Του Νέστορα Ξυλά, Γραμματέα της ΤΕ Χίου του ΚΚΕ
Περισσεύουν τα πανηγύρια της κυβέρνησης, που το Σάββατο 20/8 η Ελλάδα βγήκε τάχα από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει το λαό. Η πείρα από τα αντίστοιχα «πανηγύρια» το 2018 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με σύνθημα «βγήκαμε από τα μνημόνια» και «η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα», είναι πικρή. Η «κανονικότητα» με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια με ΝΔ, χειροτέρευσε το επίπεδο διαβίωσης, η φτώχεια εντάθηκε, το λαϊκό εισόδημα μειώθηκε δραστικά, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ενώ τα κίνητρα, οι φοροαπαλλαγές και οι επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο έδιναν και έπαιρναν, με δεκάδες νομοσχέδια σε αυτή την κατεύθυνση που ψήφισαν από κοινού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από την Κομισιόν, που αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος των δεσμεύσεων που ανέλαβε στο Γιούρογκρουπ κατά την έξοδό της από το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής τον Ιούνη του 2018, πως «έχει πετύχει αποτελεσματική εφαρμογή μεταρρυθμίσεων». «Επιτυχία» λοιπόν, τα «επιτεύγματα» των κυβερνήσεων που τσάκισαν και τσακίζουν τον λαό, τα μέτρα φορολόγησης, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, με τις γνωστές τραγικές επιπτώσεις…
Αποκαλύπτει όμως η έκθεση και την κυβερνητική προπαγάνδα περί «τέλους της εποπτείας», αναφέροντας: «Η λήξη της ενισχυμένης εποπτείας (…) θα ολοκληρώσει την επιστροφή της Ελλάδας στο τακτικό πλαίσιο οικονομικής εποπτείας. Αυτό σημαίνει ότι η παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης της Ελλάδας θα συνεχιστεί τόσο στο πλαίσιο της καθιερωμένης μεταπρογραμματικής εποπτείας, όσο και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα συνεχίσει την παρακολούθηση της ικανότητας αποπληρωμής της Ελλάδας στο πλαίσιο του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ρυθμίσεις. Επιπλέον, σημαντικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις θα συνεχίσουν να παρακολουθούνται στο πλαίσιο της υλοποίησης του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της Ελλάδας».
Τα ξεκάθαρα αυτά λόγια σηματοδοτούν ότι την «έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία» θα ακολουθήσουν οι αντιλαϊκές εκκρεμότητες της εποπτείας με την πάγια διαδικασία του μόνιμου μνημονίου, δηλαδή όλων εκείνων μηχανισμών που θα κρατούν τις λαϊκές ανάγκες στο περιθώριο. Μεταξύ άλλων λοιπόν, το μενού που είναι σε πλήρη ισχύ, περιλαμβάνει:
Τα Ευρωπαϊκά εξάμηνα: Από το 2011 μέχρι και σήμερα ισχύει ένα καραμπινάτο μνημόνιο ελέγχου ανά εξάμηνο, σε μια σειρά σχεδίων και προγραμμάτων, που διαμορφώνει κάθε κράτος – μέλος και που αν δεν συμμορφωθεί, ακολουθεί ένα σύστημα επιβολής κυρώσεων. Αφορά σε μια σειρά αντιλαϊκούς στόχους σχετικούς με μεταρρυθμιστικά προγράμματα, σχέδια σταθερότητας, σύγκλισης κ.α. Όλα αυτά στην πραγματικότητα αποτελούν προεόρτια των εθνικών προϋπολογισμών που περιλαμβάνουν το σύνολο των περικοπών σε δαπάνες για τις λαϊκές ανάγκες και βέβαια αναλυτικό σχέδιο για την εμβάθυνση των αναδιαρθρώσεων για την ενίσχυση και θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Το «Σύμφωνο για το Ευρώ+»: Με βάση το σύμφωνο αυτό, στο όνομα της «βιωσιμότητας των συντάξεων, των συστημάτων Υγείας και κοινωνικών παροχών», φθάσαμε σε «μεταρρυθμίσεις» όπως η κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων» συντάξεων, στην αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, στη δημιουργία «κινήτρων» για παραμονή στην εργασία μετά τη συνταξιοδότηση και άλλα μέτρα, που έγιναν νόμοι και ψηφίστηκαν όλα τα τελευταία χρόνια από όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου.
Το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο»: Μεταξύ άλλων ξεχωρίζει ο κανόνας της «Δημοσιονομικής Ισορροπίας», δηλαδή οι εθνικοί προϋπολογισμοί να μην παρουσιάζουν έλλειμμα. Η μη επίτευξη των στόχων, φέρνει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και περικοπές, που εφαρμόζει το κάθε κράτος προκειμένου να τηρήσει τα συμφωνηθέντα, όπως έχουμε ζήσει στο πετσί μας και στην Ελλάδα με τον έλεγχο του κρατικού χρέους, τη «δημοσιονομική πειθαρχία» ή το «επεκτατικό μίγμα» κλπ.
Άμεσο κορυφαίο ζήτημα η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, όπου με βάση τον Πτωχευτικό Νόμο, δημιουργείται φορέας που θα προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς τους πλειστηριασμούς σπιτιών λαϊκών. Ήδη «ξεσαλώνουν» τράπεζες και funds σε βάρος της λαϊκής κατοικίας. Με βάση και τα όσα έχουν νομοθετήσει διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ: Πάνω από 17.620 ακίνητα βγήκαν σε πλειστηριασμό, μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2022 ενώ με βάση τους στόχους τραπεζών και λοιπών «κορακιών» μέσα στο 2022 προβλέπεται να γίνουν πάνω από 40 χιλιάδες πλειστηριασμοί, ώστε να «ανακτηθεί» – όπως λέγεται – το «χαμένο έδαφος» της πανδημίας και των προσωρινών μέτρων για την αναστολή ορισμένων από αυτούς.
Ένα στα τρία δάνεια τα οποία είχαν ρυθμιστεί τον προηγούμενο χρόνο έχει «κοκκινίσει» εκ νέου, ενώ από τράπεζες και funds απορρίπτονται ακόμα κι αυτές οι συμφωνίες που έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση για κάποιες ρυθμίσεις οφειλών ή εξωδικαστικό συμβιβασμό, σε ποσοστό πάνω από 67%, δηλαδή στις 2 από τις 3 περιπτώσεις!
Επιπρόσθετα, τα «μνημόνια διαρκείας», επιβάλλουν και τις υπόλοιπες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, με έκθεση της Κομισιόν από τον περασμένο Μάη, με την τότε ανακοίνωση του τέλους της ειδικής εποπτείας:
«Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ χαιρετίζουν τη στενή και εποικοδομητική δέσμευση σε όλους τους τομείς και ενθαρρύνουν τις αρχές να συνεχίσουν και να αυξήσουν τις προσπάθειές τους, ιδίως όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα των πολιτικών του χρηματοοικονομικού τομέα, στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στο Κτηματολόγιο, στην κωδικοποίηση της εργασίας και στην επίτευξη των συμφωνηθέντων στόχων για την εκκαθάριση των καθυστερούμενων οφειλών του Δημοσίου».
Τι σημαίνει αναδιαρθρώσεις στην Υγεία το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι με την ενίσχυση της εμπορευματοποίησης, το ίδιο και τι σημαίνει στα Εργασιακά, στη φορολεηλασία… Τα 340 αντιλαϊκά νομοσχέδια που έχει ψηφίσει η ΝΔ είναι ο πρόλογος γι’αυτό που θα ακολουθήσει. Σε αυτά δεσμεύονται όλα τα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, στο «κοινό πρόγραμμα» του κεφαλαίου, όπως αυτό αποτυπώνεται και στα σχέδια για το Ταμείο Ανάκαμψης.
Το ταμείο Ανάκαμψης. Με το ταμείο αυτό, η ΕΕ θωρακίζει την κερδοφορία των ομίλων της και με χρήμα αλλά και με τη διαμόρφωση ανάλογων υποδομών κλπ. Για τη χώρα μας προβλέπει χρηματοδότηση ύψους 32 δισ. ευρώ για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με σκληρά προαπαιτούμενα για τον λαό όπως αντεργατικό τερατούργημα για το σμπαράλιασμα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, η περισσότερη «ευελιξία», οι απλήρωτες υπερωρίες, το χτύπημα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα αλλά και τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια που χτυπούν τα μορφωτικά δικαιώματα. Είναι προσαρμοσμένο στην πολιτική της ΕΕ για την ψηφιακή και «πράσινη μετάβαση», τις επιπτώσεις της οποίας βιώνουμε σήμερα με την ενεργειακή φτώχεια και την ακρίβεια. Αν υπάρχουν λιγοστά – κονδύλια για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες στο ταμείο αυτό, αυτά μπαίνουν πάντα στο «ζύγι» του «κόστους – οφέλους» και με κριτήριο τη διαχείριση και την ανακύκλωση της φτώχειας. Ενδεικτικό ότι για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας δεν υπάρχει ούτε δεκάρα.
Στην ενίσχυση και στη συμπόρευση με το ΚΚΕ η ελπίδα
Τα «μνημόνια των μνημονίων», όπως κι αν ονομαστούν οι αντιλαϊκές Συνθήκες, Οδηγίες και Κατευθύνσεις της ΕΕ, ήταν, είναι και θα είναι εδώ. Και αυτό γιατί υπηρετούν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των δικαιωμάτων και των αναγκών των εργαζομένων και του λαού. Ο λαός δεν έχει χρόνο για χάσιμο ούτε για προσδοκίες από παλιούς και επίδοξους «σωτήρες». Όποια μορφή κι αν πάρουν οι μηχανισμοί «εποπτείας» στην υλοποίηση αυτής της στρατηγικής, όποιο κόμμα (ένα ή περισσότερα) κι αν αναλάβει να υλοποιήσει ως κυβέρνηση αυτό τον κατήφορο.
Μόνο μέσα από την ενίσχυση του αγώνα του, σε σύγκρουση με την πολιτική που τον βυθίζει όλο και περισσότερο στη φτώχεια, για τα κέρδη του κεφαλαίου, μπορεί να πάρει ανάσες. Να συσπειρωθεί στο Σωματείο του, να αναζητήσει στην οργάνωση και την αλληλεγγύη στις εστίες του αγώνα τη διέξοδο. Για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, πάνω από το ύψος του πληθωρισμού, για κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, για γενναία μείωση τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, στην Ενέργεια, στα καύσιμα, για τη διαγραφή χρεών ώστε κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα. Για μέτρα προστασίας από την πανδημία, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας με μόνιμους γιατρούς – νοσηλευτές, εξοπλισμό και πόρους. Για απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αυτό το δρόμο επιλέγει ήδη ένα τμήμα εργαζομένων και στο νησί μας όπως έκανε με το προσφυγικό, τις ελλείψεις στην Υγεία, το ΕΚΑΒ και άλλα προβλήματα.
Για όλα τα παραπάνω η συμπόρευση με το ΚΚΕ, είναι και η μόνη εγγύηση στον αγώνα αυτό, για να δυναμώσει η ελπίδα, η προοπτική ώστε ο λαός, να μπορέσει να ζήσει πολύ καλύτερα με βάση τις δυνατότητες του σήμερα με εργατική – λαϊκή εξουσία, που μπορεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας. Μόνο η νέα σοσιαλιστική οικονομική και κοινωνική οργάνωση, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας μπορεί να εξασφαλίσει ότι οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας θα υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για δουλειά, ζωή, υγεία, ειρήνη και συνεργασία με όλους τους λαούς.
Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους τόπους δουλειάς, στους αγώνες και στις εκλογές είναι συμβολή στον αγώνα για αυτήν την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο, που είναι το σύγχρονο και το αναγκαίο για τον 21ο αιώνα.
