ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΦΗΒΟΥΣ
Γράφει και επιμελείται η δρ Αγγελική Μαστρομιχαλάκη, Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΦΗΒΟΥΣ… Λίγα λόγια
Το παραμύθι
Η λέξη παραμύθι είναι τόσο μακρινή όσο και η ιστορία μας. Τη συναντάμε στο ομηρικό ρήμα «παραμυθέομαι» με τη σημασία του «συμβουλεύω». Στα κείμενα του Ηροδότου και του Πλάτωνα εμφανίζεται με την έννοια του «παρηγορώ». Κοντινή στην έννοια του μύθου, διαφορετική με το στίγμα της παρηγοριάς.
Ως είδος τέχνης είναι ισοδύναμο με τη λαϊκή ποίηση, έχει αναπτυχθεί ομόλογα σε όλους τους λαούς και πολιτισμούς και αντιπροσωπεύει τη λαϊκή πεζογραφία. Στο Αιγαίο, στη θεογονία, στη μακραίωνη διονυσιακή λατρεία, στα Ορφικά και στα Ελευσίνια Μυστήρια, στην ανάγκη της επαφής με το άγνωστο θείο, στον εξανθρωπισμό του, το θέατρο ως έκφραση είναι εμφανώς μεγαλύτερο ηλικιακά από τη θρησκεία.
Όλοι μας, μικροί και μεγάλοι είτε από τη θέση του ακροατή, είτε από τη θέση του αναγνώστη, έχουμε έρθει σε επαφή με τα παραμύθια. Άλλοτε έχουμε κλάψει, άλλοτε συγκινηθεί, έχουμε θυμώσει, φοβηθεί αλλά κυρίως έχουμε μαγευτεί και γοητευτεί με τις ιστορίες τους και τις περιπέτειες των ηρώων τους. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές επιστρέφουμε σε αυτά και τα διαβάζουμε ξανά και ξανά, δίνοντας όμως κάθε φορά μία άλλη, νέα ερμηνεία, ανάλογα με το πώς είμαστε και νιώθουμε εκείνη τη στιγμή.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δέσποινα Κασάπα
Η Δέσποινα Κασάπα γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί στον Άλιμο. Είναι εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σπούδασε στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιά και φοίτησε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών ΕΚΠΑ. Μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Ειδική Αγωγή κι εξειδικεύτηκε στα παιδιά με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες. Επίσης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και είναι κάτοχος μάστερ στη Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων. Από το 2010 είναι Διευθύντρια στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Αλίμου. Έχει πάρει μέρος σε πολλές εκπαιδευτικές δράσεις του Δήμου Αλίμου για το περιβάλλον, την ανακύκλωση, το θέατρο, τον εθελοντισμό. Η αγάπη της για τα παιδιά την ώθησε να ασχοληθεί με το παιδικό παραμύθι. Θεωρεί ότι το παραμύθι αναπτύσσει τη φαντασία του παιδιού, συμβάλλει στη συναισθηματική του ανάπτυξη, στην κοινωνικοποίησή του, ενώ ταυτόχρονα ψυχαγωγεί και διδάσκει. Μέσα από τους ήρωές του, το παιδί διδάσκεται κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές και βρίσκει λύσεις ώστε να αντιμετωπίζει προβλήματα παρόμοια με των ηρώων του. Πιστεύει πως η ζωή είναι ένα παραμύθι γεμάτη χαρές, αγωνία, εκπλήξεις, στενοχώριες, αποχωρισμούς μα κι ευχάριστες στιγμές. Έχει καταγωγή από τη Χίο.
ΠΗΓΗ ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: «ΒΥΘΟΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ», εκδ. Οσελότος
Ήρωες στον πολύχρωμο βυθό, κάπου στο Αιγαίο Πέλαγος, είναι ο Ζουμεροχταποδάκης, η κυρα-Τσούχτρα, ο Καβουράκης. Φίλοι αχώριστοι, μαζί σχεδίαζαν αταξίες και ζαβολιές. Για έναν λόγο μάλωναν, για το ποιος θα είναι αρχηγός στο βυθό.
Η εμφάνιση ενός πανέμορφου ψαριού, το οποίο είχε μεταναστεύσει με την οικογένειά του για μια καλύτερη ζωή, ανατρέπει την καθημερινή ζωή στον βυθό. Στον ίδιο βυθό ζούσε κι ο Μπλακ ο Αχινούλης.
Οι ιστορίες αρχίζουν να ανατρέπουν την καθημερινότητα. Όμως πάντα υπάρχει ένας καλός ήρωας που αλλάζει τα δεδομένα. Και στο παραμύθι μας είναι η κυρα- Φώκια η οποία συμβουλεύει: « Να μιλάτε για ό,τι σας συμβαίνει, το σύνθημά σας να είναι στο εξής: ΜΙΛΑΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ».
Το παραμύθι έχει πολλές ανατροπές αλλά στο τέλος … « πλέον ήξεραν ότι πρέπει να αποδέχονται και να σέβονται τη διαφορετικότητα κάθε πλάσματος και να είναι ευγενικοί».
Είναι ένα παραμύθι που περνάει στα παιδιά το μήνυμα: «Όχι στον εκφοβισμό – Μιλάω και δεν φοβάμαι». Μέσα από τις δράσεις και τα παραδείγματα των ηρώων του παραμυθιού οι μικροί αναγνώστες καταλαβαίνουν τις αξίες της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της αποδοχής της ιδιαιτερότητας.
Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να μιλάνε ανοιχτά γι’ αυτό που τους συμβαίνει. Έτσι θα μπορέσουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους αλλά και τους άλλους, γιατί ο εκφοβισμός δεν είναι μόνο ατομικό πρόβλημα αλλά κοινωνικό φαινόμενο.
Γράφει η συγγραφέας γλαφυρά και ποιητικά…
«Μια φορά κι έναν καιρό μες στον πολύχρωμο βυθό
μικρή ιστορία ξεκινά…με ήρωες ψάρια και φυτά.
Θα πρέπει να ‘μαστε σωστοί να μην χλευάζουμε γιατί
μπορεί να ‘ρθεί κάποια στιγμή και να βρεθείς στη θέση αυτή.
Όπως κι οι ήρωες θα πιαστούν αλλά μετά θα… το σκεφτούν,
πικρά θα μετανιώσουν, συγνώμη θα ζητούν να δώσουν.
Θα πρέπει αγάπη να ‘χουμε τον κόσμο ν’ αλλάξουμε
με καλοσύνη στην ψυχή αγαπημένοι μια ζωή.
Γιατί η ζωή μας είναι ωραία, μόνο αν είμαστε παρέα»!
