Γράφει η Βάσω Κριτάκη
ΠΟΡΤΡΕΤΑ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΛΑΜΑΝΟΥ
Η Αγγελική Αλαμάνου έφθασε στη Χίο το 1982, εξαιτίας μιας occasion, δηλαδή περιφερόμενου από πόλη σε πόλη εμπορίου, για μικρό χρονικό διάστημα. Έμεινε όμως εδώ δια παντός. Ξεκίνησε από την Κέρκυρα ως Αγγελική Προβατά, μετά ένας γάμος την έφερε στην Αθήνα και από εκεί πολύ γρήγορα …τράβηξε για Χίο, ως κυρία Αλαμάνου πλέον με δυο μικρά παιδιά στην αγκαλιά της. Εδώ βρήκε ζεστές αγκαλιές. Δηλώνει πιο Χιώτισσα και από μια γέννημα-θρέμμα Χιώτισσα. Λίγες μέρες αν χρειασθεί να βρεθεί στην Αθήνα παθαίνει …μια μικρή κρίση πανικού και ψάχνει άρον –άρον για εισιτήριο επιστροφής στο νησί.
Το μεράκι για το ράψιμο το είχε από μικρή. Στο χωριό της, τους Αγραφούς, πολύς κόσμος ασχολιόταν με το κέντημα μεγάλων χαλιών. Μόλις έβλεπε βελόνι και κέντημα πάνω σε χαλί έτρεχε κι εκείνη από κοντά. Έχει κεντήσει πάμπολλα μέτρα, ειδικά τα καλοκαίρια με το τέλος των σχολικών μαθημάτων. Ήτανε βλέπεις συνήθεια για πολλές κοπέλες στο χωριό τότε, αλλά και μια ευκαιρία για βιοπορισμό ή χαρτζιλίκι για να συμπληρώνουν τα έξοδα του σχολείου και ιδιαίτερα τα εισιτήρια του λεωφορείου που χρησιμοποιούσαν. Η Πρόνοια έφερνε στο χωριό τα χαλιά, που ήταν ένα είδος καμβά από τσουβάλι, μαζί με τα σχέδια που έπρεπε να κεντηθούν. Οι κεντήστρες με τις βελόνες τους μέρα νύχτα προσπαθούσαν να ολοκληρώσουν το σχέδιο. Από κοντά και η Αγγελική.
Μετά απέκτησε κι άλλη αγάπη. «Πρόδωσε» το βελόνι , λοιπόν, για το …βελονάκι. Όπου έβλεπε κάποια γιαγιά έτρεχε για να της δείξει πώς να πλέκει με το βελονάκι. Η «προδοσία» κράτησε πολύ. Στη Χίο βρήκε τον Φάρο Βαρβασίου και τον Σύλλογο Φίλων του Χιώτικου Χωριού και έτσι το …αμάρτημα ολοκληρώθηκε πλήρως. Αλλά , και το μαγαζί μαγαζί! Γιατί εν τω μεταξύ η occasion είχε μετατραπεί γρήγορα σε επιχείρηση με λευκά είδη και ρούχα και, ως γνωστόν, τα ρούχα χρειάζονταν και επιδιόρθωση. Μια ραπτομηχανή στο σπίτι, τα πρώτα μαθήματα και η βοήθεια από μια φίλη και συνεργάτιδα του καταστήματος κάνανε θαύματα κι έτσι η κυρία Αγγελική έγινε εξπέρ στο είδος. Τα θαύματα συνεχίστηκαν αφενός στο ολόδικό τους νέο κατάστημα σε άλλη περιοχή πλέον, με την βοήθεια του συζύγου της πάντα και αφετέρου στο νεώτερο στέκι τους, όπου παραμένουν ακόμα. Εκεί συνδυάζουν τις πωλήσεις λευκών ειδών με τις επιδιορθώσεις ρούχων, πάντα με το ίδιο μεράκι και αγάπη για τη δουλειά τους. Ο σύζυγός της κ. Γιάννης Αλαμάνος χρημάτισε για πολλά χρόνια στην Αθήνα ταπετσέρης κι έτσι ξέρει καλά από επιλογές υφασμάτων και καλή εφαρμογή. Και είναι πολύ μερακλής.
Μερακλού όμως είναι και η κα Αγγελική. Γιατί δεν αγαπάει απλά τη δουλειά της. Πρωταρχικός της στόχος είναι ο πάντα ευχαριστημένος/η πελάτης/ισσα. Το κέρδος έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Δεν φεύγει άνθρωπος από το μαγαζί της, αν δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος. Ίσως γι’ αυτό και δεν έχει να διηγηθεί πολλά ευτράπελα, παραξενιές ή δυσκολίες που συνάντησε. Παράπονο δεν βγήκε κανένα από το στόμα της. Μόλις και μετά βίας απέσπασα μια παραξενιά (τη λες και παρεξήγηση) πελάτισσας που της είχε φέρει στο μαγαζί ένα φόρεμα το οποίο είχε κόψει στα δύο, πάνω – κάτω, για να της το μετατρέψει σε μπλούζα και φούστα ξεχωριστά. Όταν το παρέδωσε επιδιορθωμένο, η πελάτισσα παραπονέθηκε έντονα ότι η φούστα είχε κοντύνει πολύ. ‘Έλα μου όμως που η κα Αγγελική είχε φροντίσει να χρησιμοποιήσει μια ειδική τεχνική, ακριβώς για να μην κοντύνει ούτε πόντος από τη φούστα; Όταν της έδειξε το τέχνασμα, η διαμαρτυρόμενη κυρία πείσθηκε ότι η φούστα είχε το ίδιο μάκρος και ζήτησε και συγνώμη.Μεταξύ μας υποψιάζομαι ότι η κυρία είχε βάλει δυο τρία κιλάκια στο επίμαχο σημείο της γυναικείας περιφέρειας και έτσι η φούστα αναγκάσθηκε να τραβηχτεί προς τα επάνω. Τα κάλλη της θηλυκότητας …τράβηξαν το ποδοφούστανο της Χιώτισσας ψηλότερα και φάνηκε ο ποδοστράγαλός της.
Η μειλίχια και γλυκιά μορφή και ο λόγος της κας Αλαμάνου αντικατοπτρίζουν την προσωπικότητα, τον ήπιο και ήρεμο χαρακτήρα της. Μοιάζει να μην νευριάζει ποτέ. Χαίρεται ιδιαίτερα όταν περνούν από το κατάστημά της, και σταματούν έτσι για μια «Καλημέρα, Αγγελικούλα!» Η εμπιστοσύνη των πελατών της είναι το μεγάλο της κέρδος , λέει, αν και δεν σηκώνει κεφάλι από την επαγγελματική ραπτομηχανή της, η οποία , όπως είναι αυτονόητο, έχει μεταφερθεί επί μονίμου βάσεως στο κατάστημα. Το οποίο κατάστημα παρεμπιπτόντως, έχει όχι μόνο διττή λειτουργία, αλλά και δυο εισόδους –εξόδους. Για να αγοράσεις λευκά είδη, μαξιλάρια, σεντόνια, πετσέτες, κεντήματα, κ.λπ. μπαίνεις και βγαίνεις από την οδό Δαμαλά 22(πάροδος Απλωταριάς). Για να επιδιορθώσεις μπαίνεις και βγαίνεις από την οδό Σκαναβή 15. Αν θέλεις τώρα να χαλάσεις προξενιό ή να κόψεις δρόμο μπαινοβγαίνεις απ’ όπου σε βολεύει και με τις ευλογίες της μάλιστα.
Μια ιδιαιτερότητα, που δεν περίμενα ομολογουμένως, ήταν η αποκάλυψη ότι η κα Αγγελική ράβει επίσης άμφια και ιερατικά είδη. Κάποιες σειρές με τρέσες στα ράφια μου κίνησαν την περιέργεια , είναι αλήθεια, αλλά …ράσο δεν είδα πουθενά. Κι όμως η πελατεία της είναι μεγάλη. Ο σύμβουλος-σύζυγός της , που ως παλιός ταπετσέρης ξέρει καλά από φούντες και τρέσες βγάζει από το συρτάρι του γραφείου μια στοίβα από δειγματολόγια με ράσα παντός είδους και σχέδια κεντητών σταυρών , καθώς και άλλα είδη που κοσμούν τα άμφια. Οι περισσότερες παραγγελίες των υφασμάτων που χρησιμοποιούν και των συνοδών ειδών παραγγέλλονται από την Αθήνα κυρίως. Και όλο αυτό ξεκίνησε τυχαία, από ένα γνωστό τους ιερέα πού ζήτησε να του ράψει τις στολές για τα παπαδοπαίδια και τους ψάλτες της ενορίας του. Το ένα έφερε το άλλο, ο ένας ιερέας έφερε τον άλλον κι έτσι η κα Αγγελική βρέθηκε να κόβει και να ράβει από ιερατικά- εκκλησιαστικά είδη, όπως καλύμματα για την Αγία Τράπεζα και το δισκοπότηρο, καλύμματα για τον Επιτάφιο και το αναλόγιο, φιόγκους κεριών μέχρι και άμφια. Ευτυχώς που ο σύζυγός της μπορεί και μπαίνει στο Ιερό κι έτσι γίνονται εύκολα οι συνεννοήσεις. Πρόβες δεν απαιτούνται πολλές, καθώς οι ιερείς της φέρνουν συνήθως παλαιότερα άμφιά τους ως πατρόν.Πάμπολλα τα σχέδια και τα χρώματα των αμφίων, αλλά οι Χιώτες κληρικοί δείχνουν μια ιδιαίτερη προτίμηση στο θαλασσί και το βυσσινί χρώμα. Κεντάει και στο χέρι αν χρειασθεί σταυρούς που χρησιμοποιούνται στα άμφια, εκτός κι αν επιλέξουν να της παραγγείλουν έτοιμους. Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω αν οι ιερείς και οι εκκλησιαστικοί επίτροποι είναι δύσκολοι ή απαιτητικοί πελάτες. Δεν χρειάζεται να σκεφθεί για να απαντήσει . Έχει βγάλει το συμπέρασμά της. Είναι ξεκάθαροι στο τι θέλουν, τους αρέσει το καλοδουλεμένο ρούχο και η προσοχή στη λεπτομέρεια, πράγμα που είναι και η δική της επιδίωξη και έτσι η συνεργασία τους είναι πάντα αγαστή.
Από άμφια πάντως μέχρι επιδιορθώσεις ρούχων, κουρτινών, καλυμμάτων ή και νυφικών, η κα Αγγελική Αλαμάνου με το αγγελικό χαμόγελο και χαρακτήρα θα κάνει τα πάντα για να σας εξυπηρετήσει. Να ξέρετε όμως. Δίνει προτεραιότητα στους κατοίκους των χωριών που τρέχουν να προλάβουν το λεωφορείο και στους πελάτες από τις Οινούσσες και τα Ψαρά. Και θυμηθείτε! Αν χρειασθείτε λευκά είδη και είδη προικός η μοδίστρα μας θα μεταμορφωθεί σε ικανότατη έμπορο και θα σας εξυπηρετήσει από την πλευρά της οδού Δαμαλά.
