Ο Μό Τζία Γιου τυλίγει τα πόδια του γύρω από έναν πάσσαλο για να ισορροπήσει ψηλά πάνω από το έδαφος και να ασφαλίσει μια άρθρωση, μια δεξιότητα που πρέπει να κατέχει για να γίνει σκαλωσιάρης μπαμπού στο Χονγκ Κονγκ.
Η μητρόπολη είναι μία από τις τελευταίες εναπομείνασες πόλεις στον κόσμο που χρησιμοποιούν σκαλωσιές από μπαμπού στις σύγχρονες κατασκευές και επισκευές κτιρίων.
Οι σκαλωσιές που είναι τοποθετημένες σε πλαίσια από μπαμπού ύψους αρκετών ορόφων είναι ένα συνηθισμένο θέαμα και οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ τους δίνουν το παρατσούκλι «αράχνες» για την ευκινησία τους πάνω στο πλέγμα που μοιάζει με ιστό.
Ο Μό είναι ένας από τους δεκάδες σπουδαστές που φοιτούν κάθε χρόνο στο Συμβούλιο Κατασκευαστικής Βιομηχανίας (CIC) της πόλης για να μάθουν την παραδοσιακή μέθοδο.
«Πρέπει να έχεις μια θαρραλέα καρδιά», δήλωσε ο Μό, ο οποίος βρίσκεται στη σχολή εδώ και σχεδόν τρεις μήνες. «Πρέπει να έχεις επίγνωση της ασφάλειας επειδή εργάζεσαι ψηλά στον αέρα».
Οι σπουδαστές μαθαίνουν πώς να στηρίζουν σταθερά το πλαίσιο από μπαμπού, ώστε να μπορούν να απελευθερώσουν τα χέρια τους για να εργαστούν στις σκαλωσιές, οι οποίες συγκρατούνται με απλούς κόμπους που δένονται με νάιλον λωρίδες.
«Αυτός ο βασικός κόμπος είναι κάτι που μαθαίνουμε πρώτα… εξασκούμαστε για μια ολόκληρη εβδομάδα για να τον πετύχουμε σωστά», δήλωσε ένας άλλος μαθητής, ο Χο Τσουκ Γουάι.
«Στη συνέχεια, οι εκπαιδευτές μας μαθαίνουν πώς να βάζουμε την ζώνη ασφαλείας και βήμα προς βήμα μαθαίνουμε πώς να χτίζουμε μέχρι την κορυφή».
Η σκαλωσιά με χρήση μπαμπού χρονολογείται από αιώνες και κάποτε ήταν μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική σε όλη την Κίνα και αλλού στην Ασία.
Οι περισσότερες πόλεις της περιοχής την έχουν καταργήσει σταδιακά για να προτιμήσουν υλικά όπως ο χάλυβας και το αλουμίνιο.
Στο Χονγκ Κονγκ, οι περίπλοκοι ιστοί μπαμπού εξακολουθούν να αποτελούν μέρος του αστικού τοπίου, με πλέγματα γύρω από παλιές κατοικίες και λαμπερούς ουρανοξύστες.
«Θάρρος και ικανότητα»
Οι σκαλωσιές υπάγονται σε αυστηρές οδηγίες ασφαλείας, αλλά εξακολουθούν να θεωρούνται επικίνδυνο επάγγελμα, καθώς οι εργασίες γίνονται συχνά σε ιλιγγιώδη ύψη.
«Χρειάζεται τόσο θάρρος όσο και επιδεξιότητα για να επιβιώσεις», δήλωσε ο Ουάλας Τσανγκ, καθηγητής στο τμήμα αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.
«Αυτό αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να ασχοληθούν με τον κλάδο».
Παρά τους κινδύνους που ενέχει αυτή η τέχνη, ο Τσανγκ ελπίζει ότι το Χονγκ Κονγκ θα τη διατηρήσει ως μέρος της πολιτιστικής του κληρονομιάς. Η δημοτικότητά του στην πόλη οφείλεται τόσο στην τιμή όσο και στην αποτελεσματικότητα.
Το μπαμπού είναι εύκολα διαθέσιμο πέρα από τα σύνορα στις νότιες κινεζικές επαρχίες. Ένας πάσσαλος κοστίζει περίπου 15 δολάρια Χονγκ Κονγκ (1,75 Ευρώ) σε σύγκριση με 280 δολάρια Χονγκ Κονγκ (32,59 Ευρώ) για έναν από μέταλλο.
Το ελαφρύ μπαμπού είναι επίσης ευκολότερο να μεταφερθεί σε ένα στενό αστικό κέντρο. Είναι ευέλικτο, επιτρέποντας στους κατασκευαστές να κόβουν τους στύλους στα επιθυμητά μήκη για διαφορετικά εργοτάξια.
«Οι σκαλωσιές από μπαμπού είναι πολύ κατάλληλες για τους περίεργους και στενούς χώρους στο Χονγκ Κονγκ», εξήγησε ο εκπαιδευτής Κίν Κεε Βό, ο οποίος εργάζεται στον κατασκευαστικό κλάδο για σχεδόν 30 χρόνια.
«Μπορεί να κατασκευαστεί στα πιο περίεργα μέρη, με τους πιο όμορφους τρόπους».
Πηγή: AFP
