Ο 20χρονος Ανδρέας, ο ατρόμητος νεαρός που βρισκόταν στο δεύτερο βαγόνι της φονικής σύγκρουσης τρένων στα Τέμπη, μίλησε στην ΕΡΤ και περιέγραψε όσα θυμάται από την στιγμή του δυστυχήματος. Ο νεαρός και η περιγραφή του συγκινούν καθώς κατάφερε να βγει ζωντανός από το τρένο και παράλληλα, με την ψύχραιμη προσωπικότητά του, να βοηθήσει να σωθούν δεκάδες επιβάτες.
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Ανδρέας, αυτό που θυμάται από την αρχή της σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη, είναι ένα δυνατό τράνταγμα και μετά να ξεκινά η πυρκαγιά. «Κατά τις έντεκα και είκοσι περίπου, όταν εγώ συνεννοούμουν με την παρέα μου για το ποιος θα με πάρει από τα τρένα και τι ώρα θα φτάσουμε εν τέλει, γιατί υπήρχε μία ώρα σχεδόν καθυστέρηση, ένιωσα ένα δυνατό τράνταγμα. Και μετά ακούστηκε και το “μπαμ”. Ουσιαστικά μετά, αυτό που ακολούθησε ήταν να συρθεί το βαγόνι και να να αρχίσει η πυρκαγιά και μαζί και οι σπινθήρες που ακολούθησαν από τις μηχανές. Μαζί με αυτό, ακολούθησαν εννοείται και οι φωνές για βοήθεια και οι φωνές από τον πανικό», εξήγησε.
Ο Ανδρέας ανέφερε πως υπήρχαν κάποια άτομα σαν εκείνον, που είχαν ψυχραιμία και κατάφερναν να καθησυχάσουν τον κόσμο, με αποτέλεσμα να βοηθήσουν την τραγική κατάσταση. Όπως περιέγραψε, κατάφερε να σπάσει το τζάμι του βαγονιού, το οποίο ήταν ήδη ραγισμένο.
Έπειτα, μπόρεσε, μαζί με τους φίλους του, να πετάξουν έξω τις βαλίτσες ώστε να μπορέσουν να προσγειωθούν όλοι όσοι θα έβγαιναν από το παράθυρο, στα μαλακά. «Ένας – ένας, πρώτα οι κοπέλες και οι βαριά τραυματίες και τελευταίοι εμείς, που είχαμε τραυματιστεί πιο ελαφριά, πηδήξαμε από ένα υψόμετρο περίπου τριών – τεσσάρων μέτρων, σε ένα χαντάκι και προσγειωθήκαμε στις βαλίτσες» τόνισε.
Όσο για το πόσους ανθρώπους κατάφερε να βοηθήσει, ο Ανδρέας είπε: «Σίγουρα βοηθήσαμε μέσα στην αμαξοστοιχία του βαγονιού 2 και την καμπίνα τη δικιά μας, την 9, αριστερά δεξιά βοήθησα πάλι εγώ με τους φίλους μου να βγουν να απεγκλωβιστούν, ίσως κάποια άτομα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι τράβηξα δύο -τρείς κοπέλες από την διπλανή καμπίνα και κατάφερα να τις βάλω μπροστά στο παράθυρο, από όπου θα πηδούσαν κιόλας», εξήγησε.
Θυμάται ότι οι περισσότεροι επιβάτες ήταν νεαροί, άτομα 18 – 23 και ο ίδιος νιώθει τυχερός που βγήκε αλώβητος από αυτή τη σύγκρουση καθώς, όπως είπε: «Πάλι καλά τη γλίτωσα με μικροτραυματισμούς, μικροεκδορές και κάποια εγκαύματα πρώτου βαθμού. Δεν έχω τίποτα σοβαρό».
Η στιγμή που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό του είναι, όπως ανέφερε, η στιγμή που έσβησαν τα φώτα. Η αρχή της τραγωδίας. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ με το που έσβησαν τα φώτα, όταν εκτροχιάστηκε το βαγόνι, όταν έκανε το λεγόμενο “Γ”. Έσβησαν τα φώτα. Και φωτιζόμασταν ουσιαστικά από φλόγα, από τους σπινθήρες. Και μέσα σε αυτά υπήρχε εννοείται και η αποπνικτική κάπνα που επικρατούσε μέσα στα βαγόνια αλλά και έξω, όπου υπήρχε πυρκαγιά πάνω στο βαγόνι», είπε.
