ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΦΗΒΟΥΣ
Γράφει και επιμελείται η δρ Αγγελική Μαστρομιχαλάκη, Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΦΗΒΟΥΣ… Λίγα λόγια
Γιατί, όμως, η λογοτεχνία είναι τόσο σημαντική για την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών; Η λογοτεχνία γενικά αλλά κι ως σχολικό μάθημα, είναι υψίστης σημασίας. Αρχικά, βοηθά τον μαθητή να εμπλουτίσει τη γλωσσική του «φαρέτρα» και να λάβει γλωσσικά ερεθίσματα που θα τον καταστήσουν καλύτερο χειριστή της γλώσσας. Τα περισσότερα λογοτεχνικά κείμενα μεταφέρουν κοινωνικά μηνύματα, αποτελούν μέσο διαμαρτυρίας, αντίστασης και μεταδίδουν μηνύματα αγωνιστικότητας και αυταπάρνησης, ενώ συνάμα εμπνέουν, καλλιεργούν τη φαντασία, μεταδίδουν αξίες.
Μέσω της λογοτεχνίας, ακόμη, επέρχεται ο γόνιμος προβληματισμός και καλλιεργείται η κριτική σκέψη των μαθητών που είναι το ζητούμενο για έναν μελλοντικό πολίτη, ενώ παράλληλα δύνανται να ευαισθητοποιηθούν οι μαθητές για διάφορα κοινωνικά προβλήματα, να εκλεπτύνουν τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους, κάτι που είναι καθοριστικό για την υγιή και ορθή διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Και δεν θα πρέπει να θεωρείται η εκλέπτυνση του χαρακτήρα δεδομένη όταν ζούμε σε μια εποχή που, όπως προανέφερα, οι ανθρωπιστικές αξίες, δυστυχώς, έχουν υποχωρήσει.
Η επαφή με τον λόγο και τη σκέψη ανθρώπων του πνεύματος επηρεάζει καθοριστικά τη διαμόρφωση προτύπων κι αυτό είναι ιδιαίτερα ακανθώδες ζήτημα για την εποχή που ζούμε, καθώς μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της τηλεόρασης δεν παρουσιάζονται πρότυπα που ξεχωρίζουν για το πνεύμα τους τόσο, όσο για την εξωτερική τους εμφάνιση. Επίσης, η λογοτεχνία, αν δεν διδάσκεται χρησιμοθηρικά (για τις εξετάσεις), τότε μπορεί να αποτελέσει «όαση» μέσα στην αγχωτική ρουτίνα των μαθητών και να αποτελέσει το μέσο για την απόκτηση πνευματικής ελευθερίας.
Εν κατακλείδι, η λογοτεχνία είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου και ιδιαίτερα των νέων. Γι’ αυτό το σχολείο πρέπει να δώσει μεγαλύτερη σημασία στο μάθημα της λογοτεχνίας από την προσχολική ηλικία και να το αναβαθμίσει κάνοντάς το πιο ενδιαφέρον για τους μαθητές. Η λογοτεχνία σφυρηλατεί τους νέους- μελλοντικούς πολίτες και τους βοηθά να γίνουν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ ΦΩΛΙΑ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λιβαδειά. Είναι πτυχιούχος Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και μητέρα ενός 22άχρονου αγοριού. Ασχολείται αρκετά χρόνια με παραδόσεις ιδιαιτέρων μαθημάτων, κυρίως, σε παιδάκια με Μαθησιακές Δυσκολίες, μέσα από τις οποίες θεωρεί πως έχει την ευλογία να έρχεται σ’ επαφή με τον όμορφο κόσμο της παιδικής ψυχής.
Το 2017 το μυθιστόρημα της η “Νίκη της φωτιάς”, με αναφορά στις Αλησμόνητες Πατρίδες, βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Πρόσφατα, είχε την τιμή να της απονεμηθεί το Α΄ Βραβείο στην κατηγορία Εφηβικού βιβλίου ανέκδοτης μορφής στον διαγωνισμό Ορθόδοξου παιδικού βιβλίου, που προκήρυξε η Ιερά Μητρόπολις Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού και οι Εκδόσεις «Νάμα» για το μυθιστόρημα με τίτλο «Ματωμένα κρίνα».
Στόχος της με τη βοήθεια του Θεού, γράφοντας, να κατορθώσει να ζωγραφίσει με ανεξίτηλα χρώματα στις καρδιές των παιδιών, τα χνάρια που οδηγούν μέσα απ’ το μονοπάτι της Αληθινής χαράς και της αγάπης στην αγκαλιά Του.
ΠΗΓΗ: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, εικονογράφηση Σπ. Ζαχαρόπουλος, εκδ. Εαρ.
Ένας γέροντας και τρία παιδιά. Δυο φίλες δεμένες με άρρηκτο δεσμό φιλίας. Η ευαίσθητη Μαρία και η δυναμική Νίκη. Με κοινό στοιχείο την ορφάνια, στην οποία τις καταδίκασε η Μικρασιατική Καταστροφή, και μόνο εφόδιο την πίστη στον Θεό. Θα κατορθώσουν να επιβιώσουν και να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή; Μήπως όντως η πίστη κάνει θαύματα; Ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον αγώνα των Ελλήνων κατοίκων της Μικρασίας για επιβίωση…
Φρίκη! Αυτή η λέξη είναι αρκετή για να περιγράψει τη φοβερή εκείνη νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου του 1922. […] Η Σμύρνη καιγόταν! […]
Λίγες μέρες πριν, την ίδια μοίρα είχε και το περίφημο Αϊβαλί.
Τη θέση τής άλλοτε αρχοντικής εικόνας της πόλης είχε πάρει το ίδιο φρικιαστικό σκηνικό “Αποκάλυψης”. Άνθρωποι να τρέχουν αλαλιασμένοι ανάμεσα σε φλόγες και μαύρους καπνούς…
Ανάμεσα στο πλήθος κι ένας γέροντας, ίσαμε 75 χρονών, με κυρτωμένη ράχη, εξαντλημένος, κρατούσε στην αγκαλιά του ένα επτάχρονο αγόρι, που έκλαιγε φοβισμένο μ’ αναφιλητά, και σιμά του πήγαιναν δυο κορίτσια, συνομήλικα σχεδόν. Δώδεκα-δεκατριών χρονών πάνω-κάτω ήταν η Μαρία και η Νίκη.
Ένας γέροντας και τρία παιδιά. Δύο φίλες δεμένες με άρρηκτο δεσμό φιλίας.
Η ευαίσθητη Μαρία και η δυναμική Νίκη. Με κοινό στοιχείο την ορφάνια, στην οποία τις καταδίκασε η Μικρασιατική Καταστροφή, και μόνο εφόδιο την πίστη στον Θεό. Θα κατορθώσουν να επιβιώσουν και να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή;
Μήπως όντως η πίστη κάνει θαύματα;
Ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο με κεντρικό θέμα την Μικρασία και τις Αλησμόνητες Πατρίδες.