Ο πόλεμος στην Ουκρανία που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο έχει σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους, έχει αναγκάσει εκατομμύρια να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, έχει μετατρέψει ολόκληρες πόλεις σε ερείπια και έχει τροφοδοτήσει φόβους ότι η αντιπαράθεση θα μπορούσε να μετατραπεί σε ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ.
Ακολουθεί μια ματιά σε μερικά από τα κυριότερα γεγονότα της σύγκρουσης.
2022
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν πραγματοποιεί εισβολή στην Ουκρανία από τα βόρεια, τα ανατολικά και τα νότια. Λέει ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» αποσκοπεί στην «αποστρατιωτικοποίηση» και την «αποναζιστικοποίηση» της χώρας για την προστασία των εθνοτικών Ρώσων, την αποτροπή της ένταξης του Κιέβου στο ΝΑΤΟ και τη διατήρησή του στη «σφαίρα επιρροής» της Ρωσίας. Η Ουκρανία και η Δύση λένε ότι πρόκειται για μια παράνομη επιθετική ενέργεια εναντίον μιας χώρας με δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και έναν Εβραίο πρόεδρο του οποίου οι συγγενείς σκοτώθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Τα ρωσικά στρατεύματα φτάνουν γρήγορα στα περίχωρα του Κιέβου, αλλά οι προσπάθειές τους να καταλάβουν την πρωτεύουσα και άλλες πόλεις στα βορειοανατολικά συναντούν σθεναρή αντίσταση. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι καταγράφει ένα βίντεο έξω από το αρχηγείο του για να δείξει ότι μένει και είναι επικεφαλής.
ΜΑΡΤΙΟΣ
Στις 2 Μαρτίου, η Ρωσία διεκδικεί τον έλεγχο της νότιας πόλης Χερσώνα. Τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου, οι ρωσικές δυνάμεις καταλαμβάνουν επίσης την υπόλοιπη περιοχή της Χερσώνας καθώς και μεγάλο μέρος της γειτονικής περιοχής Ζαπορίζια, συμπεριλαμβανομένου του πυρηνικού εργοστασίου της Ζαπορίζια, του μεγαλύτερου της Ευρώπης.
Ο ρωσικός στρατός σύντομα καθηλώνεται κοντά στο Κίεβο και οι αυτοκινητοπομπές του – που εκτείνονται κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων που οδηγούν στην ουκρανική πρωτεύουσα – γίνονται εύκολη λεία για το ουκρανικό πυροβολικό και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Στις 16 Μαρτίου, η Ρωσία πλήττει ένα θέατρο στη στρατηγική πόλη-λιμάνι της Μαριούπολης, όπου είχαν καταφύγει άμαχοι, σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους σε μια από τις πιο θανατηφόρες επιθέσεις του πολέμου.
Η Μόσχα ανακοινώνει την απόσυρση των δυνάμεων της από το Κίεβο και άλλες περιοχές στις 29 Μαρτίου, λέγοντας ότι θα επικεντρωθεί στην ανατολική βιομηχανική καρδιά του Ντονμπάς, όπου οι υποστηριζόμενοι από τη Ρωσία αυτονομιστές πολεμούν τις ουκρανικές δυνάμεις από το 2014 μετά την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Η ρωσική αποχώρηση από το Κίεβο αποκαλύπτει εκατοντάδες πτώματα αμάχων σε ομαδικούς τάφους ή αφημένα στους δρόμους της πόλης Μπούτσα, πολλά από τα οποία φέρουν σημάδια βασανιστηρίων σε σκηνές που ωθούν τους παγκόσμιους ηγέτες να πουν ότι η Ρωσία θα πρέπει να λογοδοτήσει για πιθανά εγκλήματα πολέμου.
Στις 9 Απριλίου, ένα ρωσικό πυραυλικό πλήγμα σε σιδηροδρομικό σταθμό στην ανατολική πόλη Κραματόρσκ σκοτώνει 52 αμάχους και τραυματίζει πάνω από 100.
Έντονες μάχες μαίνονται για τη Μαριούπολη στην Αζοφική Θάλασσα. Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και οι βομβαρδισμοί πυροβολικού μετατρέπουν μεγάλο μέρος της σε ερείπια.
Στις 13 Απριλίου, το καταδρομικό Moskva, η ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, πλήττεται από ουκρανικούς πυραύλους και βυθίζεται την επόμενη μέρα, πληγώνοντας την εθνική υπερηφάνεια.
ΜΑΪΟΣ
Στις 16 Μαΐου, οι Ουκρανοί υπερασπιστές της γιγαντιαίας χαλυβουργίας Azovstal, του τελευταίου εναπομείναντος ουκρανικού οχυρού στη Μαριούπολη, συμφωνούν να παραδοθούν στις ρωσικές δυνάμεις μετά από σχεδόν τρίμηνη πολιορκία. Η πτώση της Μαριούπολης αποκόπτει την Ουκρανία από τις ακτές της Αζοφικής και εξασφαλίζει έναν χερσαίο διάδρομο από τα ρωσικά σύνορα προς την Κριμαία.
Στις 18 Μαΐου, η Φινλανδία και η Σουηδία υποβάλλουν τις αιτήσεις τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ, σε ένα σημαντικό πλήγμα στη Μόσχα για την επέκταση της στρατιωτικής συμμαχίας.
ΙΟΥΝΙΟΣ
Περισσότερα δυτικά όπλα εισρέουν στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων HIMARS που προμηθεύουν οι ΗΠΑ.
Στις 30 Ιουνίου, τα ρωσικά στρατεύματα αποσύρονται από το νησί Snake Island, που βρίσκεται στα ανοικτά του λιμανιού της Οδησσού στη Μαύρη Θάλασσα και το οποίο καταλήφθηκε κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής.
ΙΟΥΛΙΟΣ
Στις 22 Ιουλίου, η Ρωσία και η Ουκρανία, με τη μεσολάβηση της Τουρκίας και των Ηνωμένων Εθνών, καταλήγουν σε συμφωνία για την απεμπλοκή των προμηθειών σιτηρών που έχουν κολλήσει στα λιμάνια της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, τερματίζοντας μια αντιπαράθεση που απειλούσε την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια.
Στις 29 Ιουλίου, πυραυλική επίθεση πλήττει μια φυλακή στην ελεγχόμενη από τη Ρωσία ανατολική πόλη Ολενέβκα, όπου κρατούνταν Ουκρανοί στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν στη Μαριούπολη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 53 άτομα. Η Ουκρανία και η Ρωσία ανταλλάσσουν κατηγορίες για την επίθεση.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Στις 9 Αυγούστου, ισχυρές εκρήξεις πλήττουν μια αεροπορική βάση στην Κριμαία. Περισσότερες εκρήξεις πλήττουν έναν υποσταθμό ηλεκτρικής ενέργειας και αποθήκες πυρομαχικών εκεί μια εβδομάδα αργότερα, σηματοδοτώντας την τρωτότητα της χερσονήσου της Μαύρης Θάλασσας που έχει περιέλθει στη Μόσχα και την οποία η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει ως σημαντικό κόμβο ανεφοδιασμού για τον πόλεμο. Ο ανώτατος στρατιωτικός αξιωματικός της Ουκρανίας αναγνωρίζει αργότερα ότι οι επιθέσεις στην Κριμαία εξαπολύθηκαν από τις δυνάμεις του Κιέβου.
Στις 20 Αυγούστου, η Ντάρια Ντούγκινα, κόρη του Ρώσου εθνικιστή ιδεολόγου Αλεξάντερ Ντούγκιν, πεθαίνει σε έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου έξω από τη Μόσχα, για την οποία οι ρωσικές αρχές κατηγορούν την Ουκρανία.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Στις 6 Σεπτεμβρίου, οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπολύουν αιφνιδιαστική αντεπίθεση στη βορειοανατολική περιοχή του Χαρκόβου, αναγκάζοντας γρήγορα τη Ρωσία να υποχωρήσει από εκτεταμένες περιοχές που κατείχε επί μήνες.
Στις 21 Σεπτεμβρίου, ο Πούτιν διατάσσει την κινητοποίηση 300.000 εφέδρων, μια αντιδημοφιλής κίνηση που ωθεί εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους άνδρες να διαφύγουν σε γειτονικές χώρες για να αποφύγουν τη στρατολόγηση. Την ίδια στιγμή, η Ρωσία διοργανώνει εσπευσμένα παράνομα «δημοψηφίσματα» στις περιοχές Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια της Ουκρανίας για το αν θα αποτελέσουν μέρος της Ρωσίας. Οι ψηφοφορίες απορρίπτονται ευρέως ως απάτη από την Ουκρανία και τη Δύση.
Στις 30 Σεπτεμβρίου, ο Πούτιν υπογράφει έγγραφα για την προσάρτηση των τεσσάρων περιοχών σε μια τελετή στο Κρεμλίνο.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Στις 8 Οκτωβρίου, ένα φορτηγό γεμάτο εκρηκτικά ανατινάζεται στη γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με την ηπειρωτική Ρωσία, σε μια επίθεση για την οποία ο Πούτιν κατηγορεί την Ουκρανία. Η Ρωσία απαντά με πυραυλικά πλήγματα σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας της Ουκρανίας και άλλες βασικές υποδομές.
Μετά το πρώτο κύμα επιθέσεων στις 10 Οκτωβρίου, οι επιθέσεις συνεχίζονται σε τακτική βάση κατά τους επόμενους μήνες, με αποτέλεσμα να σημειώνονται διακοπές ρεύματος και δελτία παροχής ηλεκτρικής ενέργειας να δίνονται σε ολόκληρη τη χώρα.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Στις 9 Νοεμβρίου, η Ρωσία ανακοινώνει υποχώρηση από την πόλη Χερσώνα υπό την ουκρανική αντεπίθεση, εγκαταλείποντας το μοναδικό περιφερειακό κέντρο που κατέλαβε η Μόσχα, σε μια ταπεινωτική υποχώρηση για το Κρεμλίνο.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Στις 5 Δεκεμβρίου, ο ρωσικός στρατός λέει ότι η Ουκρανία χρησιμοποίησε μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να στοχεύσει δύο βάσεις βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος. Ένα άλλο χτύπημα πραγματοποιείται αργότερα μέσα στο μήνα, υπογραμμίζοντας την ετοιμότητα της Ουκρανίας να ανεβάσει τους τόνους και αποκαλύπτοντας κενά στη ρωσική άμυνα.
Στις 21 Δεκεμβρίου, ο Ζελένσκι επισκέπτεται τις Ηνωμένες Πολιτείες στο πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό από την έναρξη του πολέμου, συναντάται με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν για την εξασφάλιση των πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας Patriot και άλλων όπλων και απευθύνεται στο Κογκρέσο.
2023
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Την 1η Ιανουαρίου, λίγα μόλις λεπτά μετά την έναρξη του νέου έτους, πλήθος άρτι επιστρατευμένων Ρώσων στρατιωτών σκοτώνονται από ουκρανική πυραυλική επίθεση στην πόλη Μακίεβκα. Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας αναφέρει ότι σκοτώθηκαν 89 στρατιώτες, ενώ Ουκρανοί αξιωματούχοι ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε εκατοντάδες.
Μετά από μήνες σφοδρών μαχών, η Ρωσία δηλώνει την κατάληψη της πόλης των αλατωρυχείων Σολεντάρ στις 12 Ιανουαρίου, αν και το Κίεβο δεν το αναγνωρίζει παρά μόνο ημέρες αργότερα. Η Μόσχα συνεχίζει επίσης την επίθεσή της για την κατάληψη του ουκρανικού προπυργίου Μπαχμούτ.
