ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΦΗΒΟΥΣ
Γράφει και επιμελείται η δρ Αγγελική Μαστρομιχαλάκη, Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΦΗΒΟΥΣ… Λίγα λόγια
Πώς θα μπορέσουμε να διαβάσουμε ένα παραμύθι ή μια ιστορία στα παιδιά;
Πριν την ανάγνωση μπορούμε να δείξουμε στα παιδιά το εξώφυλλο του βιβλίου και να τους ρωτήσουμε για το ποια ιστορία φαντάζονται ότι γράφει το βιβλίο. Να τους διαβάσουμε τον τίτλο και να τα ρωτήσουμε αν αναγνωρίζουν λέξεις ή γράμματα. Να τους παρουσιάσουμε τους κεντρικούς χαρακτήρες, να τους μιλήσουμε για τον συγγραφέα.
Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης, μπορούμε να παροτρύνουμε τα παιδιά να σχολιάζουν, να τα ρωτάμε πού και πού για να ελέγχουμε αν κατανοούν την ιστορία, και αν όχι να την ξαναδιατυπώνουμε, αναλύοντας όπου είναι απαραίτητο, έννοιες του κειμένου.
Να ζητάμε από αυτά να προβλέψουν σε ορισμένα σημεία την εξέλιξη της ιστορίας και να εκφράσουν την άποψή τους.
Αφού τελειώσουμε την ανάγνωση μπορούμε να επαναλάβουμε τα στοιχεία της ιστορίας, να προτείνουμε στα παιδιά να ζωγραφίσουν εικόνες σχετικές με την ιστορία που άκουσαν ή να δημιουργήσουν μία δικιά τους. Αν τα παιδιά σάς ζητούν να επαναλάβετε ένα παραμύθι που το έχετε διαβάσει πολλές φορές μαζί , μην διστάσετε να τους το ξαναδιαβάσετε, μια και σε αυτήν την ηλικία τους αρέσει η επανάληψη και να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι διαβάζουμε για την ευχαρίστησή μας.
Πώς να χαίρεται το παιδί όταν διαβάζει λογοτεχνία;
Η ανάγνωση βιβλίων αδιαμφισβήτητα έχει θετική επίδραση στα παιδιά. Τα οφέλη που αποκομίζουν είναι πολλά. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι η καλλιέργεια του λόγου τους. Επιπλέον, είναι συχνό φαινόμενο οι μαθητές που διαβάζουν βιβλία, να έχουν καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις και μία πιο θετική στάση απέναντι στο σχολείο.
Πώς λοιπόν, καταφέρνουμε να αποκτήσει το παιδί μας θετική στάση απέναντι στο διάβασμα ενός βιβλίου; Κι ακόμη καλύτερα πώς θα το κάνουμε να βάλει το βιβλίο στην καθημερινότητά του και να αγαπάει να «χάνεται» στις σελίδες του;
Πρώτα από όλα, βάζουμε το παιδί στη διαδικασία επιλογής του βιβλίου είτε αυτό είναι στη βιβλιοθήκη, στο βιβλιοπωλείο, στο διαδίκτυο ή σε μία λίστα βιβλίων. Αφήνουμε το παιδί να επιλέξει ό,τι θέλει χωρίς να το κατευθύνουμε ή να του αποκλείουμε επιλογές.
Όπως σε όλες τις στάσεις, έτσι και στην ανάγνωση, σημαντικό ρόλο παίζουν τα πρότυπα που προσλαμβάνει το παιδί. Αν οι γονείς είναι συχνοί αναγνώστες και καθημερινά διαβάζουν το δικό τους βιβλίο, το παιδί αποκτά την ίδια συνήθεια. Αν ακόμη καλύτερα η ώρα του διαβάσματος είναι η ίδια καθημερινά, το παιδί λαχταρά και προσμένει εκείνη την ώρα που θα μιμηθεί αυτό που κάνουν και οι γονείς του.
Τέλος, δε χρησιμοποιούμε το διάβασμα σαν τιμωρία! Αντίθετα, θα πρέπει να επαινούμε το παιδί μας κάθε φορά που διαβάζει, σαν να έχει κάνει κάτι πολύ σπουδαίο! Παίζουμε παιχνίδια ρόλων με το παιδί αφού ολοκληρώσουμε την ανάγνωση, ζωγραφίζουμε μαζί του την καλύτερη σκηνή, βάζουμε τη φαντασία του να δουλέψει και να αλλάξει το τέλος της ιστορίας ή να το μπερδέψει με ένα άλλο αγαπημένο του παραμύθι και να φτιάξει μία άλλη ιστορία!
Για τα μεγαλύτερα παιδιά είναι πολύ ωραία συνήθεια ένα τετράδιο με τίτλο «Τα βιβλία μου» όπου το παιδί σημειώνει τα βιβλία που διαβάζει, τους ήρωες, αλλά και αν του άρεσε ή όχι το βιβλίο. Όσο το τετράδιο γεμίζει, τόσο πιο περήφανο θα νιώθει το παιδί!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ελένη Πριοβόλου
Η Ελένη Πριoβόλου γεννήθηκε στο Αγγελόκαστρο Μεσολογγίου όπου και έζησε μέχρι τα 18 της. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γράφει αναζητώντας την ευρυθμία και την καθαρότητα του λόγου. Η τάση να αναπαριστά με σύμβολα τον κόσμο τη στράτευσε στο παραμύθι, το οποίο υπηρετεί επί είκοσι τρία έτη. Αγαπάει πολύ τα παιδιά και στα βιβλία της προσπαθεί να πλησιάσει τον παιδικό κόσμο και την ευαίσθητη παιδική ψυχή. Έχει καταθέσει είκοσι ένα βιβλία για παιδιά και εφήβους, επτά μυθιστορήματα για μεγάλους, μία νουβέλα και ένα βιβλίο με ιστορίες. Το μυθιστόρημά της για ενήλικες, “Όπως ήθελα να ζήσω” (Καστανιώτης, 2009) τιμήθηκε το 2010 με το “Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ”. Επίσης έχει αποσπάσει το Βραβείο για Μεγάλα Παιδιά του περιοδικού “Διαβάζω” για το βιβλίο της “Το σύνθημα” (2009). Βραβεία: Κρατικό Βραβείο Εφηβικού – Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2021
ΠΗΓΗ: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: «Ένα τίποτα που έγινε κάτι», Εικονογράφηση: Έφη Λαδά, Εκδόσεις «Καλέντη»
Η Έλλη πρέπει να λύσει τον γρίφο που της βάζει η μαμά. Αυτή τη φορά δεν θα τη βοηθήσει ο υπολογιστής της αλλά μια άλλη «μαγική οθόνη» που θα την ταξιδέψει μακριά. Πάνω σε ένα ποδήλατο του ουρανού περνάει την πύλη από σύννεφα που οχυρώνουν την ταράτσα του πιο ψηλού κτηρίου της γειτονιάς της.
Στο μεγάλο ταξίδι της, η Έλλη συναντά ευφάνταστα πράγματα και πλάσματα, όπως τον ποδηλάτη που από το στόμα του βγαίνουν φωτεινές φυσαλίδες, τον κλόουν που παίζει με χρωματιστά κουβάρια καμωμένα από ουράνια τόξα, τον γίγαντα με τον κήπο στο κεφάλι και φτάνει σε έναν πλανήτη που μυρίζει πορτοκάλι! Ένας καινούργιος κόσμος ανοίγεται μπροστά της, για να ανακαλύψει τελικά ότι τα χρώματα ποτέ δεν θα τελειώσουν πάνω στη γη και πως η φαντασία είναι αληθινή.
Μια όμορφη ιστορία για τη δημιουργική φαντασία και πώς μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά μέσα στην οικογενειακή καθημερινότητα και στους σύγχρονους ρυθμούς ζωής. Η συγγραφέας Ελένη Πριοβόλου θίγει το ζήτημα της εξάρτησης των παιδιών από τα ηλεκτρονικά μέσα, συστήνοντας στους μεγαλύτερους έναν τρόπο δημιουργικής, ποιοτικής διαχείρισης στις μικρές ηλικίες που είναι απλός και εφικτός στο να τον ακολουθήσουμε. Οι υπέροχες ζωγραφιές της βραβευμένης εικονογράφου Έφης Λαδά υπόσχονται στους μικρούς αναγνώστες ένα υπέροχο ταξίδι, μακριά από τις οθόνες των υπολογιστών.
«Ένα εικονογραφημένο βιβλίο για όλες τις ηλικίες, αξίζει να διαβαστεί και από μεγάλα παιδιά που νομίζουν ότι οι οθόνες εξαντλούν τα όρια της φαντασίας. Κι όμως η δική τους φαντασία είναι ανεξάντλητη» αναφέρει ο Β. Ηλιόπουλος.
