Σε κλίμα συγκίνησης και ιστορικής φόρτισης, ο Δήμος Χίου συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τη 199η επέτειο της Εξόδου του Μεσολογγίου, που πραγματοποιήθηκαν στις 10 Απριλίου 2025. Η παρουσία αυτή σηματοδότησε μια σημαντική ενέργεια με ισχυρό συμβολισμό, καθώς ενώνει δύο πόλεις που συνδέονται με βαθιές ιστορικές ρίζες και κοινές μνήμες από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε παρουσία χιλιάδων επισκεπτών, άνω των 8.000 σύμφωνα με τον Δήμαρχο Χίου, κ. Ιωάννη Μαλαφή, με συμμετοχές από όλη την Ευρώπη. Οι εκδηλώσεις έλαβαν χώρα σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, αποπνέοντας τιμή, δέος και εθνική υπερηφάνεια, ενώ ταυτόχρονα έστειλαν μηνύματα ενότητας, θυσίας και διαρκούς αγώνα για την ελευθερία.
Η μνήμη του Μιχαήλ Κοκκίνη ως κρίκος των δύο πόλεων
Στην καρδιά της σύνδεσης μεταξύ Χίου και Μεσολογγίου βρίσκεται η ιστορική μορφή του Χιώτη μηχανικού και ήρωα της Επανάστασης, Μιχαήλ Κοκκίνη. Ο Κοκκίνης, που υπήρξε καθοριστικός στην οχύρωση του Μεσολογγίου, πολέμησε μέχρις εσχάτων πλάι στους Ελεύθερους Πολιορκημένους και έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία. Η μνήμη του λειτουργεί σήμερα ως ζωντανός δεσμός τιμής και ιστορικής ευθύνης ανάμεσα στις δύο περιοχές.
Πολιτιστικοί και κοινωνικοί δεσμοί με το βλέμμα στο μέλλον
Ο Δήμαρχος Χίου, αναφερόμενος στη στρατηγική σημασία της αδελφοποίησης, τόνισε πως δεν πρόκειται μόνο για ένα ιστορικό μνημόσυνο αλλά και για ένα νέο ξεκίνημα συνεργασίας. Η Χίος φιλοδοξεί να ενισχύσει τη θέση της ανάμεσα στις Ιερές Πόλεις της Ελλάδας, εντάσσοντας τη δική της αγωνιστική κληρονομιά σε ένα ευρύτερο δίκτυο ιστορικής και πολιτιστικής συνύπαρξης.
«Η Χίος, με την ιστορική της βαρύτητα και την πολυδιάστατη προσφορά της στον αγώνα για την ελευθερία, ετοιμάζεται να ενταχθεί σε ένα νέο κεφάλαιο συνεργασίας, επαναφέροντας τη μνήμη των ηρώων και τονίζοντας τη συνεχιζόμενη σημασία του αγώνα για την ανεξαρτησία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μαλαφής.
Η αδελφοποίηση δεν είναι απλώς μια τελετουργική πράξη, αλλά ένα βήμα εμβάθυνσης των σχέσεων ανάμεσα σε δύο τόπους που ξέρουν να τιμούν το παρελθόν και να χτίζουν γέφυρες στο παρόν — για ένα κοινό μέλλον πολιτιστικής και κοινωνικής προόδου.
