Γράφει η Σμαρώ Σκουλαρίδου, Λογοθεραπεύτρια Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Χίου του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου
Τα εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν πλέον την πρώτη αιτία αναπηρίας και την δεύτερη αιτία θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.). Αποτελεί μία νόσο κατά την οποία τα εγκεφαλικά κύτταρα νεκρώνονται από την έλλειψη οξυγόνου. Οι αιτίες που μπορούν να το προκαλέσουν είναι είτε η απόφραξη στην κυκλοφορία του αίματος, είτε να δημιουργηθεί ρήξη μιας αρτηρίας που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι στους οποίους διαχωρίζονται τα εγκεφαλικά επεισόδια, το ισχαιμικό και το αγγειακό. Στην πρώτη περίπτωση παρατηρείται δημιουργία θρόμβου με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί απόφραξη στην ροή του αίματος ενώ στην δεύτερη περίπτωση δημιουργείται ρήξη ενός αιμοφόρου αγγείου στην επιφάνεια του εγκεφάλου και η περιοχή μεταξύ κρανίου και εγκεφάλου γεμίζει με αίμα.
Ο συχνότερος τύπος που συναντάται είναι το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ποσοστό 87% όλων των εγκεφαλικών. Ενδεικτικά, οι παράγοντες που μπορεί να είναι επικίνδυνοι για εμφάνιση εγκεφαλικού σχετίζονται με το κάπνισμα, το αλκοόλ, την κακή φυσική κατάσταση και την αρτηριακή πίεση. Σε κάθε περίπτωση μετά την προσβολή οι επιπτώσεις μπορεί να είναι διάφορες ανάλογα με το τμήμα του εγκεφάλου που έχει επηρεαστεί. Πιθανώς, ο ασθενής να έχει διαταραχή λόγου, μνήμης, κινητική αλλά και συναισθηματική. Σε αυτό το σημείο είναι άξιο να αναφερθεί πως μετά από κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο είναι πολύ συχνή η εμφάνιση καταθλιπτικής διαταραχής σε ποσοστό 20-50% κατά την οξεία και υποξεία φάση της νόσου.
Για τους παραπάνω λόγους ο ασθενής ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης σε συνεργασία με μία διεπιστημονική ομάδα, αποτελούμενη από ιατρό, φυσιοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, υδροθεραπευτή και ψυχολόγο. Μετά το εγκεφαλικό τόσο ο ασθενής όσο και η οικογένεια του έχουν να αντιμετωπίσουν μία νέα πραγματικότητα και καθημερινότητα. Η αποκατάσταση αποτελεί πρόκληση για όλο το περιβάλλον ενώ για την ενίσχυση του έργου αυτού απαραίτητη είναι η ψυχολογική υποστήριξη όλων των εμπλεκομένων. Μέσω της κατάλληλης εκπαίδευσης σχετικά με τον νέο τρόπο φροντίδας των ασθενών, οι φροντιστές μπορούν να ανταπεξέλθουν στις καινούργιες πλέον ανάγκες. Σημαντικό είναι να υπάρχει η κίνηση στην ζωή του ασθενούς όσο αυτή είναι εφικτή παράγοντας που βοηθάει και στην βελτίωση της ψυχοσυναισθηματικής του κατάστασης, να κοπεί το κάπνισμα και γενικότερα να υπάρχει ένας ισορροπημένος τρόπος ζωής, κάτι που θα βοηθήσει πιθανά και να αποφευχθεί ένα επόμενο επεισόδιο καθώς το 90% των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων συνδέονται με τον γενικότερο τρόπο ζωής του ατόμου. Τέλος, είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να παρατηρεί τα συμπτώματα του και σε περίπτωση ανάγκης να απευθυνθεί άμεσα στον γιατρό. Πλέον, με την εξέλιξη της τεχνολογίας και της ιατρικής επιστήμης υπάρχει συνεχής βελτίωση στην αντιμετώπιση των εγκεφαλικών επεισοδίων. Να θυμάστε πως χρειάζεται χρόνος και συνεχής προσπάθεια!
