Γράφει η Ευγενία Γάλλου
Μετά την ανακοίνωση πριν περίπου δέκα ημέρες για την νοσηλεία της κας Φώφης Γεννηματά, μια άλλη δυσάρεστη είδηση ήρθε και προστέθηκε: η κα Ντόρα Μπακογιάννη με ανάρτησή της στο προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook έκανε γνωστό πως διαγνώστηκε με καρκίνο και συγκεκριμένα με πολλαπλό μυέλωμα. «Δεν έχω κάνει ποτέ πίσω από καμία μάχη στη ζωή μου. Θα συνεχίσω να δουλεύω κανονικά και να παλεύω γι’ αυτόν τον τόπο που τόσο αγαπώ, παράλληλα με τη θεραπεία μου», ανέφερε στην ανάρτησή της.
Βλέπουμε δύο γυναίκες γενναίες, με ήθος που δεν διστάζουν να δημοσιοποιήσουν το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν και που δίνουν το παράδειγμα και στους άλλους ασθενείς που ενδεχομένως ταλαιπωρούνται από τον καρκίνο, να μην το βάλουν κάτω, να σταθούν γερά στα πόδια τους και να παλέψουν.
Με θλίψη αλλά και οργή διαπιστώνω πως αρκετοί χρήστες του διαδικτύου βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν την χολή τους, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία που τους προσφέρει αυτό το μέσο, και να καταφέρονται με βαρείς χαρακτηρισμούς κατά των δύο γυναικών, αντί να σωπάσουν, αναλογιζόμενοι τον αγώνα που δίνουν…
Μα, πώς γίναμε έτσι διερωτώμαι; Πού είναι η ενσυναίσθηση, η συμπόνια; Γιατί γίναμε τόσο μισάνθρωποι και μικρόψυχοι ώστε να χαιρόμαστε με το κακό του άλλου; Όσο και να διαφωνείς με κάποιον που ανήκει σε άλλο πολιτικό κόμμα, όσο και αν τον αντιπαθείς, είναι δυνατόν να χαίρεσαι όταν αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας- ευχόμενος μάλιστα να πεθάνει; Δεν φοβούνται κάποιοι ότι ίσως και αυτοί βρεθούν σε ανάλογη θέση; Μάλλον όχι, αφού η κακία τούς κυριεύει.
Θέλω να πιστεύω ότι η πλειονότητα των συνανθρώπων μου καταδικάζουν αυτές τις φωνές μίσους, που δεν συνάδουν σε μία δημοκρατική κοινωνία, και απορρίπτουν τέτοιες συμπεριφορές, σεβόμενοι τους ασθενείς και την αρρώστια τους!
