Γράφει η Ραφαέλα Βατάκη
Ένα σοκαριστικό περιστατικό βίας σημειώθηκε στο Πυργί της Χίου, ένα από τα πιο γνωστά και γραφικά τουριστικά χωριά του νησιού, που φημίζεται για την αρχιτεκτονική του και τα περίτεχνα «ξυστά» του. Αντί όμως για την ομορφιά και τη φιλοξενία που θα περίμενε κανείς να συναντήσει σε έναν τέτοιο τόπο, ήρθε αντιμέτωπος με μια απερίγραπτη πράξη βαρβαρότητας: κάτοικος της περιοχής πυροβόλησε εν ψυχρώ ένα σκυλί – και μάλιστα δύο φορές – με την κατάστασή του να είναι κρίσιμη.
Το περιστατικό, που σημειώθηκε κατά τις βραδινές ώρες, έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων όχι μόνο στη τοπική κοινωνία, αλλά και στους φιλόζωους σε όλη τη χώρα. Ο σκύλος, γνωστός στους κατοίκους του χωριού, ήταν φιλικός, αγαπητός στα παιδιά της περιοχής και δεν είχε προκαλέσει ποτέ πρόβλημα. Η βία που δέχτηκε δεν έχει καμία απολύτως δικαιολογία, και η πράξη αυτή αντικατοπτρίζει μια πλευρά της ανθρώπινης συμπεριφοράς που δεν χωρά σε καμία σύγχρονη κοινωνία.
Είναι τραγικό να διαπιστώνει κανείς ότι ακόμη και σε περιοχές με έντονη τουριστική δραστηριότητα και διεθνή προβολή, όπως το Πυργί, υπάρχουν άτομα που επιλέγουν τη βαρβαρότητα αντί του πολιτισμού. Η εικόνα ενός αιμόφυρτου ζώου στους δρόμους του χωριού δεν πληγώνει μόνο όσους αγαπούν τα ζώα· αμαυρώνει και την εικόνα του τόπου στο εξωτερικό, υπονομεύοντας τις αξίες της φιλοξενίας και του σεβασμού που υποτίθεται πως προβάλλουμε ως χώρα.
Το αίμα του σκύλου στους δρόμους του χωριού είναι ντροπή για όλους μας — για την Πολιτεία που δεν προστατεύει, για τους πολίτες που σιωπούν, για τη δήθεν “πολιτισμένη” Ελλάδα του 2025.
Η τοπική κοινωνία οφείλει να καταδικάσει απερίφραστα τέτοιες πράξεις και οι αρχές να προχωρήσουν άμεσα στον εντοπισμό και την παραδειγματική τιμωρία του δράστη. Η προστασία των ζώων είναι υπόθεση όλων μας και ο σεβασμός προς τη ζωή – κάθε μορφής – αποτελεί τον πυρήνα ενός πολιτισμένου κόσμου. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να σιωπούμε μπροστά σε τέτοιες αποτρόπαιες συμπεριφορές.
Η κοινωνία πρέπει να μιλήσει. Η σιωπή είναι συνενοχή. Αν κάποιος σηκώνει όπλο και πυροβολεί ένα ζώο που είναι αγαπητό στα παιδιά και μέρος της κοινότητας, αύριο μπορεί να στρέψει το ίδιο όπλο σε άνθρωπο. Η βία δεν έχει στόχο – έχει συνήθεια. Και όταν η κοινωνία δεν αντιδρά, επιτρέπει στον θύτη να περάσει στην επόμενη πράξη.
