Γράφει η Ευγενία Γάλλου
Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά.
***
Ας πούμε μερικά πράγματα για τον ένατο μήνα του χρόνου, σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο, και τον πρώτο του Φθινοπώρου. Λοιπόν, ο μήνας των Λατίνων September, πήρε την ονομασία του από το «septem», που σημαίνει «επτά», καθώς ήταν ο έβδομος του ρωμαϊκού ημερολογίου, που άρχιζε από τον Μάρτιο.
Επίσης, από τον 4ο μ. Χ. αιώνα, στο Βυζάντιο, ο Σεπτέμβριος καθιερώθηκε ως η αρχή του εκκλησιαστικού, αλλά και πολιτικού έτους, καθώς η 1η Σεπτεμβρίου συνέπιπτε με την αρχή της Ινδικτιώνος, ή Ινδίκτου, μιας χρονικής μονάδας δεκαπέντε ετών, που χρησιμοποιούσαν καταρχάς οι Ρωμαίοι και μετά οι Βυζαντινοί.
Τέλος πάντων, ο Σεπτέμβριος έχει και την έννοια του μήνα που κάνουμε μια νέα αρχή – οι μαθητές επιστρέφουν στις σχολικές αίθουσες, ενώ οι πότες τον τιμούν επίσης, καθώς τον Σεπτέμβριο γίνεται, από την αρχαία χρόνια στην Ελλάδα, ο τρύγος, η συγκομιδή των σταφυλιών – «Τρυγομηνάς» και «Τρυγητής» είναι δύο από τις ονομασίες του μήνα.
Ένατος, λοιπόν, έβδομος ή πρώτος, ο Σεπτέμβριος είναι ένας μήνας αφύπνισης, αν μου επιτρέπετε, από την χαλαρότητα του καλοκαιριού, είναι ένας μήνας που συνερχόμαστε, βάζουμε κάτω τα δεδομένα, μαζευόμαστε και ξεκινάμε, είναι ένας μήνας που ξυπνά η δημιουργικότητα, αλλά και η εργατικότητά μας.
Εν τέλει, για κάποιους «προνομιούχους» ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας των ιδανικών διακοπών: η θάλασσα είναι ακόμα ζεστή, οι ταβέρνες έχουν ρίξει τις τιμές τους, και βρίσκεις να παρκάρεις – τι άλλο να ζητήσει κανείς;