Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Χίου ανακοινώνει:
“Ζωντανεύουμε τον ερειπωμένο θερινό κινηματογράφο. Δεν τον αφήνουμε να ρημάξει. Δεν τον αφήνουμε να πέσει στα χέρια του ιδιώτη. Κάνουμε προβολές ταινιών δωρεάν για όλους.
Πρώτη προβολή την ταινία- ντοκιμαντέρ του Michael Francis Moore, “SICKO”
Στις 21:00 πάνω στον μισογκρεμισμένο φράχτη του κινηματογράφου θα ζωντανέψουμε τις δικές μας ελπίδες, προβληματισμούς, αγωνίες, ανάγκες.
50 εκατομμύρια Αμερικανοί, είναι ανασφάλιστοι! Αλλά και οι υπόλοιποι Αμερικανοί, οι ασφαλισμένοι, δεν είναι σε καλύτερη μοίρα από τους ανασφάλιστους! Και αυτό δεν το λέμε εμείς ή το ΠΑΜΕ! Το λέει ο Μάικλ Μουρ με το αποκαλυπτικό και καταγγελτικό ντοκιμαντέρ «Sicko ».
Τι έχει πει ο ίδιος ο σκηνοθέτης για το έργο του:
«…Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας (στην Υγεία) είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να λύσεις το πρόβλημά σου, γιατί έχει λιγότερα διαδικαστικά και είναι πιο αποτελεσματικός. Στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα ψέμα, ιδίως για την ιατρική περίθαλψη. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές ξοδεύουν σχεδόν το 25% του προϋπολογισμού τους σε γραφειοκρατικές διαδικασίες.
«To σύστημα είναι βαθιά διαβρωμένο. Βασίζεται στην απληστία και το κέρδος. Πιστεύω ότι όταν πρόκειται για την υγεία των ανθρώπων, το κέρδος θα έπρεπε να είναι το ύστατο μέλημα. Είναι παρόμοιο με κάποια άλλα αγαθά που πρέπει να παρέχονται από το κράτος, όπως η παιδεία, ή η παροχή νερού».
«Πρέπει να εξαλείψουμε τις ιδιωτικές εταιρείες. Μόνο αν καταργηθούν θα είναι σίγουρο ότι όποιος έχει ανάγκη ιατρικής περίθαλψης θα του παρέχεται. Επίσης, πρέπει να εφαρμόζονται κάποιοι κανόνες στις φαρμακευτικές εταιρείες. Δεν μπορεί να ανεβάζουν τις τιμές στα φάρμακα και να υπάρχουν άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη αλλά δεν μπορούν να τα πληρώσουν. Τέλος, πρέπει να κινητοποιηθούμε και εμείς οι ίδιοι. Η ιατρική περίθαλψη πρέπει να είναι από μας, για μας, όπως η Πυροσβεστική και όχι να την εναποθέτουμε σε εταιρείες όπως η “Χαλιμπάρτον”. Να ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας».
Οποιος θέλει να προσθέσει επιχειρήματα στα επιχειρήματά του στην υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και της οριστικής κατάργησης της ιδιωτικής «πρωτοβουλίας» σε αυτόν τον τομέα, να δει την ταινία. Σίγουρα θα πλουτίσει τις γνώσεις. Αυτά που συμβαίνουν στην Αμερική, όπου οι ασθενείς πετάγονται σαν τα σκυλιά στο δρόμο, σχεδιάζουν και για την πατρίδα μας η ΕΕ και ο δικομματισμός!
Ο Μάικλ Μουρ με καταλυτικό χιούμορ τραβάει την κουρτίνα και αποκαλύπτει όλο το σαθρό και απάνθρωπο σύστημα Υγείας της πρώτης καπιταλιστικής δύναμης στον κόσμο! Και το συγκρίνει με αυτό της «φτωχής» Κούβας. Όπου δεν υπάρχουν διακρίσεις και η υγεία είναι δημόσιο αγαθό!
Το ντοκιμαντέρ θα το προβάλουμε σε μια συγκυρία που πραγματικά θα δώσει περισσότερα επιχειρήματα σ’ αυτά που μας απασχολούν το τελευταίο διάστημα και απαντήσεις σε ερωτήματα που καίνε:
- Σε τι μας βοήθησε η ιδιωτική υγεία την περίοδο της πανδημίας;
- Αν το δημόσιο σύστημα υγείας ήταν στελεχωμένο έτσι όπως διεκδικούν και φωνάζουν οι υγειονομικοί όλους αυτούς τους μήνες, θα είχαμε αντιμετωπίσει καλύτερα την πανδημία;
- Γιατί στην Κούβα ενώ συνεχίζει να έχει σκληρό εμπάργκο εδώ και 60 χρόνια καταφέρνει να παρέχει υψηλού επιπέδου υγειονομική φροντίδα στους κατοίκους της και όχι μόνο, όπως φάνηκε και στην πανδημία που έστειλαν γιατρούς στην Ιταλία;
- Γιατί ενώ υπάρχει τόσο αρνητική πείρα των ιδιωτικών ασφαλίσεων στη «Μέκκα» του καπιταλισμού, γιατί ΕΕ και κυβέρνηση επιμένουν να προωθούν την κατάργηση των ασφαλιστικών ταμείων, προωθώντας σήμερα το τζογάρισμά τους με τη συναίνεσή μας; Ποιος μπορεί θα μας διασφαλίσει αλήθεια ότι δεν θα συμβεί ποτέ ότι έγινε με την «ΑΣΠΙΣ» και με δεκάδες άλλες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες των ΗΠΑ και σ’ όλο τον κόσμο;
Ένα ερώτημα δεν μπορεί μόνο να απαντήσει ο Michael Moore:
Το πρόβλημα της υγειονομικής περίθαλψης είναι ζήτημα διαχείρισης του συστήματος ή τελικά εμφανίζεται σχεδόν σε όλα τα σύγχρονα κράτη επειδή σε όλες αυτές τις χώρες βάζουν πάνω απ’ όλα τα κέρδη και όχι την υγεία του λαού;
Ίσως αν έκανε remake αυτής της ταινίας σε συνθήκες πανδημίας να έφτανε μέχρι το κόκαλο το «νυστέρι».
Το σίγουρο είναι ότι ο λαός μας μπορεί να κάνει τη διαφορά βάζοντας τις δικές του ανάγκες μπροστά και σ’ αυτό το σκοπό υπάρχουν δυνάμεις που μπορεί να τις εμπιστευτεί και να πορευτεί στο δρόμο της ανατροπής.”
