Γράφει ο Σταύρος Παπαγιαννάκης
Μιλάμε για το σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης των ηττημένων που θα βάλει την χώρα σε περιπέτειες, σε μιαμάλιστα τόσο κρίσιμη περίοδο για την οικονομία και για τα εθνικά μας θέματα.
Κυβέρνηση ανοχής. Τι σημαίνει «κυβέρνηση ανοχής»; Να μην προκύψει δηλαδή αυτοδυναμία και να ξεκινήσει η διαδικασία των διερευνητικών. Για να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης δεν χρειάζεται 151 ψήφους. Απαιτείται πλειοψηφία των παρόντων που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 120. Δηλαδή, αν οι παρόντες είναι 300 απαιτούνται 151, αν είναι 280 απαιτούνται 141, αλλά αν είναι 200 απαιτούνται όχι 100 αλλά 120.
Παλαιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε ψήφο ανοχής από έξι βουλευτές των ΑΝΕΛ και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης. Την επόμενη μέρα, αν η Νέα Δημοκρατία υποχωρήσει από τα ποσοστά του 2019 και αν η διαφορά είναι αρκετά μικρότερη απ’ όσο καταγράφεται σήμερα, τότε δεν θα είναι διόλου απίθανο να μιλήσει για… νίκη των «δημοκρατικών δυνάμεων» και να διεκδικήσει την αξιοποίηση της διερευνητικής εντολής που θα λάβει. Η κατηγορηματική άρνηση του Αλέξη Τσίπρα μπορεί να αποτελεί απλώς, λοιπόν, μια προεκλογική τακτική για να πείσει τους οπαδούς του να παραμείνουν σε εγρήγορση γιατί το κόμμα πρέπει να έρθει «πρώτο στις προσεχείς εκλογές».
Όπως άλλωστε έχει πει δημοσίως– και όχι σε κάποια κομματική σύναξη– ο Πάνος Σκουρλέτης, «νικητής είναι όποιος συγκροτεί κυβέρνηση». Έλεγε τότε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ: «Προσωπική μου άποψη, και αυτό εισηγούμαι και στο κόμμα μου, πως αν οι συσχετισμοί είναι τέτοιοι και το επιτρέψουν, ναι, αν υπάρχει το άθροισμα εδρών, θα συγκροτήσουμε κυβέρνηση και σε αυτό νομίζω ότι δεν θα είχε κανείς αντίρρηση».
