Ανακοίνωση από το Επιμελητείον Περιβάλλοντος & Πολιτισμού Χίου
Μετά λοιπόν από όλα αυτά τα χρόνια γεωτρήσεων, που κάναμε κεφαλοτύρι το νησί, όπως είπε ο δήμαρχος, και καταλάβαμε ότι το νερό δεν έρχεται από τη Ρούμελη, όπως είχε πει τότε ο δήμαρχος Μπουμπάρης, και δεν είναι ατελείωτο, αλλάζουμε τροπάριο και πηγαίνουμε με φορά στις αφαλατώσεις.
Λίγο πριν την απαράδεκτη, επικίνδυνη και αναχρονιστική ιδιωτικοποίηση του νερού που προωθεί η κυβέρνηση, λίγο μετά την εφετινή ανομβρία και πάνω που βγήκε ο κατά δήλωση του υποψήφιος δήμαρχος Μαλαφής να μας επαναφέρει σε μια πραγματικότητα του 1980, λέγοντας για την Βολισσό ότι έχει νερό να υδρευσει τρία νησιά σαν τη Χίο, υιοθετώντας δλδ την τραγική κ επικίνδυνη λογική του τότε δημάρχου Μπουμπάρη η οποία φυσικά διαψεύστηκε με πάταγο και με καταστροφή του Κορακάρη, ερχόμαστε να πέσουμε πάλι με τα μούτρα σε μια άλλη “λύση του προβλήματος”, αυτήν των αφαλατώσεων.
Δεν θα σταθούμε στο τι ποιότητα νερού δίνει η αφαλάτωση, ούτε στο ότι θα χρειάζονται τα σπίτια κ τα μαγαζιά δαπανηρά συστήματα αντίστροφης όσμωσης, δεν θα σταθούμε καν στο ότι οι αφαλατώσεις προξενούν καταστροφή τεράστια στη θάλασσα τριγύρω τους, ούτε στο ότι δαπανούν ηλεκτρική ενέργεια τόση, ώστε να μετατρέπουν το υδρευτικό ζήτημα σε ενεργειακό, να υποχρεώνουν την ΔΕΥΑΝΧ με υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος και να μεταφέρεται όλο αυτό το έξοδο στην τσέπη του δημότη, και μάλιστα για ένα νερό που δεν μπορεί να το πιει.
Δεν θα σταθούμε στο ότι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν μπορούν τόσα χρόνια να δώσουν λύσεις ή να βάλουν σε τροχιά μεσοπρόθεσμης επίλυσης το υδρευτικό της πόλης, καμάρωναν προ μηνών μπροστά στο εργοτάξιο, με την έναρξη κατασκευής του πρώτου πεντάστερου ξενοδοχείου στην πόλη μας σαν να ήταν δικό τους ή σαν να είχαν τρόπο να δώσουν στις βρύσες του και στις 40 πισίνες του νερό πέντε αστέρων.
Θα πούμε μόνο ότι τίποτε από μόνο του δεν αποτελεί λύση σε αυτό το μακροχρόνιο πρόβλημα της Χίου, το υδρευτικό. Η κάθε ενέργεια που προτείνεται από μόνη της ως λύση, απεδείχθη ότι έφερε περισσότερα προβλήματα κ δημιούργησε επικίνδυνες καταστάσεις.
Η λύση του υδρευτικού της Χίου απαιτεί συνδυασμο πολιτικών και ενεργειών, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων.
