Γράφει ο Σταύρος Παπαγιαννάκης
Παραδοσιακά οι μήνες Γενάρης και Φλεβάρης είναι οι πιο δύσκολοι μήνες μιας και έχει προηγηθεί ο Δεκέμβρης με τις αμέτρητες υποχρεώσεις που έχει το κάθε νοικοκυριό. Αποτέλεσμα αυτού είναι να υπάρχει ιδιαίτερα υποτονική κίνηση στην αγορά, που όμως κατά τον Μάρτη και μετά η κατάσταση σιγά σιγά φτιάχνει.
Φέτος τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά: από τη μια η παρατεταμένη κακοκαιρία δεν έχει βοηθήσει την αγορά να λειτουργήσει και σαν να μην έφτανε αυτό να και μια ενεργειακή κρίση. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση ούτε τον Μάιο δεν θα έχει συνέλθει ο κόσμος. Ρεύμα στα ύψη, καύσιμο απλησίαστο, σούπερ μάρκετ μέχρι και 20% πάνω σε κάποια αγαθά. Νοικοκυριά που ήταν στο όριο είναι εξαιρετικά εύκολο να εκτροχιαστούν. Οι αρνητικές συγκυρίες δείχνουν να μην έχουν τέλος. Η κυβέρνηση δείχνει να προσπαθεί όμως η κατάσταση γίνεται τόσο δύσκολη διεθνώς που ό,τι και να κάνει δείχνει να μην αρκεί. Τα λειτουργικά κόστη στις επιχειρήσεις έχουν επίσης εκτοξευθεί. Για πολλούς αποτελεί άθλο να διατηρήσει κανείς την επιχείρησή του -πόσω μάλλον το προσωπικό που απασχολεί.
Μπαίνουμε σε μια δύσκολη περίοδο και μόνη ελπίδα όλων είναι ένα “καλό” καλοκαίρι, όμως και αυτό που παραδοσιακά βοηθούσε για να βγει ο χειμώνας ο οποίος ακολουθεί, δεν φτάνει, για να μαζέψει και τα “σπασμένα” του προηγούμενου.
Αν η κατάσταση αυτή τραβήξει πολύ, και μπούμε σε μια νέα ψυχροπολεμική κατάσταση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, τα πράγματα θα ζορίσουν ακόμα πιο πολύ, με άσχημες συνέπειες που δεν τολμώ να γράψω. Για την ώρα υπομονή!
