Καθώς οι πολίτες γίνονται καθημερινά δέκτες αντιφατικών μηνυμάτων και δεδομένου ότι οι παρεμβάσεις σε θέματα Δημόσιας Υγείας πρέπει να είναι συνεχείς για να έχουν αποτέλεσμα, ο Ιατρικός Σύλλογος Χίου κρίνει σκόπιμο να αποσαφηνίσει τα παρακάτω:
• Η σταδιακή χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων σε όλο το Δυτικό κόσμο αντιστοιχεί στην ανάγκη αναθέρμανσης της οικονομίας, η οποία υπέστη βαρύ πλήγμα στα δύο χρόνια που διαρκεί η πανδημία.
• Σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχεί στην επιδημιολογική κατάσταση, που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη στις δυτικές κοινωνίες, τόσο στον αριθμό των κρουσμάτων, όσο και στον αριθμό νοσηλειών και διασωληνώσεων. Δυστυχώς όσον αφορά στον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν την ζωή τους εξαιτίας της Covid-19, η κατάσταση – συγκριτικά – για τη χώρα μας είναι ακόμα χειρότερη, καθώς στην αναλογία αριθμού θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού κατατάσσεται ανάμεσα στις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως.
• Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη, αισιόδοξη παρανόηση ότι οι ιοί εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου και γίνονται πιο ακίνδυνοι. Αυτό δεν ισχύει, όπως δεν ισχύει και η λανθασμένη άποψη που οδηγεί σε επικίνδυνο εφησυχασμό, ότι η ενδημικότητα της COVID-19 θα σημάνει και το φυσικό της τέλος. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μια ασθένεια μπορεί να είναι ενδημική και ταυτόχρονα διαδεδομένη και θανατηφόρα και παράλληλα κατά καιρούς να προκύπτουν απρόβλεπτα κύματα επιδημιών.
Αποτέλεσμα των αντιφατικών μηνυμάτων και των άστοχων προβλέψεων ότι η πανδημία τελειώνει πολύ σύντομα, είναι η καθίζηση του εμβολιαστικού ρυθμού. Καθώς στην παρούσα χρονική περίοδο μεγαλύτερη σημασία έχει η αναμνηστική δόση (3η δόση), η οποία υπολείπεται κατά πολύ του επιθυμητού ποσοστού κάλυψης, θα πρέπει να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
• Οι 3 δόσεις του εμβολίου μπορεί να μην σταματούν εντελώς τη μετάδοση, αλλά ο ρυθμός μετάδοσης μειώνεται στο μισό.
• Ο κίνδυνος θανάτου από την Covid-19 είναι 98% χαμηλότερος για άτομα που έχουν κάνει αναμνηστική ή τρίτη δόση εμβολίου σε σύγκριση με μη εμβολιασμένα άτομα.
• Οι ανοσοκατασταλμένοι άνθρωποι, όπως οι ασθενείς με καρκίνο και οι νεφροπαθείς, δεν ανταποκρίνονται τόσο καλά στα εμβόλια όσο εκείνοι με υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Λαμβάνοντας την αναμνηστική μας δόση που μας καθιστά πιο ασφαλείς έναντι του ιού, συμμετέχουμε και στη μείωση της μετάδοσης προστατεύοντας και εκείνους που είναι κλινικά πιο ευάλωτοι.
Μετά από τις τόσες ανθρώπινες απώλειες και τις συνέπειες που είτε υπέστησαν, είτε θα υποστούν μακροχρόνια οι νοσήσαντες, η αβάσιμη αισιοδοξία και ο εφησυχασμός δεν δικαιολογούνται. Η κόπωση μπορεί να είναι κατανοητή, αλλά με τον ιό δεν τελειώσαμε ακόμα. Θα ζήσουμε για καιρό μαζί του και για το λόγο αυτό θα πρέπει να λάβουμε όλα τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα για να παραμείνουμε υγιείς και ενεργοί στη συλλογική προσπάθεια επούλωσης των τραυμάτων που προκάλεσε στις κοινωνίες μας η πανδημία.