Του Αριστείδη Ζαννίκου
Το κείμενο τούτο, εν είδη “ανοικτής επιστολής”, γράφεται στον απόηχο της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την 17η Αυγούστου στην πλατεία “ΑΦΑΝΗ ΝΑΥΤΗ” Βροντάδου προς τιμήν των Βρονταδουσίων ναυτικών, “ζώντων τε και κεκοιμημένων”.
Απευθύνεται (το κείμενο) προς τους υποψηφίους Δημάρχους του Δήμου Χίου, μετά την επισήμανση που έκανε (εκείνο το βράδυ) υπερήλικας Βρονταδούσης συνταξιούχος ναυτικός, ο οποίος, με πίκρα στα λόγια του, ακούστηκε να λέει:
– Καλές είναι οι τιμές και τα δοξαστικά που μας κάνουν, όμως, στην πράξη, ισχύει αυτό που ακούσαμε να τραγουδεί ο Βασίλης Καλαγκιάς σε στίχους του πατέρα του, συνταξιούχου πλοιάρχου, Λαγκαδούση Παν/τη Καλαγκιά.
Οντως, το τραγούδι “ΓΕΡΙΚΟ ΛΙΜΠΕΡΤΥ”, που γράφτηκε από τον καπετάν Παναγιώτη το 1964 (τότε ήταν νεαρός Ανθ/ρχος στο Μαργαρώνικο Λίμπερτυ “SANTA VENETIA”), καταλήγει ως εξής:
“ Κι όταν απόμαχος αράξεις στη στεριά
και πάψουν όλοι οι καιροί να σε χτυπάνε,
αντί γι΄αγάπη να σου δώσουν και καρδιά
σαν γερασμένο Λίμπερτυ σε παρατάνε”.
Η επισήμανση είναι απολύτως ΕΥΣΤΟΧΗ, αν κανείς λάβει υπόψη του το πώς αντιμετωπίζει η Πολιτεία, τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια, τους ναυτικούς, εν ενεργεία αλλά κυρίως τους απόμαχους του κύματος και τις οικογένειές τους.
Σε μια περίοδο που παρατηρείται ξανά στροφή νέων μας προς το πολύ δύσκολο ναυτικό επάγγελμα, είναι τουλάχιστον ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ να φορολογούνται τα ναυτικά εισοδήματα (που δεν μπορούν να διαφύγουν την φορολόγηση) με 15%, όταν η φοροαποφυγή και φοροκλοπή (π.χ. Φ.Π.Α.) στεριανών επαγγελματιών έχει φθάσει σε απίθανα ύψη προκαλώντας τους συνεπείς φορολογούμενους.
Το πλέον εξοργιστικό όμως είναι να στερείται ο ναυτικός, εν ενεργεία και συνταξιούχος, την αναγκαία, καθημερινή και αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως τουλάχιστον την είχε πριν βάλει “λουκέτο” ο Οίκος Ναύτου τόσο στον Βροντάδο όσο και στην πόλη της Χίου, λες και δεν φθάνει η (αναγκαστική) στέρηση αυτής (της περίθαλψης) τα χρόνια που ο ναυτικός ταξιδεύει.
Ερώτημα, προς απάντηση, που ανακύπτει είναι αν η Πολιτεία θα τολμήσει να επαναλειτουργήσει τον Οίκο Ναύτου ως ελάχιστη ανταπόδοση όσων οι ναυτικοί μας προσφέρουν στην Ελληνική Οικονομία.
Επειδή βέβαια κάτι τέτοιο φαντάζει ουτοπικό, άρα να μην το περιμένουμε, απευθύνω καλόπιστα και φιλικά ένα δεύτερο ερώτημα προς τους υποψηφίους Δημάρχους του ενιαίου Δήμου Χίου:
– Μήπως “ήγγικεν η ώρα”, ο Δήμος να πράξει αυτό που η Πολιτεία δεν κάνει;
Για όσους δεν το γνωρίζουν κάνω γνωστό ότι, πολλοί Δήμοι ανά την Ελλάδα λειτουργούν από ετών ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ, κάποιοι δε εξ αυτών Πολυδύναμα Κέντρα Υγείας. Ο νόμος το επιτρέπει. Όπως το επέτρεπε εδώ και ενενήντα χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, το 1929, ο σχετικά νεοσύστατος και φτωχός Δήμος Βροντάδου, επί Δημάρχου Κων/νου Κουφοπαντελή, ίδρυσε ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ στο οποίο υπηρέτησαν (και εξυπηρέτησαν επαρκώς τον πληθυσμό της Κωμόπολής μας), οι αείμνηστοι γιατροί (παθολόγοι) Επαμεινώνδας Καστάνιας και Ιωάννης Καλογρηάς.
Το Δημοτικό αυτό Ιατρείο έκλεισε το 1970 (επί Χούντας) ίσως επειδή, στο μεταξύ, είχε λειτουργήσει το Παράρτημα Οίκου Ναύτου Βροντάδου που, και αυτό έκλεισε το 2014 για να ακολουθήσει και αυτό της πόλης της Χίου.
– Μήπως λοιπόν “ήγγικεν η ώρα” ίδρυσης και στη Χίο Δημοτικού Ιατρείου σε υφιστάμενους δημοτικούς χώρους π.χ. στον Βροντάδο; ΄Ηδη υπάρχουν στην αγορά έτοιμα, προκατ, πολύ φθηνά Ιατρεία, που, με έναν Παθολόγο θα κάλυπταν τοπικές ανάγκες, κυρίως των ναυτικών Λαγκάδας, Συκιάδας, Βροντάδου, Λειβαδίων και Αγ. Παρασκευής.
Το εγχείρημα βέβαια δεν θα είναι εύκολο. Είναι όμως εφικτό ως προς την υλοποίησή του και ως ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ κυρίως προς στήριξη των ναυτικών μας.
Ελπίζω να υπάρξει η αναγκαία πολιτική βούληση κατά την προσεχή Δημοτική περίοδο.
Βροντάδος 29-8-2023
