Είναι γεγονός ότι ο αριθμός των ζώων συντροφιάς στον πλανήτη μας είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των οικογενειών που θέλουν να τους προσφέρουν ένα ζεστό σπίτι. Το τελευταίο διάστημα πολύ συχνά βλέπουμε και ακούμε συμβάντα που αφορούν την κακοποίηση, την παραμέληση ή την εγκατάλειψη πολλών ζώων. Εθελοντής του καταφυγίου ζώων «Η Κιβωτός του Θοδωρή» μιλάει στο Xiakoslaos.gr και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του και τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Ρεπορτάζ: Ραφαέλα-Πετρούλα Βατάκη
«Αν κάποιος υιοθετήσει ένα σκυλάκι σώζει δύο ζωές. Αυτό που παίρνει από το καταφύγιο αλλά κι αυτό που θα πάρει τη θέση του από τον δρόμο», λέει ο Γιώργος Χριστάκης εθελοντής και υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Ναυτιλίας στη Χίο.
«Το καταφύγιο δεν είναι η καλύτερη λύση, είναι η καλύτερη δυνατή λύση, από το να είναι στον δρόμο. Πρέπει να δώσουμε ευκαιρία και σε αυτά που είναι πολλά χρόνια στο καταφύγιο μήπως και σταθούν τυχερά κάποια στιγμή» συνεχίζει, εκφράζοντας παράλληλα έναν μικρό προβληματισμό.
«Ο κόσμος δεν μπορεί να αντιληφθεί τι εστί εθελοντισμός. Δεν είναι μια δουλειά, αλλά στάση ζωής, μία υποχρέωση που δεν έχει ρεπό, ειδικά, όταν ασχολείσαι με ζώα. Δεν μπορείς να πεις δεν θα πάω να ταΐσω τα ζώα σήμερα ή να μην τους δώσω τα φάρμακά τους. Ο χώρος του καταφυγίου θέλει συνεχώς συντήρηση, τα ζώα περιποίηση για να ζουν σε ωραίες συνθήκες, καθώς το κάθε σκυλάκι έχει τη δική του ανάγκη», δηλώνοντας ότι όλο αυτό όμως προϋποθέτει, πέρα του προσωπικού μόχθου, και οικονομικούς πόρους.
«Ο στόχος για μένα δεν είναι να βρούμε σε όλα τα ζώα σπιτάκια, αλλά να καταλάβει ο άνθρωπος πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη να έχεις ένα ζώο και ποια είναι τα δικαιώματά του. … Μετά από τόσον αγώνα, τόσες εκδηλώσεις που έχουμε κάνει, ο κόσμος είναι ακόμα πίσω. Γενικά σαν λαός είμαστε πίσω στο θέμα των αδέσποτων ζώων… Σε μία χώρα με 3.000.000 αδέσποτα καταλαβαίνεις ότι κάπου υπάρχει θέμα. Ο Έλληνας δεν είναι στο κομμάτι των ζώων πάρα πολύ ευαισθητοποιημένος. Βέβαια, η νέα γενιά το αλλάζει αυτό και είναι πολύ ελπιδοφόρο. Είμαστε σε καλό δρόμο, αλλά θέλει συλλογική προσπάθεια για να μπορέσουμε να δείξουμε τι σημαίνει φιλοζωία στην Ελλάδα».
Ωστόσο, αναφέρει με ανακούφιση ότι το σωματείο συνεχίζει να υπάρχει λόγω του κόσμου: «Ο καθένας από λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία για εμάς και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ που είναι όλα αυτά τα χρόνια δίπλα μας… Τα social media βοηθούν να έχεις νέο κοινό, νέους υποψήφιους γονείς για τα ζωάκια», επισημαίνοντας ότι τα περισσότερα ζωάκια έχουν δοθεί εκτός Χίου, αλλά και εκτός Ελλάδας όπου δέχτηκαν τη στοργή που τους άξιζε.
«Η αγάπη των ζώων δεν μετριέται. Αυτά τα πλάσματα έχουν να μας δείξουν και να μας μάθουν πολλά πράγματα. Η ανταμοιβή που θα εισπράξεις σε αγάπη και αφοσίωση θα είναι τεράστια. Ασχολούμαι με τα σκυλιά επτά χρόνια αλλά δεν έχω μπει στη διαδικασία να υιοθετήσω σκυλάκι. Αυτό δείχνει κάτι. Το θεωρώ τεράστια ευθύνη. Ακόμα κι αυτό έρχεται να καλύψει το ήδη γνωστό πρόβλημα με τα αδέσποτα», συμπληρώνει.
Η εγκατάλειψη είναι μία τραυματική εμπειρία, αφού γνωρίζουμε ότι τα ζώα αναπτύσσουν έντονα συναισθήματα αγάπης και αφοσίωσης για τον ιδιοκτήτη τους, πόσο μάλλον η κακοποίησή τους που τους προκαλεί ανυπόφορο πόνο, σωματικό και ψυχικό.
«Η υιοθεσία σώζει μία αδέσποτη ψυχή. Θα ξέρεις ότι έχεις κάνει μία πράξη αγάπης που θα σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή… Υιοθετώ, στειρώνω, δεν ζευγαρώνω είναι το βασικότερο μήνυμα. Το ζευγάρωμα στερεί από ένα ζώο, αδέσποτο ή καταφυγίου, μία οικογένεια», τονίζοντας ότι οφείλουμε να δούμε, επιτέλους, το θέμα των ζώων πιο υπεύθυνα και συνειδητοποιημένα.
Διαπιστώνει ότι πολλές φορές η φιλοξενία είναι πιο σημαντική κι από την ίδια την υιοθεσία. Βέβαια, είναι επίπονο για ένα σκυλάκι να φεύγει για λίγο και έπειτα να επιστρέφει πάλι στο καταφύγιο, αλλά δεν υπάρχει πάντοτε άλλη λύση.
Να επισημάνουμε ότι το Σωματείο ιδρύθηκε το 2014 και έχει βρει υιοθεσίες σε πάνω από 1500 σκυλάκια και γατάκια. Ο χώρος του καταφυγίου χτίστηκε βήμα βήμα από τους ίδιους τους εθελοντές με πολύ κόπο και αγάπη, παρόλο που είναι μόνο τρία άτομα. Για εκείνους δεν έχει να κάνει τόσο ο αριθμός των ατόμων, αλλά η βοήθεια, η ανταπόκριση του κόσμου, αυτοί που τους ξέρουν αλλά και ο καθένας που θα τους βοηθήσει όπως μπορεί.
«Οι μεγάλες πράξεις αγάπης γίνονται από εκείνους που εκτελούν συνήθως μικρές πράξεις καλοσύνης» (Βίκτωρ Ουγκώ).
Η Κιβωτός του Θοδωρή – Chios Animal Rescue Shelter
