Γράφει η Λεμονιά Μορόμαλου
Τις πρώτες μέρες του Διαδικτύου, το «σερφάρισμα» ήταν ένας κοινός όρος που επινοήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει την περιήγηση μέσα στον καινούριο μεγάλο κόσμο που ανοιγόταν στην οθόνη του υπολογιστή μας. Όμως , η λέξη «scrolling» που σημαίνει κύλιση, αναφέρεται στην περιήγηση μέσα στο ίδιο το κείμενο, ή την ίδια την εικόνα που θα συναντήσομε. Από την άλλη, στην κοινή γλώσσα, η λέξη «doom» = χαμός υποδηλώνει το σκοτάδι και το κακό, και αναφέρεται στην (κακή) μοίρα κάποιου (όπως π.χ. «condamnation» = καταδίκη).
Πριν από λίγο καιρό, συναντήσαμε τυχαία στο διαδίκτυο μία δημοσίευση η οποία προειδοποιούσε ότι το «doomscrolling» έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Σύμφωνα με την δημοσιογράφο Karen Ho του Business Insider, ο όρος εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2018 στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter.
Εν τω μεταξύ η επιτροπή του Αυστραλιανού Πανεπιστημίου Macquarie, υπεύθυνη για το ομώνυμο λεξικό για τα Αυστραλιανά αγγλικά και τα αγγλικά της Ν. Ζηλανδίας, όρισε το «doomscrolling» ως λέξη επιλογής της χρονιάς για το 2020, μεσούσης της πανδημίας, δηλαδή πράγμα που δεν είναι τυχαίο δεδομένου του γενικότερου κλίματος ανασφάλειας και ανησυχίας που εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη.
Πολλοί ειδικοί συγκρίνουν το φαινόμενο το οποίο χαρακτηρίζει ο όρος αυτός με ένα παρόμοιο της δεκαετίας του 1970, που ονομάστηκε τότε (μεταφραζόμενο στα ελληνικά ) «σύνδρομο του κακού κόσμου» : δηλαδή η πεποίθηση ότι ο κόσμος είναι πιο επικίνδυνο μέρος για να ζεις, από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Η αίσθηση αυτή ήταν αποτέλεσμα της εκτεταμένης έκθεσης στο βίαιο περιεχόμενο της τηλεόρασης (ήδη από τότε!)
Οι ψυχίατροι στο ιατρικό κέντρο Wexner του Πανεπιστημίου του Οχάιο σημειώνουν ότι οι άνθρωποι «είναι όλοι προγραμματισμένοι να εντοπίζουν το αρνητικό και να έλκονται από αυτό, επειδή φοβούνται ότι μπορεί να τους βλάψει σωματικά». Αναφέρουν τον παράγοντα εξέλιξη, ως τον λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι αναζητούν αρνητικές πληροφορίες: Δηλαδή, αν οι πρόγονοί μας, για παράδειγμα, ανακάλυπταν πώς υπήρχε ένα αρχαίο πλάσμα που θα μπορούσε να τους τραυματίσει ή ακόμα και να τους σκοτώσει, θα μπορούσαν αξιοποιώντας την πληροφορία να αποφύγουν αυτή τη βλάβη.
Σε αντίθεση με τους πρωτόγονους ανθρώπους ωστόσο, οι περισσότεροι στη σύγχρονη εποχή δεν συνειδητοποιούν καν ότι αναζητούν αρνητικές πληροφορίες. Επί πλέον, οι αλγόριθμοι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης επεξεργάζονται το περιεχόμενο στο οποίο συμμετέχουν οι χρήστες, και εμφανίζουν αναρτήσεις παρόμοιας φύσης, κάτι που ενισχύει το φαινόμενο «doomscrolling». Και γι’ αυτό ή, εξ αιτίας αυτού, οι μελέτες δείχνουν ότι η θέαση ενοχλητικών ειδήσεων οδηγεί τους ανθρώπους να αναζητούν περισσότερες πληροφορίες για το δυσάρεστο θέμα, και αυτό καταλήγει σε φαύλο κύκλο.
Σύμφωνα με τον διευθυντή της κλινικής του Κέντρου Ιατρικής Σχολής Perelman για τη θεραπεία και τη μελέτη του άγχους: «Οι άνθρωποι έχουν μια ερώτηση εξ αιτίας κάποιας ανησυχίας ή ανασφάλειας τους, θέλουν μια απάντηση, και πιστεύουν ότι η λήψη της θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα… Στη συνέχεια συνεχίζουν να ψάχνουν τις σχετικές αρνητικές ειδήσεις πιστεύοντας ότι αυτό θα τους είναι χρήσιμο, με αποτέλεσμα να αισθάνονται χειρότερα από πριν».
Καθηγητές ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Sussex διεξήγαγαν μια μελέτη στην οποία οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν τηλεοπτικές ειδήσεις που αποτελούνταν από «θετικό, ουδέτερο και αρνητικό υλικό». Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι όσοι παρακολούθησαν τα αρνητικά προγράμματα ειδήσεων εμφάνισαν αύξηση στο άγχος, λύπη και καταστροφικές τάσεις σχετικά με τις προσωπικές τους ανησυχίες.
Μια άλλη μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές ψυχολογίας σε συνεργασία με την Huffington Post διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν τρία λεπτά αρνητικών ειδήσεων το πρωί, είχαν 27% περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν ότι βίωσαν μια κακή μέρα έξι έως οκτώ ώρες αργότερα. Συγκριτικά, η ομάδα που παρακολούθησε ειδήσεις εστιασμένες σε θετικές ειδήσεις και λύσεις επί διαφόρων θεμάτων ανέφερε μια καλή μέρα στο 88% των περιπτώσεων.
ΠΗΓΗ: ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ – (ΑΓΓΛΙΚΑ)
