Ο μολυσμένος αέρας και τα μικροσωματίδια μπορεί να συμβάλλουν σημαντικά στην παγκόσμια μείωση των πληθυσμών των εντόμων, ακόμη και σε μακρινές σχετικά παρθένες περιοχές, ισχυρίζονται επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, το Δασολογικό Πανεπιστήμιο του Πεκίνου και το Πανεπιστήμιο Ντέιβις της Καλιφόρνια. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές σε μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιθεώρηση Nature Communications η ικανότητα ενός εντόμου να βρει τροφή ή να ζευγαρώσει μειώνεται όταν οι κεραίες του είναι μολυσμένες από σωματίδια καυσαερίων, καπνό πυρκαγιών ή άλλες πηγές ρύπανσης. Τα έντομα, πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για όντα με εξαιρετικές ιδιότητες, επιτελούν και ένα κρίσιμο έργο στη συντήρηση της βιοποικιλότητας, αφού ευθύνονται κατά κύριο λόγω για την επικονίαση των φυτών, συμπεριλαμβανομένων και σχεδόν όλων των καλλιεργειών από τις οποίες εξαρτάται ο άνθρωπος για τη διατροφή του, αλλά και για την ανακύκλωση θρεπτικών συστατικών στο περιβάλλον.
Για την έρευνα, οι μελετητές διεξήγαγαν και μια σειρά από πειράματα. Σε ένα από αυτά, εξέθεσαν κοινές οικιακές μύγες για 12 ώρες σε διάφορα επίπεδα μολυσμένου αέρα στο Πεκίνο και μετά τις έβαλαν από το ένα άκρο ενός αγωγού σχήματος Υ. Φτάνοντας στη διχάλα, οι μη μολυσμένες μύγες επέλεγαν να κατευθυνθούν προς το βραχίονα που οδηγούσε σε μια οσμή τροφής ή σεξουαλικών φερομόνων, ενώ οι μολυσμένες μύγες διάλεγαν κάποιο βραχίονα στην τύχη, με τις πιθανότητες να είναι μοιρασμένες 50/50. Η εξέταση των νευρώνων τους απέδειξε ότι στις μολυσμένες μύγες η ρύπανση της κεραίας μείωσε σημαντικά την ισχύ των ηλεκτρικών σημάτων που σχετίζονται με την οσμή και επηρέασε την ικανότητά τους να διακρίνουν μυρωδιές.
Οι κεραίες των εντόμων διαθέτουν οσφρητικούς δέκτες που ανιχνεύουν μόρια οσμής από κάποια πηγή τροφής ή κάποιο πιθανό ταίρι. Αν οι κεραίες είναι καλυμμένες με μικροσωματίδια, δημιουργείται μια φυσικό εμπόδιο που δυσχεραίνει την επαφή των δεκτών με τα μόρια της οσμής στον αέρα.
«Γύρω στο 40% της επιφάνειας της Γης βρίσκεται εκτεθειμένη σε συγκεντρώσεις μολυσματικών μικροσωματιδίων υψηλότερες από τις μέσες τιμές που έχει ορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας» αναφέρει από την ομάδα των επιστημόνων ο Μαρκ Έλγκαρ, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, ο οποίος συνεχίζει ότι δυστυχώς «αυτό συμβαίνει και σε πολλές περιοχές απομακρυσμένες, που ενδεχομένως να θεωρούνται και σχετικά παρθένες, αφού τα ρεύματα του αέρα μπορούν να μεταφέρουν τα μικροσωματίδια για χιλιάδες χιλιόμετρα».