Η περασμένη εβδομάδα ήταν η χειρότερη για τον Πούτιν από τότε που εκείνος εισέβαλε στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο και έπειτα.
Ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία χωρίς σοφία, δικαιοσύνη, έλεος ή σχέδιο Β’ σύμφωνα με τον Τόμας Φρίντμαν των New York Times, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρει πως υπάρχει ένα κεντρικό ερώτημα που δεν μονοπωλεί μεν τις συζητήσεις, επειδή απαντάται δύσκολα, αλλά βρίσκεται στον πυρήνα των εξελίξεων.
Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος;
«Ακόμη δεν ξέρουμε (σ.σ. πότε θα τελειώσει ο πόλεμος), ωστόσο καθώς διερευνούσα αυτό το ερώτημα στις συζητήσεις μου, διέκρινα τρία πιθανά σενάρια, κάποια εντελώς νέα, κάποια γνωστά, αλλά όλα έρχονται με περίπλοκες και απρόβλεπτες παρενέργειες» αναφέρει ο Φρίντμαν και εξηγεί τα τρία σενάρια:
Σενάριο 1ο: Η ολοκληρωτική νίκη της Ουκρανίας, μια νίκη στην σκιά της οποίας ωστόσο ένας ταπεινωμένος Πούτιν θα μπορούσε να προχωρήσει σε κάποια «τρελή» ή καταστροφική κίνηση.
Σενάριο 2ο: Η σύναψη μιας «βρώμικης συμφωνίας» με τον Πούτιν που θα οδηγεί μεν σε κατάπαυση του πυρός, επιφέροντας όμως ρήγματα μεταξύ των δυτικών συμμάχων και εξοργίζοντας πολλούς Ουκρανούς.
Σενάριο 3ο: Η σύναψη μιας «λιγότερο βρώμικης συμφωνίας» με την οποία θα μπορούσαν μεν να συμβιβαστούν Ουκρανοί και Ρώσοι, αλλά όχι και ο ίδιος ο Πούτιν που θα χρειαζόταν να απομακρυνθεί από την εξουσία.
Τα τρία σενάρια
Αναφορικά με το πρώτο σενάριο: Κανείς δεν περιμένει ότι ο ουκρανικός στρατός θα συνεχίσει την επιτυχή αντεπίθεσή του κατά τρόπο εύκολο, κάνοντας περίπατο στην ανατολική Ουκρανία. Ωστόσο για πρώτη φορά κάποιοι πλέον διερωτώνται «τι θα συμβεί εάν ο ρωσικός στρατός καταρρεύσει;».
Ο ίδιος ο Πούτιν έχει πάντως προειδοποιήσει πως μπορεί να κάνει χρήση ακόμη και πυρηνικών εάν πιεστεί ακόμη περισσότερο στο στρατιωτικό μέτωπο. Ο Τόμας Φρίντμαν από την πλευρά του εκφράζει την ελπίδα η CIA να έχει κάποιο μυστικό σχέδιο που θα απέτρεπε σε μια τέτοια περίπτωση τη ρωσική ηγεσία από το πατήσει το κουμπί των πυρηνικών.
Αναφορικά με το δεύτερο σενάριο: «Δεν μπορώ να φανταστώ τον ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να αποδέχεται μια κατάπαυση του πυρός με τα σημερινά δεδομένα, την ώρα που οι ουκρανικές δυνάμεις δείχνουν να έχουν το μομέντουμ με το μέρος τους», αναφέρει ο Τόμας Φρίντμαν.
«Τους επόμενους μήνες ωστόσο, τα πράγματα αναμένεται να γίνουν πιο δύσκολα, ειδικά στην Ευρώπη. Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αρχίσουν να ρωτούν εάν «μπορεί να υπάρξει διέξοδος μέσω διαπραγματεύσεων;», τονίζει.
Ο Πούτιν θα μπορούσε να επιχειρήσει να διασπάσει τους Ευρωπαίους, υποστηρίζοντας πως ο ίδιος είναι έτοιμος να διαπραγματευθεί μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και συνακόλουθης αποκατάστασης των ροών της ρωσικής ενέργειας προς την Ευρώπη, με όρους όμως που δεν θα αρέσουν στο Κίεβο. Σε μια τέτοια περίπτωση, για να μπορέσει να συμφωνήσει, ο Ζελένσκι θα πρέπει βέβαια να εξασφαλίσει εγγυήσεις ασφαλείας, ενδεχομένως ακόμη και από το ίδιο το ΝΑΤΟ. Στο ίδιο πλαίσιο ωστόσο, η Ουκρανία θα έχει χάσει περισσότερα εδάφη σε σύγκριση με τις γραμμές της 24ης Φεβρουαρίου.
Αναφορικά με το τρίτο σενάριο: Το ΝΑΤΟ και οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να προτείνουν στους Ρώσους κατάπαυση του πυρός αλλά με βάση τις γραμμές επαφής της 24ης Φεβρουαρίου. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Πούτιν θα «κρατούσε» μεν μέρος του Ντονμπάς και την Κριμαία αλλά θα έχανε τη Μαριούπολη και όλα τα άλλα μέρη που οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταλάβει τους περασμένους επτά μήνες. Με άλλα λόγια, ο Ρώσος θα έπρεπε στο πλαίσιο ενός τέτοιου σεναρίου να παραδεχθεί πως έκανε πόλεμο αλλά δεν κέρδισε τίποτα περισσότερο σε σύγκριση με όσα «είχε» πριν από τις 24 Φεβρουαρίου.
Κανένας τρόπος δεν είναι εύκολος
Ο Πούτιν βέβαια δεν υπάρχει περίπτωση να παραδεχθεί δημόσια την ήττα του, όπως σημειώνει ο Φρίντμαν, σύμφωνα με τον οποίο ωστόσο ο ρώσος ηγέτης θα μπορούσε θεωρητικώς να ανατραπεί είτε από τον ρωσικό λαό είτε από άλλους ρώσους αξιωματούχους παίρνοντας μαζί του όλη την ευθύνη του πολέμου.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, κατά τον Τόμας Φρίντμαν, υπάρχει και το ενδεχόμενο ο Πούτιν είτε να αντικατασταθεί από κάποιον χειρότερο είτε να αφήσει πίσω του χάος και αταξία σε μια χώρα με χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές.
Αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε να τελειώσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, καταλήγει ο Φρίντμαν στο άρθρο του για τους New York Times. Άλλοι από αυτούς τους τρόπους είναι καλύτεροι, και άλλοι χειρότεροι, κανένας όμως δεν θα είναι εύκολος.
