Συνέντευξη Μαρία Μ. Κάργα
Ο «Χιακός Λαός» μίλησε αυτή τη φορά με την Αφροδίτη Κορεξενού, Δόκιμη Αξιωματικός Εμπορικού Ναυτικού της Μηχανικής Σχολής. Η Αφροδίτη είναι 22 ετών και σπουδάζει στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Χίου. Κατάγεται από τη Χίο και βρίσκεται στο τρίτο έτος των σπουδών της.
Προέρχεται από μία στρατιωτική οικογένεια, ο πατέρας της Αντισυνταγματάρχης, καθώς υπήρξε και Διοικητής Στρατοπέδου στη Χίο. Επίσης, έχει συγγενείς που ασχολήθηκαν με το ναυτικό επάγγελμα.
Η ίδια επέλεξε το ναυτικό επάγγελμα, διότι από πάντα της άρεσε η θάλασσα και τα ταξίδια.
«Επέλεξα να γίνω μηχανικός, γιατί πιστεύω ότι η μηχανική είναι μία επιστήμη που μπορείς να εξελιχθείς σε πολλούς τομείς της ναυτιλίας, τόσο στη θάλασσα, όσο και στη στεριά», συμπληρώνοντας ότι για να γίνει κάποιος μηχανικός, ανεξαρτήτως φύλου, πρέπει να υπάρχει θέληση και να είναι ικανός.
Η Αφροδίτη αναφέρει ότι η εμπειρία που βίωσε ήταν πάρα πολύ ωραία, καθώς υπήρχε σεβασμός μέσα στο πλοίο από τους συναδέλφους της. Το πιο βασικό, όμως, για εκείνη είναι να είσαι τυπικός προκειμένου να μην δώσεις δικαιώματα και να κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Με αυτόν τον τρόπο θεωρεί ότι κερδίζεται και η εκτίμηση από τους συναδέλφους.
Το πρώτο της ταξίδι ήταν σε Ro–Ro επιβατηγό πλοίο, συγκεκριμένα στην «Attica Group» και πραγματοποιούσε δρομολόγια εντός Ελλάδας. «Δούλευα κανονικά με βάση τη σύμβαση 8:00 το πρωί με 17:00 το απόγευμα. Ωστόσο, πάντα προέκυπταν περισσότερες δουλείες με αποτέλεσμα να τελειώνω αργά. Οι αρμοδιότητές μου ήταν να βοηθάω τους Αξιωματικούς και αντίστοιχα να με βοηθάνε μιας που θα πάω για Τρίτος Μηχανικός», λέει η Αφροδίτη επισημαίνοντας ότι το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν έχει ωράριο καθώς μπορεί να προκύψει το οτιδήποτε, όπως κάποια ζημιά-βλάβη μέσα στο βράδυ.
«Έχω ζήσει πολύ όμορφες και ξεχωριστές εμπειρίες. Αυτή, όμως, που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι τα ταξίδια μου στα νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, συγκεκριμένα στη Σύρο και στη Ρόδο, αφού όταν τελειώναμε τη δουλεία κατεβαίναμε και κάναμε βόλτες», αναφέρει η Αφροδίτη και συνεχίζει λέγοντας ότι τα ταξίδια διευρύνουν τους πνευματικούς ορίζοντες του ατόμου.
Ένα «ευτράπελο» που έχει να θυμάται είναι όταν χάλασε μία ηλεκτρομηχανή στο μηχανοστάσιο, όπου χρειάστηκε να δουλέψει συνολικά 20 ώρες. Ένα ακόμη περιστατικό που ξεχωρίζει είναι σε ένα ταξίδι τους στη Σύρο, όπου τους είχαν πιάσει τα 10 μποφόρ. Ωστόσο, αναφέρει ότι έφτασαν όλοι καλά, τονίζοντας πως το να μεταφέρεις ανθρώπινες ζωές είναι πολύ σημαντικό.
Σύμφωνα με την Αφροδίτη Κορεξανού, οι μηχανικοί δεν έχουν ιδιαίτερες επαφές με τους επιβάτες. Η Γέφυρα και το ξενοδοχειακό κομμάτι είναι αυτά που έχουν άμεση επικοινωνία και επαφή με τους επιβάτες. Ωστόσο, συμπληρώνει ότι αν συμβεί κάποιο περιστατικό φέρουν ευθύνη όλα τα μέλη του πληρώματος και οφείλουν να επέμβουν ανά πάσα ώρα και στιγμή.
«Θυμάμαι πλησιάζαμε να δέσουμε σε ένα λιμάνι κι ένας νεαρός τουρίστας, το θεώρησε ίσως πλάκα, έβαλε το μαγιό του και έπεσε από το πλοίο. Δεν πρόλαβε ούτε να τον πιάσει, ούτε να τον δει κανείς,διότι έγινε σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Παρόλα αυτά σώθηκε, κολύμπησε και βγήκε στη στεριά», συμπληρώνοντας ότι έφεραν ευθύνη όλοι, καθώς έπρεπε να τον είχαν δει και να τον είχαν προλάβει γιατί αυτά απαγορεύονται.
Παρόλο που δεν της αρέσει να κάνει σχέδια για το μέλλον, η Αφροδίτη ελπίζει να έχει ανέβει βαθμό και να ασχολείται με το επάγγελμα που έχει επιλέξει και αγάπα, τόσο στη θάλασσα, όσο και στη στεριά. «Δεν αποκλείω τίποτα, θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω κι ένα πλοίο στο εξωτερικό γιατί πιστεύω ότι τώρα που είμαστε δόκιμοι πρέπει να έχουμε άποψη απ’ όλα τα πλοία. Να γνωρίζουμε και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα πως είναι μέσα τα πλοία, ώστε έπειτα ως Αξιωματικοί να μπορούμε να επιλέξουμε αυτό που μας ταιριάζει».
Όσον αφορά το συνδυασμό του επαγγέλματος και της οικογένειας, για την Αφροδίτη είναι πολύ ξεκάθαρο. «Όταν φτάσουμε στο σημείο, εμείς οι γυναίκες, να κάνουμε οικογένεια προφανώς δεν μπορούμε να έχουμε παιδί και να είμαστε και στη θάλασσα. Οπότε θα κάνεις την καριέρα σου και έπειτα η εταιρεία αναγκαστικά θα σε βγάλει έξω. Άρα, θα είσαι στη στεριά και θα δουλεύεις πάλι πάνω στο επάγγελμά σου. Δεν σε εμποδίζει, θα έχεις και την οικογένειά σου».
Η συμβουλή που δίνει η Αφροδίτη στα άτομα που θα ήθελαν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι αν πράγματι το αγαπάνε θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι είναι σαν μία ημιστρατιωτική σχολή και οφείλουν να είναι σωστοί, ικανοί και υπεύθυνοι για να το ακολουθήσουν. «Αν πληρούν αυτές τις προϋποθέσειςκαι το θέλουν πραγματικά, να το επιλέξουν και να μην ακούσουν κανέναν και τίποτα. Εμείς τα νέα παιδιά είμαστε το μέλλον της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Η χώρα μας ήταν, είναι και θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσει να είναι, χάρη σε εμάς και στην αρωγή των παλαιότερων, πρώτη παγκοσμίως», καταλήγει.
