Είναι ο λύκος με προβιά προβάτου; Είναι ένα φερέφωνο της αντιευρωπαϊκής ακροδεξιάς προπαγάνδας ή μια μετριοπαθής δεξιά πατριώτισσα… τύπου Λεπέν; Ο ευρωπαϊκός Τύπος προσπαθεί να διακριβώσει τι κρύβεται πίσω από την Τζόρτζια Μελόνι, που σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας εμφανιζόταν ως μετριοπαθής συντηρητική πολιτικός, προσέχοντας τα λόγια της και παρουσιάζοντας ένα επικοινωνιακό προφίλ.
Η 45χρονη Τζόρτζια Μελόνι απαντά ειρωνικά σε όσους τη χαρακτηρίζουν φασίστρια (ή μεταφασίστρια). Εχει προετοιμαστεί για να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην Ιταλία. Εχει πάρει μαθήματα παρακολουθώντας την άνοδο και την πτώση του Ματέο Σαλβίνι της «Λέγκα», που έχασε μεγάλο μέρος της πολιτικής ισχύος του. Ηταν προσεκτική. Κατήγγειλε τον πόλεμο στην Ουκρανία – εν αντιθέσει με τον Σαλβίνι που άργησε να το κάνει, αν και συμμετείχε στην κυβέρνηση Ντράγκι, που εξασφάλισε βοήθεια 200 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε. Δεν θέλει, επίσης, να γνωρίσει το κόμμα της, «Αδέλφια της Ιταλίας» (FdI), την ξαφνική αλλά σύντομη επιτυχία των «Πέντε Αστέρων», που έπεσαν, από το 33% του 2018, στο 15% ύστερα από εσωτερικές διαφωνίες και διασπάσεις. Τα «Αδέλφια της Ιταλίας» προσπαθούν να ακολουθήσουν τις οδηγίες για μετριοπάθεια, αν και δεν το καταφέρνουν πάντα – ενίοτε ξεφεύγει σε κάποιους ένας ενθουσιασμός για το φασιστικό παρελθόν της χώρας. Επίσης, ορισμένοι πολιτικοί του κόμματος αντιμετωπίζουν κατηγορίες για εξαγορά ψήφων και παράνομες χρηματοδοτήσεις.
Αντίθετα με τον Σαλβίνι και τον Μπερλουσκόνι -με τον οποίο έχει συνεργαστεί στο παρελθόν-, αρνήθηκε να μετάσχει στην τεχνοκρατική κυβέρνηση Ντράγκι, για να μην επωμιστεί την όποια λαϊκή δυσαρέσκεια σε μια δύσκολη και κρίσιμη περίοδο της χώρας. Μπορεί να παρουσιάζεται στους υποστηρικτές της ως ανεξάρτητη και έτοιμη να υπερασπιστεί την Ιταλία στις Βρυξέλλες. Δηλώνει έτοιμη να επαναδιαπραγματευτεί την ευρωπαϊκή βοήθεια, αλλά με μετριοπάθεια. Ομως, η χαρά της επικείμενης νίκης δεν την αφήνει… Πρόσφατα υπερασπίστηκε την ουγγρική κυβέρνηση του εθνικιστή Βίκτορ Ορμπαν, με τον οποίο τη συνδέει φιλία. Ταυτόχρονα, αρνείται να αποκηρύξει τις ρίζες του κόμματός της και τον φασιστικό πυρσό στο έμβλημά του.
Η Μελόνι ξεκίνησε την πολιτική της πορεία από την εφηβεία της, μετέχοντας στις τάξεις της Νεολαίας του νεοφασιστικού κόμματος «Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα» (Movimento Sociale Italiano), το οποίο ακολουθούσε τις γραμμές του Μουσολίνι. Στη συνέχεια, εντάχθηκε στην ακροδεξιά «Εθνική Συμμαχία» και έγινε υπουργός Νεολαίας σε μία από τις κυβερνήσεις του Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 2008 (η «Εθνική Συμμαχία» του Φίνι μετείχε στην κυβέρνηση του πρώην Καβαλιέρε). Το 2014, βοήθησε στην ίδρυση των «Αδελφών της Ιταλίας» (FdI), ενός μεταφασιστικού κόμματος, που αποτελούσε μετεξέλιξη του Κοινωνικού Κινήματος (MSI).
Το κόμμα της έχει σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική και συντηρητικές απόψεις στα κοινωνικά ζητήματα. Θέλει, επίσης, να τροποποιήσει το ιταλικό Σύνταγμα, ώστε να δώσει προτεραιότητα στο ιταλικό Δίκαιο έναντι του ευρωπαϊκού Δικαίου.
Η Τζόρτζια Μελόνι συστήθηκε στο πλατύ κοινό με την αυτοβιογραφία της «Είμαι η Τζόρτζια», που κυκλοφόρησε το 2019. Εκεί, περιέγραψε τα δύσκολα παιδικά της χρόνια χωρίς πατέρα, μίλησε για το μπούλινγκ που δεχόταν μικρή για το βάρος της, αλλά και για τα προβλήματα γονιμότητας που αντιμετώπισε, ώσπου να γίνει μητέρα. Ηταν σίγουρη ότι με το άνοιγμα της ψυχής της θα κέρδιζε τους νέους – και πράγματι, το κατάφερε. Στις συνεντεύξεις της αναφέρεται συχνά στην πίστη της και στην ανάγκη να κάνουν οι νέοι πολλά παιδιά, σε μια χώρα γερόντων, γι’ αυτό υπόσχεται οικογενειακά επιδόματα για κάθε παιδί.
