Γράφει η Λεμονιά Μορόμαλου
Η πρώτη μου επαφή με τη νοητική υστέρηση ήρθε πριν από πολλά χρόνια όταν ήμουν σε τρυφερή ηλικία. Μια φίλη της μητέρας μου που ήταν δασκάλα είχε ένα παιδί λίγο μεγαλύτερο από μένα με το όνομα Λούης. Ο πατέρας, τούς είχε εγκαταλείψει όταν έγινε αντιληπτή η αναπηρία του παιδιού , όπως έμαθα πολλά χρόνια αργότερα , πράγμα που δεν με εξέπληξε, επειδή εν τω μεταξύ είχα συναντήσει συχνά αυτή τη συμπεριφορά από πλευράς μερικών πατεράδων…
Μου είχε εμπνεύσει συμπάθεια για το παιδί η ίδια η μητέρα μου, τότε, όταν μου είπε ότι έτσι γεννήθηκε κι εγώ αρκέστηκα σ αυτή την εξήγηση χωρίς να ρωτήσω τίποτα περισσότερο . Αμυδρά θυμάμαι ότι προσπαθούσα να παίξω λίγο μαζί του κατά τη διάρκεια των επισκέψεών μας στο σπίτι τους.
Πέρασαν πολλά πολλά χρόνια μέχρι να βρεθώ ξανά αντιμέτωπη με το φάσμα της πνευματικής αναπηρίας .Σε μια οικογένεια που γνωρίζω, τα δύο από τα τρία παιδιά έχουν νοητική στέρηση, ο πατέρας είναι ΒΡΑΧΟΣ και η μητέρα ΗΡΩΑΣ…
Εστί απλά… Όταν τους επισκέπτομαι ( δυστυχώς λιγότερο από ό,τι θα ήθελα λόγω απόστασης ) νιώθω ότι πραγματοποιώ ιερό προσκύνημα…
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να υπενθυμίσω ένα τραγικό γεγονός που συνέβη στον τόπο μας και συγκλόνισε το πανελλήνιο πριν από πολλά χρόνια. Μια δασκάλα έδωσε τέλος στη ζωή της και στη ζωή του ανάπηρου παιδιού της πέφτοντας από τους βράχους του Ανάβατου. Και αυτή ήταν χωρίς σύζυγο και ειπώθηκε ότι δεν είχε πού να αφήσει το παιδί της ώστε να εργαστεί καθώς την εποχή εκείνη δεν υπήρχε ακόμα κρατική μέριμνα για τέτοιες περιπτώσεις . Είναι ολοφάνερο ότι εκτός από σεβασμό και κατανόηση, οι γονείς των παιδιών με ιδιαιτερότητες χρειάζονται φροντίδα και καθοδήγηση από ειδικούς καθώς και τις απαραίτητες δομές και υποδομές από την πολιτεία ώστε να μην θυματοποιούνται ούτε οι ίδιοι ούτε τα παιδιά τους
Η αρμονική συνύπαρξη με άτομα που έχουν σωματική ή νοητική υστέρηση είναι θέμα παιδείας που θα δοθεί πρώτα από το σπίτι στη νηπιακή ηλικία παρέχοντας σταδιακά πληροφορίες και συμβουλές στο παιδί, καθώς αυτό μεγαλώνει, ώστε να μάθει να σέβεται και να συμπονά. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι να έχει αποκτήσει παιδεία προηγουμένως ο γονέας ώστε να τη μεταδώσει , διαφορετικά θα γινόμαστε μάρτυρες επεισοδίων όπως αυτό που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο από μια απεγνωσμένη μητέρα…
Αυτοί που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και τα συναισθήματα των ατόμων με σωματική και νοητική στέρηση καθώς και των οικείων τους
εκδηλώνουν την επικίνδυνη αμορφωσιά και απανθρωπιά τους και θα έπρεπε όχι μόνο να απομονώνονται αλλά και να καταγγέλλονται. Είναι βέβαιο ότι παρόμοια συμπεριφορά εκδηλώνουν και σε άλλες εκφάνσεις της ζωής τους, ενώ επωάζουν αθόρυβα το αυγό του φιδιού…
