Γράφει ο Νίκος Κ. Χαβιάρας δ.Φ.
Γεννήθηκε στο Καρλόβασι της Σάμου το 1772. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Παπλωματάς. Το 1788 βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, σε φαναριώτικο περιβάλλον, και στη συνέχεια στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, όπου έφθασε να γίνει “λογοθέτης” (κάτι σαν υπουργός) του ηγεμόνα της Μολδαβίας Αλ. Σούτσου. Το 1819 μυείται στη Φιλική Εταιρεία, λαμβάνει το ψευδώνυμο Λυκούργος και καθιερώνεται στο νησί του με ένα νέο όνομα: Λυκούργος Λογοθέτης.
Το 1821 στη Σάμο, εκτός από το να κινηθούν οι κάτοικοι εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας συμμετέχοντας στον Αγώνα, υπήρχε και το ζήτημα του σαφούς κοινωνικού -και όχι μόνο- διαχωρισμού τους σε δύο παρατάξεις, των «Καλλικάντζαρων» και των «Καρμανιόλων». Των πιο λαϊκών και φιλελεύθερων δεύτερων είχε αναδειχθεί αρχηγός ο Λογοθέτης από το 1805. Αναλαμβάνει στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης της Σάμου (διορισμένος και από τον Αλ. Υψηλάντη) από τις 24 Απριλίου 1821, λίγες ημέρες μετά την κήρυξη της Επανάστασης εκεί από τον Κωνσταντή Λαχανά. Οργάνωσε το στρατό και την οχύρωση του νησιού, και είχε επιτυχίες απέναντι στους Τούρκους, απελευθερώνοντάς το σύντομα.
Τον Φεβρουάριο του 1822 πείσθηκε από τον Αντώνιο Μπουρνιά, Χιώτη που είχε υπηρετήσει στο στρατό του Ναπολέοντα, να συνδράμει στην επανάσταση και της γειτονικής Χίου. Στηριζόμενος στις διαβεβαιώσεις και τις πληροφορίες του Μπουρνιά, έφθασε στη Χίο στις 10 Μαρτίου 1822 με περίπου 2.500 Σαμιώτες ενόπλους. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι η επανάσταση της Χίου ήταν πρόωρο, ασύνετο και τελικά αδύνατο εγχείρημα σε εκείνη την περίσταση. Καθώς ο Οθωμανικός στόλος κατέφθανε, εγκαταλείπει τη Χίο και επιστρέφει στη Σάμο. Η Χίος, έτσι, από τις αρχές Απριλίου αφήνεται στο έλεος των ανδρών του Οθωμανού ναυάρχου Καρά Αλή και των ατάκτων από τα βάθη της Ανατολίας, για να σημειωθούν οι φοβερές σφαγές που ερημώνουν το πλούσιο νησί. Ο Λυκούργος κλήθηκε σε απολογία από την ελληνική Κεντρική Διοίκηση για τις ευθύνες του σε σχέση με την καταστροφή της Χίου και φυλακίσθηκε για λίγους μήνες στο Ναύπλιο, αλλά με παρέμβαση του Κολοκοτρώνη βγήκε από τη φυλακή στα τέλη του 1822.
Τα επόμενα χρόνια ο Λογοθέτης, ως «Διοικητής» της Σάμου αποδεκτός πλέον και από τις δύο τοπικές παρατάξεις, την υπερασπίζεται από κάθε τουρκική απειλή, ωστόσο το νησί δεν θα συμπεριληφθεί στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος (Πρωτόκολλο του Λονδίνου, αρχές 1830). Επειδή προσπάθησε ενεργά να ανατραπεί η απόφαση αυτή, με παρέμβαση των Προστάτιδων Δυνάμεων αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη Σάμο το 1834 και να έλθει τελικά στην Αθήνα (1837). Θα διαμείνει εκεί έκτοτε με την οικογένειά του και θα διορισθεί από τον Όθωνα Σύμβουλος της Επικρατείας και γερουσιαστής. Πεθαίνει στην Αθήνα το 1850, σε ηλικία 78 ετών.