Γράφει ο Σταύρος Παπαγιαννάκης
Όλο το «παλιό» υλικό του ΣΥΡΙΖΑ, που και πριν ήταν «παλιό» κάπου αλλού, έφυγε και έφτιαξε την «Νέα Αριστερά». Τι να πω; Συνταγή εγγυημένης επιτυχίας; Είναι κάποιες στιγμές που στ’ αλήθεια απορώ: τι σκέφτονται; Πραγματικά, τι το νέο έχει αυτή η «Νέα Αριστερά»;
Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι είναι αν και κατά πόσο αυτό που προσφέρει κάποιος υπάρχει αντίστοιχο κοινό που να το ζητάει. Αυτή τη στιγμή έχουμε μια κυβέρνηση που παραδοσιακά θεωρείται δεξιά η οποία όμως σε πολλά σημεία εκφράζει σοσιαλιστικές πολιτικές που θα περίμενε κανείς από πιο αριστερά κόμματα. Για τον λόγο αυτό κάθε νέος διεκδικητής της διακυβέρνησης θα πρέπει να πει με πειστικό τρόπο τι θα μπορούσε να κάνει καλύτερα. Δεν φτάνει να τα πει, πρέπει και ο κόσμος να κρίνει αν και κατά πόσο είναι πειστικά και εφικτά όσα λέγονται.
Γενικά και η «Νέα» και η «παλιά» Αριστερά έχει κρίση ταυτότητας και μια τάση να είναι εκτός εποχής. Ίσως ο κ. Βαρουφάκης πήγε να της δώσει σύγχρονα χαρακτηριστικά αλλά και αυτός εκ του αποτελέσματος δεν έπεισε.
Με άλλα λόγια και η «Νέα Αριστερά» είναι ήδη… «παλιά».