Συνέντευξη Μαρία Μ. Κάργα
Μαζί μας αυτή τη φορά, έχουμε τον κ. Σταύρο Τσέτσερη, Συνταξιούχο Πλοίαρχο, ο οποίος μίλησε για όλα όσα έχει ξεχωρίσει και θυμάται χαρακτηριστικά από την πολυετή επαγγελματική του πορεία στο ναυτικό επάγγελμα.
Ο κ. Σταύρος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βροντάδο της Χίου. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Ναυτικό Γυμνάσιο του Βροντάδου το 1964. Η ναυτική εκπαίδευση που έλαβε, σε συνδυασμό με τα ερεθίσματα από την οικογένειά του και την αδυναμία εξεύρεσης εργασίας στη στεριά, αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη που τον ώθησε να ασχοληθεί με το επάγγελμα του ναυτικού.
Το πρώτο του ταξίδι πραγματοποιήθηκε το 1964, με ένα Liberty της εταιρείας Δήλος. Το μπάρκο αυτό διήρκησε δεκαοχτώ μήνες. Ως Ανθυποπλοίαρχος εργάστηκε στην εταιρεία του Λω, ενώ ως Υποπλοίαρχος στην εταιρεία του Απόδιακου και έπειτα στην εταιρεία του Φαφαλιού. Την τελευταία του θητεία ως καπετάνιος την διετέλεσε στην εταιρεία Βενιάμης Golden Union.
Ως εικόνα που έχει ξεχωρίσει από τα ταξίδια του, ο κ. Σταύρος μας περιγράφει μία από τον Καναδά. Στην περιοχή αυτή, όπως μας εξιστορεί, ταξίδευε επί τριάντα έξι μήνες, σε πλοίο που μετέφερε χαρτί για εφημερίδες και έντυπα. Στο ταξίδι αυτό, ο κ. Σταύρος εργαζόταν για πρώτη φορά ως Πλοίαρχος, ενώ όπως θυμάται χαρακτηριστικά, ο χειμώνας εκείνος ήταν πολύ βαρύς, γεγονός που δυσκόλευε το έργο τους. Πάγος, παγόβουνα και παγοθραυστικά πρωταγωνιστούσαν στο σκηνικό που είχε δημιουργήσει η φύση. Τις εντυπωσιακές αυτές εικόνες, συμπλήρωνε η άγρια φύση, με αλεπούδες να τρέχουν πάνω στον πάγο, καθώς άνοιγε τον δρόμο το παγοθραυστικό. Ιαπωνία, Αμερική, Λατινική Αμερική, και πολλές άλλες περιοχές ανά τον κόσμο, αποτέλεσαν περάσματα και προορισμοί των ταξιδιών του. Μάλιστα, όπως μας δηλώνει, σε ένα ταξίδι του πέρασε και τον Πορθμό του Μαγγελάνου.
Την εμπειρία εκείνη, που έχει χαραχτεί στο μυαλό του, μας διηγήθηκε ο κ. Σταύρος, με τον συμπρωταγωνιστή της ιστορίας αυτής, και συνάδελφο, καπετάν Αργύρη Χατζελένη, ο οποίος τύχαινε εκείνη την εποχή να εργάζεται ως Υποπλοίαρχος στο ίδιο πλοίο.
Στη φωτογραφία, αριστερά ο καπετάν Σταύρος Τσέτσερης και δεξία, ο καπετάν Αργύρης Χατζελένης
Λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, και ενώ το πλοίο ήταν αγκυροβολημένο έξω από το Dar es Salaam της Τανζανίας, συνέβη κάτι το οποίο, για εκείνη την εποχή αποτελούσε σπάνιο περιστατικό.
Οι φωνές του καπετάν Αργύρη ξύπνησαν τον καπετάν Σταύρο, θέτοντας το πλοίο και το πλήρωμα σε συναγερμό. «Καπετάνιε μας κλέβουνε», ήταν τα πρώτα λόγια του καπετάν Αργύρη.
«Εγώ ξύπνησα αμέσως και έτρεξα στην γέφυρα και άρχισα να σφυρίζω. Ο καπετάν Αργύρης έτρεξε στην κουβέρτα, προς την πλώρη, μαζί με ναύτη του πληρώματος, ώστε να προλάβουν να δουν τι συνέβη», περιγράφει ο καπετάν Σταύρος.
Από την πλευρά του ο καπετάν Αργύρης, περιγράφει το περιστατικό, όπως το έζησε. «Υπάρχουν λιμάνια που θεωρούνται επικίνδυνα. Εμείς ήμασταν προετοιμασμένοι. Οι πειρατείες, ή οι ληστείες καλύτερα, γίνονταν τις πρωινές ώρες. Εκείνες τις ώρες θεωρούσαν κατάλληλες για επέλαση, καθώς προσπαθούσαν να “συλλάβουν” τον αξιωματικό εν ώρα λήθαργου. Εγώ ήμουν πάντα προσεκτικός, φύλαγα και πρόσεχα, τηρώντας όλους κανόνες, το πλοίο. Είδα, λοιπόν, μία βάρκα να πλησιάζει την πλώρη, και αμέσως μετά τους δύο πρώτους ληστές που προσπάθησαν να ανέβουν από την άγκυρα. Το χρονικό αυτό διάστημα αντέδρασα γρήγορα, και πήρα τηλέφωνο τον καπετάν Σταύρο στο δωμάτιό του, ώστε να πάει άμεσα στην γέφυρα, για να μπορέσουμε εμείς να κατευθυνθούμε προς το κατάστρωμα που βρίσκονταν οι κλέφτες».
Στη συνέχεια, ο καπετάν Σταύρος ενημέρωσε την λιμενική αρχή, και σφύριξε την κόρνα του καραβιού, ώστε να τρομοκρατηθούν και να τεθούν σε φυγή.
«Την ίδια στιγμή, που εμείς πλησιάζαμε με τον ναύτη προς το μέρος τους, εκείνοι μας αντιλήφθηκαν, και οι δύο από αυτούς πήδησαν στη θάλασσα. Οι άλλοι δύο προσπάθησαν να διαφύγουν από την καδένα του πλοίου, δίχως να τα καταφέρουν. Έτσι, τους συλλάβαμε στο κατάστρωμα της πλώρης».
Όπως συμπληρώνει ο καπετάν Σταύρος, «δεν έκλεψαν τίποτα σημαντικό από το πλοίο. Το μόνο που πρόλαβαν να πάρουν ήταν έναν κάβο, τον οποίο έριξαν στη θάλασσα, και λίγα εργαλεία από το συνεργείο».
Αναφορικά με τη διαχείριση των ληστών μετά το περιστατικό, οι δύο καπετάνιοι μας διηγούνται τι ακολούθησε: «Εμείς στο συγκεκριμένο περιστατικό, θέλαμε να διαχειριστούμε όσο το δυνατόν πιο ανθρώπινα τους επιδρομείς. Ναι μεν ληστές, αλλά και άνθρωποι. Αυτοί για να φτάσουν σε αυτό το σημείο ήταν στερημένοι, κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι από τη χώρα τους».
Γι’ αυτόν τον λόγο, ο καπετάν Σταύρος πήρε την απόφαση να τους αφήσουν να φύγουν. Όπως μας περιγράφουν, «ήδη τους περίμενε και η βάρκα από κάτω, και έτσι τους δώσαμε το δικαίωμα και τους αφήσαμε να φύγουν από εκεί που ανέβηκαν. Εκείνοι μας είπαν “μην μας πειράξετε, μην μας κάνετε τίποτα” όπως και έγινε».
Η εμπειρία τους αυτή, όπως δηλώνουν, ήταν κάτι που γράφτηκε στην ιστορία. Η εποχή εκείνη, όπως θυμούνται, ήταν πριν ακόμα ξεκινήσουν οι λεγόμενες πειρατείες και τρομοκρατίες, και τονίζουν ότι «η πειρατεία και η τρομοκρατία έχει αλλάξει μορφή, και δεν έχει καμία σχέση με την ληστεία της εποχής εκείνης».
Φωτογραφία του καπετάν Αργύρη Χατζελένη, από ταξίδι με πλοίαρχο τον κ. Σταύρο Τσέτσερη – Χριστούγεννα στο πλοίο
Σε ερώτησή μας για το ποιες δυσκολίες ή ευκολίες αντιμετώπισε στα ταξίδια του, ο κ. Σταύρος επικεντρώθηκε στις σχέσεις που αναπτύσσονταν μεταξύ των μελών του πληρώματος, και οι οποίες τις περισσότερες φορές κατέληγαν σε φιλίες. Σπάνιες ήταν οι φορές που θα υπήρχαν προστριβές και διαμάχες μεταξύ των συναδέλφων του. Άλλος ένας παράγοντας που παλαιότερα δυσκόλευε την εργασία του, ήταν η αδυναμία επικοινωνίας με αλλοεθνείς συναδέλφους του. Μάλιστα, έτυχε δύο φορές, να ταξιδεύει σε πλοίο του οποίου το πλήρωμα ήταν όλοι Κινέζοι και Κορεάτες αντίστοιχα, και μόνο εκείνος ως πλοίαρχος και ο Α’ Μηχανικός ήταν Έλληνες. «Ήταν δύσκολο. Ήθελαν τρομερή προσοχή. Πολλοί ήταν ανίδεοι από ναυτοσύνη. Παρόλα αυτά το παλέψαμε και πέρασε ομαλά και αυτό το ταξίδι. Παλαιότερα, το 80% – 90% ήταν Έλληνες, και οι συνθήκες ήταν διαφορετικές».
Φωτογραφία του καπετάν Αργύρη Χατζελένη, από ταξίδι με πλοίαρχο τον κ. Σταύρο Τσέτσερη – Κοπή Βασιλόπιτας στο πλοίο
Φωτογραφία του καπετάν Αργύρη Χατζελένη, από ταξίδι με πλοίαρχο τον κ. Σταύρο Τσέτσερη
Τέλος, ο καπετάν Σταύρος συμβουλεύει τα νέα παιδιά να ασχοληθούν με το ναυτικό επάγγελμα, υπογραμμίζοντας ότι σήμερα διαφέρουν κατά πολύ και οι συνθήκες, αλλά και οι προσωπικότητες των ναυτικών. Σήμερα, όπως επισημαίνει, η τεχνολογία έχει βοηθήσει σημαντικά το έργο των ναυτικών, γεγονός που το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό. «Είναι ένα επάγγελμα αρκετά προσοδοφόρο. Σίγουρα, ένας ναυτικός βρίσκεται μακριά από την οικογένειά του, και είναι κάτι το οποίο δύσκολα το διαχειρίζεται κανείς, αλλά και οι δουλειές της στεριάς έχουν τη δυσκολία τους», καταλήγει ο κ. Σταύρος.
