Η παραδοσιακή μουσική έπαιζε δυνατά κι οι καλεσμένοι στον γάμο χόρευαν και φώναζαν στον αυτόχθονα γαμπρό να φιλήσει επιτέλους τη νύφη. Ο δήμαρχος του χωριού Σαν Πέδρο Ουαμελούλα παντρεύτηκε αυτή την εβδομάδα, έναν θηλυκό αλιγάτορα.
Ο Βίκτορ Ούγο Σόσα ασφαλώς συμμορφώθηκε στην απαίτηση των συγχωριανών του — πάνω από μια φορά: έσκυψε και φίλησε επανειλημμένα τη μουσούδα του μικρού αλιγάτορα. Τα σαγόνια της νύφης πάντως ήταν δεμένα σφιχτά, για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να ανταποδώσει τις «περιπτύξεις» δαγκώνοντας τον δήμαρχο.
Ο τελετουργικός γάμος αυτός είναι έθιμο της προϊσπανικής εποχής στην πολιτεία Οαχάκα, όπου ζουν οι φυλές αυτοχθόνων Τσοντάλ και Ουάβε. Είναι ουσιαστικά προσευχή στη φύση, ικεσία για να χαρίσει στους κατοίκους αφθονία.
Με αυτόν «ζητάμε από τη φύση άφθονη βροχή, άφθονη τροφή, να υπάρχουν ψάρια στον ποταμό», εξήγησε ο κ. Σόσα, ο δήμαρχος του μικρού χωριού όπου ζουν κυρίως ψαράδες.
Η Οαχάκα, στον μεξικανικό Νότο, μπορεί να είναι από τις πιο φτωχές πολιτείες της χώρας, όμως είναι ιδιαίτερα πλούσια σε παραδόσεις και αρκετοί αυτόχθονες επιμένουν να τις τηρούν, καθώς επίσης και να μιλάνε τις γλώσσες των φυλών τους.
Η προαιώνια τελετή στο Σαν Πέδρο Ουαμελούλα, η οποία στην πορεία των ετών αναμίχθηκε με το ρωμαιοκαθολικό τελετουργικό, προβλέπει ότι η νύφη, αλιγάτορας ή κέιμαν, πρέπει να φοράει λευκό νυφικό και πολύχρωμα στολίδια.
Το αμφίβιο ερπετό, επτά ετών, που οι ντόπιοι το λένε μικρή πριγκίπισσα, είναι θεότητα που αντιπροσωπεύει τη μητέρα Γη. Ο γάμος του με τον ηγέτη της κοινότητας συμβολίζει την ένωση του ανθρώπου με το θεϊκό.
Με τρομπέτες και ταμπούρλα, ντόπιοι περιέφεραν τον αλιγάτορα στα χέρια στους δρόμους του χωριού, ενώ οι άνδρες του έκαναν αέρα με τα καπέλα τους.
Η Ελία Εντίτ Αγκιλάρ, η κουμπάρα που οργάνωσε την τελετή, διαβεβαίωσε πως «με γεμίζει χαρά» και «υπερηφάνεια για τις ρίζες μου». Πρόσθεσε ότι την τιμά το ότι της εμπιστεύτηκαν την οργάνωση της τελετής και εκμυστηρεύτηκε πως αγχωνόταν για καιρό για την… ενδυμασία της νύφης. «Είναι πολύ όμορφη παράδοση», κατέληξε χαμογελώντας.