Της Ευγενίας Γάλλου
Συνομιλώντας με την Χιώτισσα συγγραφέα Ελπινίκη Καλαγκιά, με αφορμή την έκδοση του πρώτου της ιστορικού μυθιστορήματος «Η Σφαγή του Έρωτα» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «ΕΞΗ» και μας μεταφέρει μέσα από τις σελίδες του στη Χίο του 1822. Πρόκειται για ένα δυνατό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινές μαρτυρίες που καθηλώνουν.
Στην στήλη των «Βιβλιο-προτάσεων» θα φιλοξενήσουμε την συμπατριώτισσά μας Ελπινίκη Καλαγκιά με αφορμή την επικείμενη παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματός της στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Χίο, καθώς στο νησί μας διαδραματίζεται η ιστορία του βιβλίου της.
Να ενημερώσουμε τους αναγνώστες του «Χιακού Λαού» πως η παρουσίαση θα γίνει την Δευτέρα 15 Ιουλίου και ώρα 20:00 στο «Περιβόλι» (Αργέντη 5 -Κάμπος).
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Πόσα μπορεί να αντέξει η αγάπη και να παραμείνει ζωντανή;
Στην τουρκοκρατούμενη Χίο, που το μίσος του εχθρού παραμονεύει σε κάθε γωνιά, δύο νέοι ορκίστηκαν «μαζί στη ζωή, μαζί και στον θάνατο». Ο Ζαννής και η Ευγενία βίωναν την απόλυτη ευτυχία και ονειρεύονταν μια ελεύθερη ζωή. Υπάρχει, όμως, αγάπη που να μη γίνει ζηλευτή από τη μοίρα;
Λίγο καιρό μετά τον γάμο τους, η Ευγενία θα διαβεί τις πύλες του λεπροκομείου. Η ζωή τής στέρησε απότομα ό,τι της είχε χαρίσει απλόχερα ως τώρα και την ανάγκαζε να ζήσει σαν μια ζωντανή νεκρή. Όμως, η Ευγενία δεν λύγισε ούτε στιγμή. Ήξερε ότι ο Ζαννής δεν θα την εγκατέλειπε ποτέ και πως θα στεκόταν στο παιδί τους σαν μάνα και πατέρας. Αυτό που δεν ήξερε, ήταν ότι το λεπροκομείο του Αγίου Λαζάρου σε λίγα χρόνια θα παραδιδόταν στις φλόγες της καταστροφής… Στις 30 Μαρτίου 1822, ο Βαχίτ πασάς θα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Επιτέλους, η εντολή και οι ενισχύσεις του Σουλτάνου είχαν καταφτάσει. Από το σπαθί του δεν θα ξέφευγε κανείς, μήτε γυναίκα, μήτε παιδί. Η κτηνωδία είχε μόλις ξεκινήσει, το χώμα βάφτηκε κόκκινο από το αίμα αθώων…
Σαράντα χιλιάδες ψυχές αφανίστηκαν από την τουρκική λεπίδα. Ο Ζαννής και η Ευγενία είχαν δώσει όρκο να προστατέψουν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, ακόμα και με τη ζωή τους. Το βλέμμα τους την ύστατη στιγμή έλαμψε από αγάπη και περηφάνια. «Μαζί στη ζωή, μαζί και στον θάνατο…» και ας μην αντάμωσαν ποτέ ξανά… Όμως, ακόμα και η σφαγή δεν μπορεί να θανατώσει την ελπίδα. Γιατί τι είναι το αύριο χωρίς αυτήν;
Βιογραφικό συγγραφέα:
Η Ελπινίκη Καλαγκιά γεννήθηκε στη Χίο το 1980 όπου ζει με την οικογένειά της. Σπούδασε στα Ιωάννινα στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Της αρέσουν τα ταξίδια και ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία. Η λατρεία της για τον τόπο της την ενέπνευσε να ασχοληθεί με τη συγγραφή.
Ας την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα μέσα από μια μικρή συνέντευξη που πολύ ευγενικά μάς παραχώρησε:
1) Πότε και πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στον κόσμο της λογοτεχνίας; Τι συνιστά για εσάς η συγγραφή;
Μία πρώτη απόπειρα είχε γίνει πριν από 11 χρόνια περίπου, έχοντας εμπνευστεί από τη ζωή μιας νέας τότε φίλης. Η έλλειψη χρόνου λόγω της νέας μου ιδιότητας ως μητέρας δεν μου επέτρεψε να συνεχίσω. Ο γραπτός λόγος για εμένα ήταν πάντα τρόπος έκφρασης. Απελευθερώνομαι σχηματίζοντας τις λέξεις στο χαρτί και νιώθω ότι δημιουργώ έναν κόσμο μέσα στον οποίο είμαι απόλυτα ικανοποιημένη. Η περίοδος της καραντίνας ήταν για εμένα καθοριστική στο να μου δώσει τον χρόνο που χρειαζόμουν ώστε να αφοσιωθώ πλήρως σε αυτό που λατρεύω.
2)Συστήστε μας με λίγα λόγια το πρώτο σας ιστορικό μυθιστόρημα που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΕΞΗ» και δώστε μας το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η υπόθεση του βιβλίου σας.
Η «Σφαγή του Έρωτα» πραγματεύεται μια ερωτική ιστορία, που αυτό είναι και το κομμάτι της μυθοπλασίας, στην περίοδο του 1822 στη Χίο. Το ζευγάρι των πρωταγωνιστών, καθώς και ο περίγυρός του, βιώνουν όλα τα πραγματικά γεγονότα της σφαγής του νησιού μας, όπως αυτά διασώθηκαν από αληθινές μαρτυρίες. Προσπάθησα να χωρέσω μέσα του τον έρωτα, τη φιλία, τον πόνο, τη σκληρή αλήθεια, την ελπίδα, την ιστορία. Είναι το «δεύτερο παιδί μου» για αυτό και το αφιερώνω στην κόρη μου χαρίζοντάς της έτσι το «αδερφάκι» που δεν τόλμησα ποτέ να της δώσω.
3) Τι σας ώθησε να αναφερθείτε στα τραγικά γεγονότα της Σφαγής του 1822;
Όπως είπα και πριν, η περίοδος της καραντίνας ήταν καθοριστική για εμένα. Εκτός από τον χρόνο που μου διέθεσε, με έκανε να συνειδητοποιήσω τη μέγιστη αγάπη που έχω για τη Χίο. Δραπετεύοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά τις φορές που έβγαινα από το σπίτι, έκανα εξορμήσεις σε μέρη του νησιού που δεν είχα πάει ποτέ. Όταν έφτασα στο Μελανειός, οι εικόνες των προγόνων μας με καλούσαν να τις αποτυπώσω στο χαρτί ώστε να ακουστούν οι κραυγές τους σαν φόρος τιμής για τη ζωή που έχασαν.
4) Η σύζευξη ιστορίας και μύθου απαιτεί μια μεγάλη έρευνα από την πλευρά του συγγραφέα. Και όταν μιλάμε για έρευνα δεν εννοούμε αυστηρά και μόνο γύρω από τα ιστορικά γεγονότα, αλλά και τα σχετικά με την καθημερινότητα της εν λόγω εποχής, όπως για παράδειγμα αυτήν που αφορά την ζωή στο λεπροκομείο. Αυτό σας δυσκόλεψε;
Έχοντας σπουδάσει Ιστορία ήταν για εμένα κάτι πολύ όμορφο και δελεαστικό το να ζητήσω το κάτι παραπάνω από τα γραφόμενα. Σε εργασίες που είχα κληθεί να κάνω στο Πανεπιστήμιο, πάντα με επιλογή μου τη Χίο, ήξερα τον τρόπο που θα το έβρισκα. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τον πρωτοπρεσβύτερο της Συκιάδας, π. Μιχαήλ Στεφανιώρο, για τις πληροφορίες που μου έδωσε, τον κο Μπάμπη Κοιλιάρη, καθώς και τον ιατρό κο Ανδρέα Μιχαηλίδη ο οποίος με περίσσεια προθυμία μού παραχώρησε (χωρίς να με γνωρίζει) το δικό του βιβλίο που έχει να κάνει με τη λέπρα.
5) Αγαπημένο σας βιβλίο και συγγραφέας;
«Η πρώτη μου αγάπη και παντοτινή» λένε. «Η Παναγία των Παρισίων» του Βίκτωρος Ουγκώ ήταν το πρώτο που διάβασα και με ταξίδεψε σαν παιδί τότε στον μαγικό κόσμο των βιβλίων. Αγαπημένη μου συγγραφέας είναι η Αγκάθα Κρίστι.
6) Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον;
Θα ακουστεί τετριμμένο αλλά θεωρώ ότι είναι το όνειρο κάθε συγγραφέα να «αγγίξει» το βιβλίο του τον κόσμο. Θα ήθελα να καταφέρω να μπω στις καρδιές των αναγνωστών τόσο πολύ που να περιμένουν με αγωνία το επόμενο βιβλίο μου, το οποίο είναι ήδη καθ’ οδόν… Στόχος μου είναι να βγω αντάξια της εμπιστοσύνης της εκδότριάς μου, κας Ισμήνης Λαμπροπούλου, την οποία ευχαριστώ για όλα!
ΣΣ. Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Ελπινίκη Καλαγκιά και τις εκδόσεις «ΕΞΗ» για τον χρόνο, την άμεση ανταπόκριση και την συνέντευξη που παραχώρησαν στο xiakoslaos.gr
Ευχόμαστε από καρδιάς στην συγγραφέα καλή επιτυχία σε ό,τι κάνει, να είναι καλοτάξιδο στον χρόνο το πρώτο της μυθιστόρημα και να ακολουθήσουν και άλλα πολλά που θα «αγγίξουν» το αναγνωστικό της κοινό!
