Γράφει ο Κωνσταντίνος Πουλιανός, Εκπαιδευτικός, Γραμματέας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου, εκλεγμένος με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών.
Τις τελευταίες μέρες, πολύ κουβέντα γίνεται μεταξύ της Επιτροπής των Υγειονομικών και των Υπουργείων Υγείας και Παιδείας σχετικά με την απόφαση για το άνοιγμα των σχολείων και το κατάπτυστο μέτρο του 50 +1 για να κλείσει ένα τμήμα. Εδώ λοιπόν εγείρεται ένα ακόμη σοβαρό πολιτικό και υγειονομικό θέμα διαχείρισης της πανδημίας. Όπως και να έχει, το άνοιγμα των σχολείων κάτω από αυτές τις συνθήκες, και ενώ η μετάλλαξη Όμικρον καλπάζει, αποτελεί άλλο ένα κομμάτι της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση των «αρίστων». Έχοντας υιοθετήσει πλήρως το δόγμα της «ανόσιας της αγέλης» παίζουν «ρουλέτα» με την υγειονομική ασφάλεια παιδιών και εκπαιδευτικών αδιαφορώντας πλήρως για τις τραγικές συνέπειες που θα επιφέρει το άνοιγμα χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας.
Μην ξεχνάμε είναι οι ίδιοι που τον Σεπτέμβριο προχώρησαν σε εκατοντάδες συγχωνεύσεις τμημάτων για χάρη της εξοικονόμησης προσωπικού και χρημάτων. Είναι εκείνοι που ακόμη και τώρα γεμίζουν και στοιβάζουν τις τάξεις με 25 και 30 μαθητές, ενώ εκατοντάδες ελλείψεις σε προσωπικό παραμένουν ακάλυπτες. Είναι εκείνοι που κυνικά δηλώνουν ότι τα κενά σε εκπαιδευτικούς που νοσούν « θα καλύπτονται εκ των ενώντων» αποδεικνύοντας την πλήρη αδιαφορία τους για την εκπαιδευτική διαδικασία.
Ανοίγουν τα Σχολεία όπως ακριβώς τα έκλεισαν, χωρίς κανένα στην ουσία μέτρο προστασίας, με την μόνη διαφορά ότι πλέον ζούμε στο τεράστιο κύμα διασποράς του ιού. Ενισχύοντας τις τελευταίες μέρες τις προπαγανδιστικές δηλώσεις περί ασφάλειας των σχολείων, το Υπουργείο Παιδείας απαιτεί μαθητές και εκπαιδευτικοί με ένα self test να στοιβαχτούν μέσα σε τάξεις- κλουβιά και να κάνουν μάθημα.
Ας δούμε όμως τα πεπραγμένα τους και τα υγειονομικά στοιχεία που υπάρχουν για τα «ασφαλή σχολεία» :
Τους πρώτους 18 μήνες πανδημίας τα κρούσματα στις ηλικίες ως 17 ετών ήταν 76.000. Από 13/9 και για 3 μήνες από το άνοιγμα των σχολείων με τα σχετικά “υγειονομικά” πρωτόκολλα, τα κρούσματα στα παιδιά ξεπέρασαν τις 151.000. Έτσι συνολικά ανέρχονται στις 227.000. Σε τρεις μήνες επομένως από το άνοιγμα των σχολείων είχαμε υπερδιπλάσια κρούσματα από όσα διαγνώστηκαν τους προηγούμενους 18 μήνες. Αυτό στο Υπουργείο το ονόμασαν «αποτελεσματικά» μέτρα.
Με τον νέο χρόνο και πριν ανοίξουν τα σχολεία τα κρούσματα στις ηλικίες μέχρι 17 ετών ανήλθαν συνολικά πλέον στις 245.000. Δηλαδή μετράμε 171.000 κρούσματα στα παιδιά από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, περίπου 2,5 φορές περισσότερα από τους προηγούμενους 18 μήνες της πανδημίας! Μάλιστα μέσα στο διάστημα των εορτών που τα σχολεία ήταν κλειστά λόγωΧριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς τα κρούσματα που καταμετρήθηκαν στις ηλικίες μέχρι 17 ετών ανήλθαν στις 60.000!
Οι όροι ανοίγματος των σχολείων όχι μόνο δεν απαντούν στις τεράστιες ανησυχίες γονέων, παιδιών και εκπαιδευτικών αλλά τις αγνοούν προκλητικά. Ακόμη και με αυτό το πολύ-διαφημιζόμενο μέτρο του παραπάνω self-test , στο νησί μας, γονείς και εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε αγωνιά καθώς αδυνατούν να τα βρουν λόγω τεράστιας έλλειψης. Η απόλυτα «συνειδητή απόφαση» της κυβέρνησης να ανοίξει τα σχολεία εν μέσω έξαρσης της πανδημίας αποτελεί ανομολόγητη προώθηση του κοινωνικού δαρβινισμού της “αγέλης” και μάλιστα σε συνθήκες πολιορκίας των νοσοκομείων και κινδύνου κατάρρευσης του ανοχύρωτου( από επιλογή) Ε.Σ.Υ . Η υγεία των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των λαϊκών οικογενειών επανειλημμένα «παίζεται στα ζάρια».
Ακόμη τραγελαφική και άκρως προσβλητική είναι η αναφορά της υπουργού Παιδείας στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών και στην ανεκτίμητης αξίας, όπως ανέφερε, διά ζώσης λειτουργία των σχολείων, τα οποία όμως άφησε κλειστά και ανοχύρωτα για 2 χρόνια.
Αλήθεια, τι έκανε και τι κάνει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα σοβαρότατα προβλήματα που προκάλεσε σε γνωστικό, ψυχοκοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο η τηλεκπαίδευση; Οι μελέτες αλλά και η καθημερινή επαφή στα σχολεία φανερώνουν τεράστια κενά στα παιδιά μας. Χαρακτηριστικά ακολουθούν έρευνες και στοιχεία που είχαν δημοσιευθεί μέχρι το Μάιο του ‘21.
• Πρόσφατη έρευνα του Βρετανικού Ινστιτούτου Δημοσιονομικών Μελετών αναφέρει ότι στη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης, ο χρόνος που αφιέρωναν οι μαθητές στη διαδικασία της μάθησης ήταν 50% λιγότερος από ό,τι όταν τα σχολεία ήταν ανοιχτά. Πριν από το lockdown οι μαθητές Γυμνασίου εργάζονταν περίπου 6,5 ώρες τη μέρα. Ο χρόνος αυτός μειώθηκε στις 4 ώρες και 15 λεπτά στη διάρκεια του lockdown. Θα χρειαστεί ένα μεγάλο πρόγραμμα υποστήριξης των μαθητών για να επανορθώσουν τη ζημιά που έγινε στην πανδημία.
• Σε πρόσφατη μελέτη της UNICEF αναφέρεται ότι έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, σχεδόν όλοι οι δείκτες που μετράνε την ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων έχουν υποχωρήσει, με την πτώση τους αυτή να αποτελεί προάγγελο διαρκών συνεπειών για μια ολόκληρη γενιά.
• Με βάση στοιχεία για τη χώρα μας, από έρευνα που δημοσίευσε η «Καθημερινή», προκύπτουν τα εξής: Αρνητικά συναισθήματα βιώνουν 9 στους 10 εφήβους, μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τους λείπουν το σχολείο, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοί τους ενώ τα προβλήματα στην τηλεκπαίδευση τούς προκάλεσαν άγχος ή και άλλα αρνητικά συναισθήματα
• 8 στους 10 μαθητές θεωρούν ότι οι δυσκολίες υποβάθμισαν την ποιότητα του μαθήματος αρκετά έως πάρα πολύ. Λιγότερο από το 60% των μαθητών παρακολουθεί όντως το μάθημα στην τηλεκπαίδευση, σύμφωνα με 9στους 10 καθηγητές. Η διάσπαση προσοχής των μαθητών, την οποία μαθητές και εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν σε εντυπωσιακά ποσοστά (86,8% και 80,7% αντίστοιχα) ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην τηλεκπαίδευση, φαίνεται να ευθύνεται για τον αποθαρρυντικά μικρό βαθμό παρακολούθησης και συμμετοχής.
• Εκτιμήσεις που στηρίζονται στα δεδομένα ερευνών υποστηρίζουν ότι το κλείσιμο του φυσικού σχολείου θα προκαλέσει, κατά μέσο όρο, έντονη απώλεια μάθησης, με την μαθησιακή απώλεια να είναι μεγαλύτερη στους νεότερους ηλικιακά μαθητές σε σύγκριση με τους μεγαλύτερους. Επίσης, η επίδραση του COVID-19 στην μαθησιακή πρόοδο των μαθητών/-τριών είναι πιθανό να ποικίλλει ανάλογα με την κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση: Οι μαθητές από λιγότερο προνομιούχα περιβάλλοντα είναι πιθανόν να βιώσουν μεγαλύτερη μείωση στην ποιοτική και ποσοτική μάθηση σε σύγκριση με τους πιο προνομιούχους ομολόγους τους, με αποτέλεσμα να αναμένεται η διεύρυνση του ήδη υφιστάμενου κοινωνικοοικονομικού χάσματος μαθησιακής απόδοσης.
• Αυτή η κρίση είναι επίσης πιθανόν να οδηγήσει στην αύξηση των μαθησιακών απωλειών σε ειδικές κατηγορίες μαθητών/ -τριών: στα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και με αναπηρία, αφού η απώλεια της καθημερινής ρουτίνας που προσφέρει το σχολείο μπορεί να έχει επιζήμια επίδραση μαθητές με αναπηρίες, που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις αλλαγές στο μαθησιακό τους περιβάλλον.
Ποια λοιπόν είναι εκείνα τα μέτρα που εφάρμοσε το Υπουργείο για να λύσει αυτά τα προβλήματα; Κανένα απολύτως! Αυτοί που δήθεν κόπτονται για τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες των παιδιών δεν εφάρμοσαν κανένα εξειδικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης των μαθητών. Αντίθετα το μόνο που ενδιαφέρει το Υπουργείο είναι πώς θα υλοποιήσει και θα τρέξει την αντιεκπαιδευτική του πολιτική (κατηγοριοποίηση σχολείων, υποχρηματοδότηση, Τράπεζα θεμάτων, ΕΒΕ κλπ)
Από τον Σεπτέμβρη του 2020, ο εκπαιδευτικός κόσμος διεκδικεί και απαιτεί να ληφθούν μέτρα για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία. Η κυβέρνηση είχε όλο τον χρόνο να υλοποιήσει τα λογικά και αυτονόητα αιτήματα, όμως στην λογική κόστους-οφέλους αρνείται πεισματικά να υλοποιήσει έστω και τώρα στοιχειωδώς τα αιτήματα. Μοναδική έγνοια τους είναι η απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας, οι απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, η διασφάλιση της κερδοφορίας τους.
Παλεύουμε ενωμένοι στους συλλόγους μας, συντονισμένα με γονείς και μαθητές για να προασπίσουμε τα μορφωτικά δικαιώματα και την υγεία όλων.
