Γράφει ο Σταύρος Παπαγιαννάκης
Η συζήτηση για τον χώρο δεξιά της Νέας Δημοκρατίας περιλαμβάνει ένα φάσμα πολιτικών δυνάμεων που κινούνται από τον παραδοσιακό συντηρητισμό μέχρι την άκρα δεξιά, καθώς και νεοσύστατα ή μικρότερα κόμματα που επιχειρούν να εδραιωθούν. Το συγκεκριμένο πεδίο παραμένει αντικείμενο πολιτικής ζύμωσης και διεκδίκησης, ειδικά σε περιόδους κοινωνικής αναταραχής ή έντονων πολιτικών διακυμάνσεων.
Ο χώρος αυτός περιλαμβάνει κόμματα που εστιάζουν σε θέματα εθνικής ταυτότητας, κυριαρχίας και πατριωτισμού. Μερικά κόμματα κινούνται δεξιότερα της ΝΔ, χωρίς να ενσωματώνουν ακραίες θέσεις, προβάλλοντας την οικονομική φιλελευθεροποίηση και κοινωνικά συντηρητικές θέσεις.
Πρόσωπα που αποχωρούν από τη Νέα Δημοκρατία έχουν επιχειρήσει να δημιουργήσουν δικές τους πολιτικές πλατφόρμες, προσπαθώντας να απευθυνθούν σε ψηφοφόρους με συντηρητικές ή παραδοσιακές ευαισθησίες που όμως κανένα δεν είχε κάποιον μπροστά με το «ειδικό βάρος» να αξιώσει σοβαρά ποσοστά. Κάπου εδώ έρχεται το ερώτημα: «ο κ. Σαμαράς, που έχει το “ειδικό βάρος” να εκφράσει όλον αυτόν τον χώρο, θα επιχειρήσει να αναλάβει ρόλο; Ο χώρος δεξιά της ΝΔ συχνά υποφέρει από πολυδιάσπαση και ανταγωνισμό μεταξύ μικρότερων κομμάτων. Θα καταφέρει να ενώσει και να συνθέσει και πιο μεγάλο;»
Η πορεία του συγκεκριμένου χώρου εξαρτάται από το κατά πόσο θα καταφέρουν οι διάφορες δυνάμεις να διαμορφώσουν ενιαίο αφήγημα και να κεφαλαιοποιήσουν τα πολιτικά ζητήματα που ανησυχούν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους κάτω από ένα κόμμα και όχι πολλά μικρά. Ακόμα είναι νωρίς… θα δείξει.
