Αντί μνημοσύνου για τα 59 χρόνια από τον θάνατο του Φώτη Αγγουλέ (26 προς 27 Μαρτίου 1964) και μιας και πλησιάζει η εβδομάδα των παθών και το Πάσχα, αντιγράφουμε μέρος χρονογραφήματος του Φώτη Αγγουλέ που με την υπογραφή «ΣΠΕΡΟΣ» είχε δημοσιευτεί το 1961 στην εφημερίδα Χιακός Λαός.
Για την αντιγραφή Γιάννης Ν. Παληός, 24-3-2023
«…Η μεγάλη αρχόντισσα έχει χάσει το χρώμα της, τις συνήθειές της, το κέφι της. Είχε ολότελα στραπατσαριστεί. Ντυμένη κάθεται στην άκρη του κρεβατιού, παρακολουθώντας τον Πραίτορα. Για να τον διορίσουνε στα Ιεροσόλυμα, δοκιμάσαν τη φρονιμάδα του και τις γνώσεις του, μα προ πάντων την πίστη του για την Ρώμη. Μα τώρα ο Πραίτορας άλλαξε. Για πρώτη φορά η αρχόντισσα αντιμετωπίζει τα «άγνωστα» μάτια του… Τον κοίταξε με συμπάθεια, με υποταγή, με αγάπη, για τόνωση.
Ο άντρας κατάλαβε, και αντέδρασε κι εξηγήθηκε:
-Κοιμήσου αρχόντισσα. Διάταξε να πάνε να ησυχάσουνε όλοι. Εγώ αγωνίζομαι και θ’ αγωνιστώ για την Ρώμη, αλλά, η Ρώμη θα πέσει.
Η αρχόντισσα στην απελπισία της να παρηγορήσει τον Δυνατό, εδοκίμασε: «Η Ρώμη, του λέει, δεν πέφτει ποτέ», ο Πραίτορας αγανάχτησε:
-Ακούστε, της λέει, αρχόντισσα. Παλεύομε με φαντάσματα. Του μαραγκού το παιδί, που κάθεται στην πύλη που πάμε στον Ιορδάνη, μας έβαλε σε σκοτούρες. Λέγαμε να γλυτώσομε γρήγορα, μα τα πράγματα όσο πάνε, μπερδεύονται περισσότερο. Γιατί όλοι στην Ιουδαία, που μας μισούνε στηρίξαν σ’ αυτόν τις ελπίδες τους ή μας πολεμούνε μ’ εκείνον μαντήλι.
…Σήμερα κουβεντιάζαμε με τον Ισκαριώτη. Ο προδότης μάς έφερε πίσω τα χρήματα. Ήταν, λέει, καταραμένα. Δεν μπορούσε να τα κρατήσει στα χέρια του, γιατί καίγανε. Φοβηθήκαμε την ευθύνη και αρνηθήκαμε, μα αυτός μας τα πέταξε με ξετσιπωσιά κατά πρόσωπο: «Στείλετέ τα, μας λέει, στη Ρώμη». Μα δε θα πάνε στη Ρώμη τα χρήματα. Θα πάει όμως η αλήθεια. Θα πάνε οι αδικίες που κάνουμε. Θα πάει το μίσος του κόσμου, κι’ η Ρώμη θα πέσει».
Ο τίτλος του χρονογραφήματος είναι «ΤΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ» και μαζί με τα άλλα 235 χρονογραφήματα του ΣΠΕΡΟΥ, το «Στοιχειοθετώντας» του Γρηγόρη Σπανού κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «αλφα πι» και αναφέρεται στη ζωή και το έργο και στη διαρκή παρουσία του Μεγάλου Χιώτη ποιητή Φώτη Αγγουλέ.
