Του Αριστείδη Ζαννίκου
Τούτο το κείμενο απαντά (ως οφείλει) στις επίμονες ερωτήσεις-απορίες αρκετών αναγνωστών που φαίνεται ήταν φανατικοί αναγνώστες των χιουμοριστικών-σατιρικών επιστολών του “μπάρμπα Ανέστη” και της γυναίκας του (του “στεφανιού” του κατ΄εκείνον).
Ερωτούν λοιπόν γιατί, ξαφνικά, σταμάτησαν να γράφονται παρόμοια κείμενα. Υπάρχει λόγος;
Βεβαίως και υπάρχει φίλοι μου λόγος ή μάλλον λόγοι. Και εξηγούμαι:
– Τον τελευταίο καιρό πασχίζω να ετοιμάσω (επετειακή) ομιλία για τα Εκατοντάχρονα του ΦΟΒ (1924-2024) η οποία, υγεία να υπάρχει, θα εκφωνηθεί την Κυριακή της Πεντηκοστής (23 Ιουνίου), γενέθλια ημέρα του Ομίλου.
Ταυτόχρονα προετοιμάζω την έκδοση βιβλίου στο οποίο θα καταχωρηθούν δεκάδες χρονογραφήματα-ευθυμογραφήματα που, υπό τον τίτλο “Γράμμα στην Αγλαΐτσα από την άμια Μαριγώ”, έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες του Βροντάδου κατά τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια. Το βιβλίο, που θα έχει εκδότη τον ΦΟΒ, θα αποτελέσει μικρό, προσωπικό “αντίδωρο” στον ΦΟΒ για την εκατονταετή μεγάλη προσφορά του στον τόπο μας.
Στα παραπάνω (που εξηγούν, εν μέρει την “εξαφάνιση” του μπάρμπα Ανέστη), πρέπει να προστεθεί μία ακόμα εξήγηση:
– Ο ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίσαμε ως “Κόμμα Εξουσίας” με τον Αλέξη Τσίπρα αρχηγό, εδώ και μήνες “μας τελείωσε”. Περί αυτού, νομίζω, κανείς δεν διαφωνεί.
Ο, (κατ΄όνομα μόνο) ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, έτσι όπως αυτοπαρουσιάζεται καθημερινά, φαντάζει ως ένα νέο “απολίτικο κομματικό οικοδόμημα” περί του οποίου κανένας (προσώρας) δεν γνωρίζει πώς, από ποιούς και γιατί “στήνεται”.
Μπορεί άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη να αποτελέσει αξιόπιστο Κόμμα Εξουσίας, ήτοι τον δεύτερο ισχυρό πόλο του ιδιόμορφου πολιτικού μας συστήματος;
Ποιός μπορεί να απαντήσει θετικά; Αλλά και ποιός μπορεί να το αποκλείσει; Νομίζω κανένας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, τα παλαιά “ΑΝΤΙ” (αντιμοναρχισμός, αντιβενιζελισμός, αντικομμουνισμός, αντιδεξιά, αντιΠΑΣΟΚ, αντιΣΥΡΙΖΑ) σήμερα έχουν δώσει τη θέση τους σε ένα νέο, φανατισμένο και ισχυρό “ΑΝΤΙ” που ακούει στο όνομα “Αντιμητσοτακισμός”.
Καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, αυθόρμητα ή σχεδιασμένα και καθοδηγούμενο, αυτό το νέο “ΑΝΤΙ”, ενισχυμένο από λάθη και παραλείψεις των Κυβερνώντων, μπορεί να μας οδηγήσει σε επικίνδυνους ακροδεξιούς ατραπούς εν μέσω διεθνών κλυδωνισμών.
Μπροστά σ΄αυτό το (υπαρκτό) ενδεχόμενο, θεωρώ ότι θα ήταν επιπολαιότητα εκ μέρους μου η συνέχιση δημοσίευσης χιουμοριστικών-σατιρικών επιστολών του “μπάρμπα Ανέστη”.
Ευχές για “ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ” εν υγεία και ειρήνη, χωρίς νέες περιπέτειες….
Υ.Γ. Το κείμενο, για λόγους δεοντολογίας, γράφτηκε μετά το πέρασμα του Στέφανου από τη Χίο.
