(Συνέχεια από το προηγούμενο φύλλο)
Όπως είπαμε και στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας διανύουμε την περίοδο του Τριωδίου, δηλαδή το χρονικό διάστημα των τριών εβδομάδων (από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι την Κυριακή της Τυροφάγου) που προηγείται της ΚαθαράςΔευτέρας (οπότε και αρχίζει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή).
*Η πρώτη εβδομάδα των Αποκριών που τέλειωσε την Κυριακή του Ασώτου, λέγεται και Προφωνή, επειδή παλιά προφωνούσαν, δηλαδή διαλαλούσαν ότι άρχιζαν οι Απόκριες.
*Η δεύτερη εβδομάδα λέγεται Κρεατινή ή της Κρεοφάγου, επειδή παλιά έτρωγαν κρέας και δεν νήστευαν, εκτός από την Τετάρτη και την Παρασκευή.
*Η τρίτη εβδομάδα λέγεται Τυρινή ή της Τυροφάγου,επειδή έτρωγαν γαλακτοκομικά προϊόντα σαν ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ κρεοφαγίας και νηστείας, για να προετοιμαστούν σιγά σιγά για τη νηστεία της Τεσσαρακοστής.
Ανάλογη με την ελληνική λέξη Αποκριά (από+κρέας : αποχή από κρέας) είναι και η λατινική λέξη καρναβάλι (Carne=κρέας και Vale=περνάει). Πρόκειται για εορταστικές εκδηλώσεις λαϊκού χαρακτήρα που πραγματοποιούνται την περίοδο της Αποκριάς, κυρίως τις τελευταίες ημέρες, και έχουν ως βασικά τους στοιχεία τη μεταμφίεση (ντυνόμαστε μασκαράδες), τον χορό, την οινοποσία, την παρέλαση αρμάτων, τη διασκέδαση κ.λπ., καθώς και το χρονικό διάστημα το οποίο διαρκούν αυτές οι εκδηλώσεις.
Οι Απόκριες έχουν προέλευση Θρακική. Προέρχονται από την λατρεία του Θεού του κρασιού, του κεφιού, της ζωής και της αναπαραγωγής, του Διονύσου. Ο Διόνυσος είχε μαζί του τους Σάτυρους και τους Σελινούς, οι οποίοι έβαζαν στα κεφάλια τους στεφάνι από κισσό, φορούσαν μάσκες και ντύνονταν με δέρματα ζώων. Οι λάτρεις του Διόνυσου, ζαλισμένοι από το κρασί του Βάκχου χυδαιολογούσαν, θορυβούσαν, και χόρευαν. Οι Διονυσιακές και Βακχικές αυτές γιορτές είχαν σχέση με το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης, συμβόλιζαν την εποχή που η γη «ξυπνά» από την χειμερία νάρκη και αναγεννιέται. Για τους αρχαίους λαούς, ο η αναγέννηση της φύσης είχε σχέση και με τις ανθρώπινες ψυχές, πράγμα που συμβολιζόταν με τη μάσκα.
(πηγές: ΛΝΕΓ, διαδίκτυο)
(Συνέχεια στο επόμενο φύλλο)