Αξιότιμοι προσκεκλημένοι,
Είναι γνωστό ότι όλα τα μέλη του Συνδέσμου, εμφορούνται από βαθύτατη εκτίμηση στο έργο που επιτελείται στο Στράτευμα και τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη στα πρόσωπα και των στελεχών του Στρατεύματος και των φαντάρων. Ζώντας εδώ στην παραμεθόριο, στα σύνορα της Ευρώπης η ευαισθησία μας σε αυτά τα θέματα είναι προφανής. Και τούτο διότι η αίσθηση ασφάλειας μέσω της απόλυτης αποτρεπτικής ισχύος αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα στήριξης της οικονομίας και της προόδου στη ζωή μας.
Έναν μέγιστο προβληματισμό σε όλους τους Έλληνες, και ένα παραπάνω σε εμάς τους παραμεθόριους, προκαλεί η γεωστρατηγική κατάσταση στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Η γειτονική χώρα έχει αναπτύξει ένα δόγμα το οποίο είναι φανερό πως έχει μεγάλη απήχηση στον λαό της. Να μην το υποτιμούμε!! Το δόγμα αυτό αποτελεί ένα είδος ισχυρού ελατηριακού βατήρα στα πόδια του κάθε τούρκου, προκειμένου να του μεγιστοποιεί την καθημερινή του εργατικότητα και παραγωγικότητα. Είναι απόλυτα φανερό αν πιάσεις συζήτηση με κάποιον.
Με αυτά τα δεδομένα, και αφού οι περισσότερες συζητήσεις μεταξύ μας περιστρέφονται σε αυτό το θέμα , ένα ουσιώδες καθήκον έχουμε: Οφείλει, να αγωνίζεται ο καθένας κατά το επάγγελμά του ή το καθήκον του, στο να επιτελεί στο μέγιστο την καθημερινή αποστολή του. Αναγκαία προϋπόθεση είναι η ομοψυχία και η πίστη στο στόχο που δεν μπορεί να είναι άλλος από μια δυνατή, δημιουργική και παραγωγική Ελλάδα σεβαστή από όλους!
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι,
Με αφορμή την επίδοση τιμητικής πλακέτας, σύμφωνα με την απόφαση του Διοικητικού μας Συμβουλίου, στην Περιφερειακή Εφορεία Χίου του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων, αλλά και του έργου που επιτελεί ο Σύνδεσμός μας, επιτρέψτε μου μία πολύ σύντομη αναφορά στην έννοια εθελοντισμός.
Ο όρος εθελοντισμός, σύμφωνα με τον τυπικό ορισμό του, αναφέρεται ουσιαστικά στην ηθελημένη παροχή υπηρεσιών προς όφελος της κοινωνίας, χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής. Ο εθελοντισμός αποτελεί μια εκδήλωση κοινωνικής συμπεριφοράς, όπου το ανιδιοτελές άτομο προσφέρει τον ελεύθερό του χρόνο για έναν κοινωφελή σκοπό είτε με δική του πρωτοβουλία είτε στα πλαίσια της δράσεως μιας ομάδας ή φορέα.
Ο εθελοντισμός έρχεται, με άλλα λόγια, να αντισταθμίσει και εάν είναι δυνατόν να αντιστρέψει την τάση που επικρατεί στις σύγχρονες κοινωνίες, των λειψών αξιών, όπου αξιολογούνται όλα σύμφωνα με την χρηματική τους αξία και την οικονομική είσπραξη. Ο σύγχρονος εθελοντισμός προχωρά πέρα από τις παραδοσιακές του μορφές και περικλείει μια δυναμική, ενεργή συμμετοχή των εθελοντών που εμπλέκονται σε φορείς ή οργανώσεις. Και υπάρχει χώρος δράσης για όλους και σε πολλά μέτωπα. Οι ανάγκες της κοινωνίας πολλές, τα προβλήματα ατέλειωτα !!
Στην Ελλάδα μας η εθελοντική προσφορά, σε μια οργανωμένη θα έλεγα μορφή, όπως δείχνουν και οι στατιστικές μελέτες, δεν είναι τόσο ανεπτυγμένη όσο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Προτιμούμε κατά βάση, την κατά περίπτωση ή την κατά συναισθηματική φόρτιση, δράση.
Προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι στην Ελλάδα των κάποτε ισχυρών Αξιών ζωής, διαμορφώθηκαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες κάποιες δήθεν αξίες με έμφαση στον ατομικισμό και στην απόκτηση υλικών αγαθών. Προέκυψαν αλλαγές στον τρόπο ζωής και υπάρχει έλλειψη ευαισθητοποίησης για κοινωνικές δράσεις. Μπορεί να φταίει και η μη ενημέρωση για τις δυνατότητες που υπάρχουν για εθελοντική δράση. Μπορεί να φταίει και η έλλειψη προγραμματισμού από την πλευρά φορέων για ουσιαστική εθελοντική συμμετοχή.
Πολλές κοινωνίες δίνουν ιδιαίτερη σημασία στον εθελοντισμό. Σε Ευρωπαϊκά αλλά και Αμερικανικά Πανεπιστήμια, αν πας είτε για προπτυχιακές είτε για μεταπτυχιακές σπουδές θεωρείται σημαντικό βαθμολογηταίο προσόν το εάν έχεις βεβαιώσεις από επίσημο φορέα για την προσφορά σου στον εθελοντισμό.
Ένα μεγάλο κέρδος, μέσω του εθελοντισμού ιδίως για τις μικρές ηλικίες, πέραν των πολλών άλλων θετικότατων στοιχείων, είναι η σωστή κοινωνικοποίηση του ατόμου και η δημιουργία ολοκληρωμένης σωστής προσωπικότητας. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίον ο σύγχρονος, δήθεν πολιτισμένος άνθρωπος έχει πρόβλημα.
Αντιθέτως σε ένα άτομο που είναι μέλος μιας ομάδας εθελοντισμού ή προσφοράς ο εγωισμός, η φιλαυτία, η ξυπασιά, η αυταρέσκεια, η φιλαρέσκεια εξαφανίζονται. Αυτό ακριβώς επιτελούν για δεκαετίες οι Πρόσκοποι. Αυτούς τιμά σήμερα ο Σύνδεσμός μας. Κοινωνικοποιούν, διαμορφώνουν χαρακτήρες, ενδυναμώνουν προσωπικότητες, για να σταθούν τα νέα παιδιά στα πόδια τους. Ελαχιστοποιούν τα εγωιστικά «θέλω» και πολλές υπερφίαλες απαιτήσεις. Δίνουν χαρά στην ομαδικότητα και στην προσφορά. Για τούτο τους συγχαίρουμε και τους ευχόμαστε καλή δύναμη και επιτυχίες!!
