Πριν την Ρωσική εισβολή το Πατριαρχείο Μόσχας είχε την πλειοψηφία στην Ορθόδοξη Κοινότητα. Ακόμη και όταν ίδρυσε τη ρωσική Εξαρχία στην Αφρική για να εκδικηθεί την αναγνώριση της αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας υπήρχαν πολλοί που επιχείρησαν να δικαιολογήσουν την εισπήδηση ζητώντας διάλογο.
Στην ενέργεια αυτή ο κ.Κύριλλος είχε συμμάχους τα Πατριαρχεία Σερβίας και Αντιόχειας και φιλικά διακείμενους τους επικεφαλής των Εκκλησιών Βουλγαρίας, Ρουμανίας,Ιεροσολύμων , Γεωργίας,Πολωνίας ,Τσεχίας και αυτούς των Βαλτικών χωρών.
Το Φανάρι στον αντίποδα αναζητούσε τρόπους να αντιδράσει με συμμάχους το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, και τις Εκκλησίες της Ελλάδας και της Κύπρου.
Οι δύο αυτές «ομάδες» παρά τις προσπάθειες δεν ήρθαν πιο κοντά ποτέ με τη Μόσχα να επιδιώκει μία εκτός ορίων σύγκρουση απειλώντας με σχίσμα.
Άλλωστε από το 2009 ο Πατριάρχης Κύριλλος σε συνεργασία με το Κρεμλίνο επιδιώκει την αύξηση της επιρροής των Σλαβόφωνων Εκκλησιών σε βάρος των Ελληνόφωνων.
Μετά την εισβολή η ορθόδοξη κοινότητα στο συνολό της στηρίζει την Ουκρανία , ενώ κρατάει αποστάσεις από τη το Πατριαρχείο Μόσχας το οποίο ευλογεί τα όπλα και αποδίδει την εισβολή στη στάση των Δυτικών ακόμη και τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Στην Ουκρανία τουλάχιστον 15 μητροπολίτες που ανήκουν στη φιλορωσική Εκκλησία έπαψαν να μνημονεύουν τον Κύριλλο, ενώ ενορία του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ολλανδία ζήτησε να υπαχθεί στο Φανάρι.
Με εξαίρεση την Αντιόχεια κα ίσως τη Σερβία τα Πατριαρχεία Βουλγαρίας ,Ρουμανίας και Γεωργίας καθώς και οι αυτοκέφαλες Εκκλησίες της Πολωνίας ,της Τσεχίας και των Βαλτικών χωρών έχουν ταχθεί κατά του πολέμου, συγκεντρώνουν βοήθεια για τους πρόσφυγες και ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός.
Μάλιστα η Εκκλησία της Γεωργίας έχει περάσει στην αντεπίθεση. Τα μέλη του Γεωργιανού Επισκοπικού Συμβουλίου Βελγίου και Ολλανδίας συμφώνησαν, ότι ήρθε η ώρα το Πατριαρχείο της Γεωργίας να αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας!
Στο περιθώριο των αντιδράσεων βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνής θεολογική πρωτοβουλία κατά του επεκτατισμού της Μόσχας με τη συμμετοχή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου για συγκέντρωση υπογραφών κατά της ρωσικής εισβολής σε οκτώ γλώσσες ,βρίσκεται σε εξέλιξη .Η Διακήρυξη κατά της διδασκαλίας περί «Ρωσικού Κόσμου» (Russkii mir) διακινείται στα :Ελληνικά – Ουκρανικά – Αγγλικά – Αραβικά – Σερβικά – Ρωσικά – Βουλγαρικά – Ρουμανικά.
Σε αυτή ασκείται σκληρή κριτική κατά του Πατριάρχη Κύριλλου.Στην διακήρυξη αναφέρεται μεταξύ των άλλων:
-Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022 αποτελεί ιστορική απειλή ενάντια σε έναν λαό που ανήκει στην ορθόδοξη παράδοση. Ακόμη πιο ανησυχητικό για τους ορθόδοξους πιστούς, ωστόσο, είναι ότι η ιεραρχία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αρνήθηκε να αναγνωρίσει το γεγονός της εισβολής, εκδίδοντας αντ’ αυτού αόριστες δηλώσεις για την αναγκαιότητα ειρήνης υπό το φως των «γεγονότων» και των «εχθρών» στην Ουκρανία, ενώ τονίζει τον αδελφικό δεσμό μεταξύ του ουκρανικού και ρωσικού λαού ως μέρος της «Αγίας Ρωσίας», κατηγορώντας για τις εχθροπραξίες την κακή «Δύση», προτρέποντας μάλιστα τις κοινότητές τους να προσεύχονται με τρόπους που ενθαρρύνουν ενεργά την εχθρότητα.
-Η υποστήριξη πολλών μελών της ιεραρχίας του Πατριαρχείου Μόσχας στον πόλεμο του Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν κατά της Ουκρανίας έχει τις ρίζες της σε μια μορφή ορθόδοξου εθνοφυλετικού θρησκευτικού φονταμενταλισμού, με χαρακτήρα ολοκληρωτικό, που ονομάζεται «Russkii mir» ή «ρωσικός κόσμος». Πρόκειται για μια ψευδή διδασκαλία που προσελκύει πολλούς στην Ορθόδοξη Εκκλησία και η οποία έχει ακόμη υιοθετηθεί από την Ακροδεξιά, αλλά και από καθολικούς και προτεστάντες φονταμενταλιστές.
Στις ομιλίες τους κατά τα τελευταία 20 χρόνια, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος (Gundiaev) έχουν επανειλημμένα επικαλεστεί και αναπτύξει την ιδεολογία αυτού του «ρωσικού κόσμου». Το 2014, όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία και ξεκίνησε έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων στην περιοχή του Ντονμπάς της Ουκρανίας, μέχρι την έναρξη του πλήρους πολέμου κατά της Ουκρανίας σήμερα αλλά και γενικότερα, ο Πούτιν και ο Πατριάρχης Κύριλλος χρησιμοποίησαν την ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου» ως κύρια δικαιολογία για την εισβολή. Η διδασκαλία αναφέρει ότι υπάρχει μια υπερεθνική ρωσική σφαίρα ή πολιτισμός, που ονομάζεται Αγία Ρωσία, που περιλαμβάνει τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία (και μερικές φορές τη Μολδαβία και το Καζακστάν), καθώς και τους Ρώσους και τους ρωσόφωνους σε όλο τον κόσμο. Υποστηρίζει ότι αυτός ο «ρωσικός κόσμος» έχει ένα κοινό πολιτικό κέντρο (Μόσχα), ένα κοινό πνευματικό κέντρο (το Κίεβο ως «μητέρα όλων των Ρως»), μια κοινή γλώσσα (ρωσικά), μια κοινή Εκκλησία (Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, Πατριαρχείο Μόσχας) και ένα κοινό πατριάρχη (Πατριάρχης Μόσχας), ο οποίος εργάζεται σε «συμφωνία» με έναν κοινό πρόεδρο/εθνικό ηγέτη (Πούτιν) προκειμένου να κυβερνήσει τον ρωσικό αυτόν κόσμο, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα μια κοινή ξεχωριστή πνευματικότητα, ηθική και πολιτισμό.
Όποιος θέλει να υπογράψει και να στηρίξει αυτή τη Διακήρυξη, ακολουθεί τον σύνδεσμο https://forms.gle/uCBo8YVhTupjafoA6 και προσθέτει το όνομά του.
Πηγή: eleftherostypos.gr
