ΟΜΙΛΙΑ 3η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2023
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε εδώ και φέτος γιατί για εμάς, την Ομοσπονδία μας, τα πρωτοβάθμια Σωματεία ΑμεΑ η 3η Δεκέμβρη δεν αποτελεί άλλη μια εθιμοτυπική ημέρα, «ευκαιρία» για να δείξουμε δήθεν «οίκτο» και «κατανόηση» προς τα ΑμεΑ. Άλλωστε από τέτοια έχουμε χορτάσει.
Όσο ποτέ άλλοτε εμείς και οι οικογένειές μας αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε σύμφωνα με αυτά που μπορεί να μας προσφέρει η ιατρική και η επιστήμη στην εποχή μας.
Για να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στην έγκαιρη και πρώιμη διάγνωση, όταν πριν μερικές ημέρες οι υπηρεσίες διάγνωσης του αξονικού και του μαγνητικού τομογράφου του Νοσοκομείου Χίου, παραδόθηκαν σε ιατρική εταιρεία που εδρεύει στην Αθήνα! Αυτό δεν αποτελεί μήπως άλλο ένα κορυφαίο παράδειγμα υποστελέχωσης που καρπώνεται ο ιδιωτικός τομέας; Τόσο εξώφθαλμα μάλιστα, κόντρα ακόμα και στην ίδια την επιστήμη, που λέει ότι «είναι αναντικατάστατη η παρουσία ακτινολόγου γιατρού, η άμεση ανθρώπινη αλληλεπίδραση ξεχωριστών ειδικοτήτων σε αυτό τον τομέα» σύμφωνα και με τον ιατρικό Σύλλογο Χίου.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ για την Ειδική Αγωγή, το κρίσιμο ζήτημα των δομών αποκατάστασης, που βρίσκονται σε μόνιμη ένδεια. Με ελάχιστο προσωπικό, πενιχρά μέσα, χωρίς μόνιμες θέσεις εργασίας όλων των ειδικοτήτων. Για τη μεταφορά των μαθητών, που εξακολουθεί να μην οργανώνεται από το κράτος, την Περιφέρεια και τους Δήμους, με μέσα και εξειδικευμένο προσωπικό. Για την έλλειψη συνολικού ολοκληρωμένου σχεδιασμού προσβασιμότητας σε Δημόσια κτίρια, ακόμα και σε μονάδες υγείας, όπως τα Νοσοκομεία, τα Σχολεία, το Πανεπιστήμιο, στα χωριά και τις πόλεις, που συνεχίζεται, με ελάχιστες εξαιρέσεις και μπόλικες προχειρότητες.
Είμαστε εδώ γιατί δεν ανεχόμαστε να ζούμε ανοχύρωτοι παντού από μια συνολική αντιπυρική, αντιπλημμυρική, αντισεισμική θωράκιση με ειδική πρόνοια για τα ΑμεΑ. Γιατί δεν συμβιβαζόμαστε να υπάρχουν παιδιά ΑμεΑ ανασφάλιστα και να προχωρούν οι περικοπές στα ΚΕΠΑ σε επιδόματα και Ποσοστά Αναπηρίας, να μένει υποβαθμισμένη η λειτουργία των ΚΕΔΑΣΥ. Γιατί δεν αποδεχόμαστε να καλύπτουμε με τους Συλλόγους και την Ομοσπονδία πολλές από τις παραπάνω ελλείψεις ενώ αυτό θα έπρεπε να αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της κρατικής πρόνοιας και μέριμνας!
Στα νησιά του Αιγαίου με ακόμα πιο οξυμένο τρόπο, βιώνουμε αυτή την πραγματικότητα, με ταξίδια για ιατρικούς λόγους, με ταλαιπωρία, αυξημένο κόστος στον ιδιωτικό τομέα λόγω των πολύμηνων αναμονών για ένα ραντεβού, ενώ σε όλη τη χώρα χιλιάδες ανάπηροι βιώνουν την περιθωριοποίηση, τη φτώχεια και τον αποκλεισμό σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του παρατηρητηρίου της ΕΣΑμεΑ.
Η κατάσταση που βιώνουμε δεν αποτελεί «λάθος» ή «ανικανότητα». Πρόκειται για τη γνωστή «συνταγή» όπου οι ανάγκες των ΑμεΑ, των οικογενειών μας, όλου του λαού στην Υγεία θεωρούνται κόστος από όσους κυβερνούν χρόνια τώρα και ταυτόχρονα αποτελούν ένα πεδίο το οποίο εκμεταλλεύεται ο ιδιωτικός τομέας υγείας σε βάρος του δημοσίου και των ΑμεΑ! Το λεγόμενο «νέο ΕΣΥ», η στρατηγική για την αναπηρία της ΕΕ που εφαρμόζεται και στην Ελλάδα διαμορφώνει την ακόμα βαθύτερη εμπορευματοποίηση της Δημόσιας υγείας, κλείνει δημόσια νοσοκομεία και όπως και σε άλλες χώρες, ήδη χειροτερεύει την πρόσβαση σε συχνές και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας όπως τις ξέραμε. Χειροτερεύει μέχρι και η παιδιατρική περίθαλψη με την ιδιωτικοποίηση του παιδοογκολογικού Νοσοκομείου, την υποβάθμιση της παιδοκαρδιοχειρουργικής και τόσα άλλα.
Η μεγάλη πλειοψηφία των ΑμεΑ, που είναι ικανά προς εργασία, καταδικάζονται ως «μη-παραγωγικά» στον εφιάλτη της ανεργίας. Ελαχιστοποιείται ως περιττή δαπάνη η όποια παροχή τα τελευταία χρόνια (επιδόματα, συντάξεις) γι’αυτό και συνεχώς μειώνονται τα ποσοστά αναπηρίας, με συγκεκριμένα μέτρα και ψηφισμένους νόμους στο όνομα της «λειτουργικότητας».
Να γιατί μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι εκατοντάδες δράσεις για την αλλαγή αντίληψης και νοοτροπίας απέναντι στην αναπηρία, οι πάμπολλες εκδηλώσεις «ενσυναίσθησης», «συμπερίληψης», αν και αναγκαίες, όχι μόνο δεν μπορούν από μόνες τους να αλλάξουν την καθημερινότητα και την πραγματικότητα αλλά καταλήγουν σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και στο συμβιβασμό και την ωραιοποίηση αυτής της κατάστασης. Ακόμα και νόμοι που περιγράφουν ένα παράδεισο για τα ΑμεΑ, μένουν κενό γράμμα ως προς την εφαρμογή τους.
Γιατί για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι και να υπάρξει ουσιαστική ανακούφιση, χρειάζονται συγκεκριμένες παρεμβάσεις, όχι απλά λόγια κατανόησης και ευχολόγια. Χρειάζεται γενναία χρηματοδότηση για την αναβάθμιση και δημιουργία δημοσίων κέντρων αποκατάστασης με διορισμούς μόνιμου προσωπικού και μέσα, το ίδιο και για τα Νοσοκομεία και τα ΚΥ, της ΠΦΥ συνολικά. Να καλυφθούν ειδικότητες όπως οδοντιάτρων και αναισθησιολόγων για ΑμεΑ. Χρειάζονται φυσιοθεραπευτές και φυσίατροι ώστε να καλύψουν εκατοντάδες ΑμεΑ την ώρα που οι παροχές στους συγκεκριμένους τομείς είναι κυριολεκτικά «σταγόνα στον ωκεανό». Χρειάζεται πλήρης κάλυψη των δεκάδων κενών σε παράλληλη στήριξη στο Αιγαίο και των 20 χιλιάδων περίπου κενών σε όλη τη χώρα την ώρα που συνεχίζουν να υποβαθμίζουν την ειδική αγωγή. Χρειάζονται ολοκληρωμένα αντικαρκινικά τμήματα στα Νοσοκομεία στα νησιά χωρίς να αναγκάζονται οι ασθενείς να μετακινούνται διαρκώς με πόνο και αγωνία, ολοκληρωμένα τμήματα για νευρολογικές παθήσεις με τους απαραίτητους γιατρούς, ογκολόγους, αιματολόγους, νευρολόγους, ψυχολόγους, ψυχιάτρους για την αντιμετώπιση της πληθώρας αντίστοιχων περιστατικών που θερίζουν όπως ο καρκίνος, η ΣΚΠ, άνοιας, αλτσχάιμερ κ.α. Χρειάζονται τα είδη και τα βοηθήματα για την αναπηρία να μην είναι τόσο προκλητικά ακριβά.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση εμείς λέμε: Υπάρχει ελπίδα! Είναι οι αγώνες μας, των μελών μας, των οικογενειών μας, των εκπαιδευτικών στη γενική και ειδική αγωγή, των γιατρών και των εργαζομένων στο νοσοκομείο, των φορέων πρόσφατα στα νησιά, που μας δίνουν μεγάλη ελπίδα, ασκούν σημαντική πίεση ώστε να γίνονται και κάποιες παραχωρήσεις, για να μη χάσουμε και αυτά που έχουμε, να τα διευρύνουμε. Στην πρόσφατη μεγάλη κινητοποίηση των νησιών την οποία στηρίξαμε, αναδείχθηκαν μια σειρά κρίσιμα θέματα, που θα συνεχίσουμε να φέρνουμε στο προσκήνιο. Η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη χωρίς αυτούς τους αγώνες.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Τέλος, θυμίζουμε ότι τη φετινή μέρα την έχουμε αφιερώσει στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη που ονομάζεται Γάζα, εκεί που διαπράττεται ένα ανείπωτο έγκλημα. Εκεί, που οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται σε κατοχή, παλεύουν για 75 χρόνια για πατρίδα, με το αίμα τους, με χιλιάδες νεκρούς παιδιά και γυναίκες. Το μυαλό και η καρδιά μας βρίσκεται εκεί που πριν από μήνες βρίσκονταν 350 χιλιάδες ΑμεΑ σύμφωνα με τον ΟΗΕ, εκεί που στα βομβαρδισμένα Νοσοκομεία ξεψυχούν οι τελευταίοι ασθενείς ύστερα από απίστευτες βαρβαρότητες. Βρίσκεται στα βομβαρδισμένα Σχολεία και τα χιλιάδες διαμελισμένα παιδιά! Στους αιμοκαθαρόμενους που «έσβησαν» γιατί διέκοψαν βίαια την αιμοκάθαρση, στους καρκινοπαθείς, που είδαν το τελευταίο αντικαρκινικό Νοσοκομείο στις στάχτες. Από εδώ λοιπόν, ενώνουμε τη φωνή μας με τα εκατομμύρια που διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να σταματήσει το έγκλημα, που θα γεννά νέες στρατιές αναπήρων και προσφύγων. Απαιτούμε να σταματήσει κάθε διευκόλυνση από τη χώρα μας που δίνει δις για τον πόλεμο και αφήνει την Υγεία στη χώρα μας στο έλεος.
Ο δικός μας δρόμος είναι αυτός της αλληλεγγύης, του αγώνα για να κατακτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε απέναντι σε όσους μας τα κλέβουν και αυτόν θα συνεχίζουμε να βαδίζουμε.
