Γράφει η Λεμονιά Μορόμαλου
Κάθε φοιτητής, είτε έχει αποφοιτήσει είτε όχι, ανεξαρτήτως αντικειμένου σπουδών, έχει να διηγηθεί ότι κατά τη διάρκεια της φοίτησής του κάποιος καθηγητής ή καθηγήτρια καταχράστηκε του ρόλου του δίνοντας επανειλημμένα χαμηλή βαθμολόγηση στις εξετάσεις με αποτέλεσμα οι σπουδαστές να μην «περνούν» το συγκεκριμένο μάθημα για μακρό χρονικό διάστημα .
Υπάρχουν άλλοι που πήραν το πτυχίο τους, όταν ο συγκεκριμένος καθηγητής ξεκουμπίστηκε και αυτός που πήρε τη θέση του απλώς έκανε τη δουλειά του χωρίς βέβαια να χαριστεί .Οι συγκεκριμένοι τύποι απολαμβάνουν τη θέση και τα προνόμιά τους και δεν μπορεί να τους ελέγξει κανείς. Υποθέτομε ότι αυτό συμβαίνει στα πλαίσια του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων το οποίο λειτουργεί ως Κράτος εν Κράτει και σε πολλές άλλες περιπτώσεις αλλά δεν βλέπουν όλες το φως της δημοσιότητας ούτε είναι της παρούσης… Κανείς δεν θορυβείται από το γεγονός ότι οι αποτυχόντες φοιτητές ανέρχονται ακόμα και σε εκατοντάδες. Μιλάμε για «βιομηχανία απορρίψεων», δεν είδαμε πουθενά να προβλέπεται και δεύτερος αξιολογητής , ενώ οι φοιτητές και οι γονείς που τους στηρίζουν επωμίζονται το ψυχολογικό και οικονομικό κόστος αυτής της νοσηρής τακτικής και στέκονται ανήμποροι ενώπιον του φαινομένου.
Μαθαίνομε ότι σήμερα στην Παιδαγωγική Ακαδημία στη Ρόδο υπάρχει ένα τέτοιο φρούτο που «κόβει» επανειλημμένα τους μαθητές του στα μαθηματικά. Ανάμεσά τους βρίσκεται τουλάχιστον ένας ιερωμένος, μερικές έγκυες γυναίκες, τα άτομα συνολικά είναι πάνω από 100 και ο κύριος εξακολουθεί ακάθεκτος. Ένα πουλάκι μάς είπε ότι τα θέματα προς επίλυση δόθηκαν σε άλλους καθηγητές οι οποίοι διαπίστωσαν ότι απλά αυτά δεν έχουν λύση… Πρόσφατα επίσης πληροφορηθήκαμε ότι ένας τέτοιος καθηγητής δίδασκε και σε ανώτατη σχολή του νομού μας και μερικοί φοιτητές διέκοψαν τη ροή των σπουδών τους μέχρι που αυτός επίσης ξεκουμπίστηκε, οπότε επανήλθαν για να πάρουν το πτυχίο τους.
Συζητώντας αυτές τις μέρες με πρώην και νυν σπουδαστές μάς θύμισαν μεταξύ άλλων ότι παλαιότερα σε αλήστου μνήμης εποχές μερικοί καθηγητές πανεπιστημίου εκβίαζαν τους φοιτητές με μοχλό την κακή ή καλή βαθμολογία ώστε αυτοί να εγγραφούν στο τάδε ή δείνα φοιτητικό κόμμα. Αυτό κατά τη γνώμη μας αποκλείεται να συνέβαινε εν αγνοία των κομμάτων… και ο νοών νοείτω…
Δεν θα αναφερθούμε σε περιπτώσεις φοιτητριών οι οποίες αντιμετώπισαν παρενόχληση. Δεν επιθυμούμε επανάληψη των περιστατικών σχετικών με το κίνημα me too. Αλλά είναι πολλές… Ας ελπίσομε ότι τουλάχιστον τώρα που άρχισαν να ανοίγουν στόματα το φαινόμενο να περιοριστεί…
Εν ολίγοις, ερευνώντας το θέμα, συναντήσαμε κατ’ επανάληψη μαρτυρίες για καθηγητές με περίεργο χαρακτήρα τόσο στη διδασκαλία τους όσο και στην εξέταση των φοιτητών. Δεν διαπιστώσαμε να τέθηκαν εν αμφιβόλω από το σύστημα και δεν θα διστάσομε να τους συμπεριλάβομε στους ακατάλληλους δασκάλους οι οποίοι παραμένουν στο απυρόβλητο. Κατά τα άλλα τους αγαπητούς εκπαιδευτικούς τους απασχολεί η αξιολόγησή τους, καθώς και η μονιμότητά τους βέβαια, την οποία βλέπουν να κινδυνεύει αν δεν συμμορφωθούν. Ουδείς φαίνεται να ασχολείται με τα αποστήματα του κλάδου τους.
Θα παραθέσομε τον ορισμό του αυτοδιοίκητου και θα αφήσομε στην κρίση του αναγνώστη να εντοπίσει τυχόν ασάφειες πράγμα άλλωστε συνηθισμένο στην ελληνική νομοθεσία, ώστε να υπάρχουν πάντα ερμηνείες κατά τα συμφέροντα «ημών» και «υμών».
Με τον όρο αυτοδιοίκηση ορίζεται η αυτοδυναμία των οργανωτικών μονάδων, η δυνατότητα άσκησης διοικητικών αρμοδιοτήτων από διοικητική μονάδα που βρίσκεται εκτός του σώματος των ‘άμεσων’ κρατικών υπηρεσιών και είναι οργανωμένη ως ξεχωριστό νομικό πρόσωπο, που ορίζει μόνο του τα πρόσωπα που το διοικούν. Πρόκειται για δοτή δημόσια εξουσία προκειμένου να διοικηθούν ανεξάρτητα ορισμένα θέματα που σχετίζονται είτε με ορισμένο περιεχόμενο είτε με ορισμένη διοικητική ύλη. Με τον τρόπο αυτό η κρατική εξουσία αυτοπεριορίζεται. Η αυτοδιοίκηση δεν συνεπάγεται ρωγμή στην έννοια του ενιαίου κράτους. Οι αποκαλούμενοι αυτοδιοικούμενοι οργανισμοί περιλαμβάνονται στην εδαφική έκταση του κράτους. Το τελευταίο, μάλιστα, έχει τη δυνατότητα να ασκεί έλεγχο στη δραστηριότητά τους (διοικητική εποπτεία). Βέβαια, ο κρατικός έλεγχος δεν μπορεί να υπερβεί ορισμένα όρια. Αυτοδιοίκηση υπάρχει μόνο στο μέτρο που η δραστηριότητα του αυτοδιοικούμενου οργανισμού ελέγχεται ως προς τη νομιμότητά της.
