Του Μιχάλη Κανάριου
Οι πρόσφατες βροχές ήταν ευεργετικές για τον καρπό της ελιάς στην Καλαμωτή την στιγμή που η συγκομιδή των ελιών βρίσκεται στο τέλος .
Οι περισσότεροι Καλαμωτούσοι μαζεύουν με τον πατροπαράδοτο τρόπο τις ελιές.
Για τη συλλογή των καρπών υπάρχουν μέθοδοι χειρωνακτικές και μηχανικές που γίνονται δηλαδή με εργαλεία. Η συγκομιδή με το χέρι εφαρμόζεται περισσότερο ώστε να μην τραυματίζονται οι καρποί και χάσουν σε ποιότητα. Ωστόσο, είναι αρκετά χρονοβόρα και ενίοτε δαπανηρή, εφόσον απαιτεί εργατικά χέρια.
Η συλλογή από το έδαφος, όπου οι ελιές μαζεύονται αφού πέσουν μόνες τους στο έδαφος, έχει αρκετά μειονεκτήματα, κυρίως διότι οι ελιές συλλέγονται πολύ ώριμες και με αυξημένη οξύτητα (που αυξάνεται όσο μένουν στο έδαφος). Εναλλακτικά, απλώνονται σε όλον τον ελαιώνα πλαστικά δίχτυα πάνω στα οποία πέφτουν οι ελιές και μαζεύονται κάθε 5-10 μέρες. Με στρωμένα δίχτυα και ξύλινα ραβδιά γίνεται η συγκομιδή στην πιο παραδοσιακή μέθοδο, που όμως απαιτεί αρκετή εμπειρία, ώστε να μην τραυματίζονται τα κλαδιά, καθώς και διαλογή μετά από τα φύλλα που πέφτουν μαζί με τους καρπούς. Το λεγόμενο «άρμεγμα», κατά το οποίο οι ελιές μαζεύονται πάνω από το δέντρο με τα χέρια, εφαρμόζεται για επιτραπέζιες ποικιλίες και κυρίως όσες συλλέγονται πράσινες και προορίζονται για κονσερβοποίηση.
Στην Καλαμωτή, την εποχή που έσφυζε από ζωή, υπήρχαν 5 ελαιοτριβεία, το τελευταίο που έπαψε να λειτουργεί ήταν η Φάμπρικα. Σήμερα για να εξυπηρετηθούν πηγαίνουν στο σύγχρονο ελαιοτριβείο στα Αρμόλια.