Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών δεν μπορεί να έχει συμβολικό χαρακτήρα, αλλά να σηματοδοτεί την πάλη για «ζωή ολόκληρη και όχι με δόσεις». Για άλλη μια χρονιά επιβεβαιώνεται η αποτυχία της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προκατόχων της, που προσπαθούν να διαχειριστούν την τοξικοεξάρτηση σε λάθος κατεύθυνση.
Τα στοιχεία του ΟΗΕ, του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά, αλλά και τα επιδημιολογικά στοιχεία στη χώρα μας δείχνουν άνοδο της χρήσης και της εξάρτησης από ναρκωτικά, μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής, έναν διογκούμενο πληθυσμό τοξικοεξαρτημένων, που μεγαλώνει ηλικιακά και απλά συντηρείται στη χρήση. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής όλων των ελληνικών κυβερνήσεων που χέρι – χέρι ξηλώνουν το κουβάρι της πρόληψης, της θεραπείας, της κοινωνικής επανένταξης, ακολουθώντας πιστά τη στρατηγική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, υποτίθεται για “μείωση της βλάβης”.
Αυτή η πολιτική είναι που, υπηρετώντας τη λογική «κόστους-οφέλους» και το καπιταλιστικό κέρδος, έχει αθωώσει τα ναρκωτικά, διαφημίζει την κάνναβη, προβάλλει ως πανάκεια τα υποκατάστατα ηρωίνης, θεωρεί λύση τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης. Παράλληλα, όλες οι κυβερνήσεις έχουν αφήσει το αρνητικό τους αποτύπωμα με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των προγραμμάτων πρόληψης και θεραπείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσπάθεια να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του ΚΕΘΕΑ και κατ’ επέκταση όλων των στεγνών προγραμμάτων.
Προβάλλουν τη χρήση και την τοξοκοεξάρτηση ως ένα ιατρικό φαινόμενο, επειδή θέλουν να αθωώσουν τα πραγματικά αίτιά του, ως κοινωνικό πολυπαραγοντικό φαινόμενο που είναι στο DNA του καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός και το κέρδος είναι αυτά που παρουσιάζουν ως «φυσιολογικό» φαινόμενο την ύπαρξη ναρκωτικών και τα προβάλλουν ως φάρμακο “δια πάσαν νόσον”, ως εμπόρευμα, ως τρόπο “διασκέδασης” και “ψυχαγωγίας”.
Η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια σε κάθε μορφή εξάρτησης, που ναρκώνει την ψυχή και το μυαλό των νέων ανθρώπων, πρώτιστα είναι πάλη ενάντια στο σύστημα που τα θρέφει και τα συντηρεί. Είναι πάλη ενάντια στο σύστημα που θέλει τους νέους ανθρώπους στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Το ΚΚΕ δε στέκεται μοιρολατρικά απέναντι στο φαινόμενο, ούτε χύνει «κροκοδείλια δάκρυα», όπως τα αστικά κόμματα.
Το ΚΚΕ, με όλες του τις δυνάμεις στην κοινωνία και το εργατικό-λαϊκό κίνημα διεκδικεί ολοκληρωμένη πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη και έρευνα, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χρήστη σήμερα και τα αιτία που τον έστρεψαν σ’ αυτήν την επιλογή.
Διεκδικούμε με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε κάθε άνθρωπος που βαδίζει στο μονοπάτι των ναρκωτικών να έχει τη δυνατότητα να ξαναβαδίσει στο μονοπάτι της κοινωνικής ζωής και δράσης. Διεκδικούμε μια κεντρικά σχεδιασμένη, δημόσια και δωρεάν για όλους αντι-ναρκωτική πολιτική, στραμμένη στις αιτίες του φαινομένου στις δοσμένες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις και όχι μια αποσπασματική διαχείριση του προβλήματος που έχουμε τις τελευταίες δεκαετίες.
Στην πάλη ενάντια στην τοξικοεξάρτηση καλούμε τους νέους και τις νέες που πειραματίζονται με τα ναρκωτικά, τις οικογένειες τους, τους εργαζόμενους στην πρόληψη και τη θεραπεία, όλους όσοι βιώνουν το κοινωνικό αυτό πρόβλημα από «πρώτο χέρι», να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στην πάλη για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά.
