Γράφει ο Γιάννης Ν. Παληός
Η Λευκή Νύχτα παρουσιάζεται ως μία γιορτή για την πόλη με στόχο την ενίσχυση της κίνησης στα μαγαζιά. Μπορεί έμποροι να προσμένουν ότι θα πουλήσουν τα εμπορεύματά τους εκείνη τη νύχτα και ότι θα πάρουν μίαν ανάσα, όμως πέρα από το ότι δεν πρόκειται να λυθούν τα χρόνια συσσωρευμένα προβλήματά τους, ανοίγουν την όρεξη στις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες που διαχρονικά έχουν τον διακαή πόθο της πλήρους διάλυσης κάθε σταθερού ωραρίου λειτουργίας. Άλλωστε, το πρόβλημα των εμπόρων και των εργαζομένων δεν είναι ότι οι ώρες που είναι ανοιχτά τα καταστήματα δεν είναι αρκετές, αλλά η ακρίβεια, οι λογαριασμοί ρεύματος και νερού, το πετσοκομμένο εισόδημα, η φορολογία και τα δημοτικά τέλη. Η Λευκή Νύχτα συνοδεύεται μάλιστα με παράταση του ωραρίου μέχρι της ως τα μεσάνυχτα. Η Λευκή Νύχτα είναι προπομπόμπος για την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου, για την κατάργηση στην κατοχυρωμένη αργία της Κυριακής που παρουσιάζεται τώρα ως μία “μικρή” γιορτή, αλλά τη βλέπουμε να θεριεύει στα μεγάλα εμπορικά και να γίνεται κανόνας, να καταστρατηγεί μια σειρά δικαιωμάτων των εργαζομένων, ιδιαίτερα των εμποροϋπαλλήλων, στον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο. Στόχος της να κλείσουν μικρά μαγαζιά, γιατί δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τα μεγάλα πολυκαταστήματα.
Προφανώς η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν έρχεται ως κάτι πρωτοπόρο. Είναι η προέκταση της απελευθέρωσης του ωραρίου, της κατάργησης της Κυριακάτικης Αργίας, του σμπαραλιάσματος των εργασιακών σχέσεων εργασίας. Είναι η πολιτική που εφαρμόζεται στην ΕΕ, που ξεκίνησαν να εφαρμόζουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και την ολοκληρώνει η τωρινή, η οποία όπου εφαρμόστηκε διεύρυνε τις συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους στο Εμπόριο, έκλεισε μικρούς ΕΒΕ και αυταπασχολούμενους και ενίσχυσε την κερδοφορία των μεγαλέμπορων, των πολυκαταστημάτων, των μονοπωλίων.
Επίσης, δεν πρόκειται για τυχαία ή μεμονωμένη εκδήλωση, αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, που πλέον δρομολογείται η θεσμοθέτησή της, αρχικά ξεκίνησε “μεμονωμένα” στο όνομα της “τόνωσης της αγοραστικής κίνησης”.
Όχι στην απελευθέρωση του ωραρίου, όχι στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, νομοθετική κατοχύρωσή της.
Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
Λέμε όχι στον εργασιακό μεσαίωνα.
